نتوانستیم تکنولوژي را با علم ادغام کنیم

به گزارش سیناپرس اصفهان،بدون شک یکی از ارکان پیشرفت و توسعه هر کشوری مربوط به سرمایه گذاری کارآفرینان در عرصه های مختلف صنعتی و خدماتی آن کشور است. ایران و استان اصفهان نیز از این قاعده مستثنی نیست و همواره کارآفرینان نقش مهمی در ایجاد اشتغال و تولید کشور ایفا می کنند. ابوالقاسم مرادی، مدیر سه مجموعه گازسوزان، فناور پلاستیک سپاهان و بهساز موتور یکی از این افراد موفق در حوزه شرکت های دانش بنیان است، نه تنها زمینه اشتغال تعداد زیادی نیروهای انسانی را فراهم کرده بلکه بخش قابل توجهی از سهم تولید کشور را به خود اختصاص داده است. ما نیز به این بهانه با وی به گفت و گو نشستیم که شرح آن را در ادامه می خوانید:

ابتدا خودتان را معرفی کنید و در مورد فعالیت های شرکت  گازسوزان توضیح مختصری بدهید؟

ابوالقاسم مرادی متولد ۱۳۳۱ هستم. بیش از ۵۰ سال سابقه کار دارم. از سال ۱۳۴۶ کار خودم را به صورت رسمی شروع کردم. از سال ۱۳۴۹تا ۵۴ در ذوب آهن بودم و بعد از راه اندازی چند کارخانه هم اکنون، مدیریت شرکت های گازسوزان ، فناور پلاستیک  سپاهان و بهساز موتور را بر عهده دارم.

محصولات این سه مجموعه شامل چه مواردی می شود؟

در شرکت گازسوزان که ۳۸سال سابقه فعالیت دارد، بیش از ۸۰ درصد نیاز شرکت گاز ایران را با تولید بیش از ۱۰۰۰ نوع کالا و قطعات مورد نیاز این شرکت تولید می کنیم. ما در شرکت گاز سوزان، علاوه بر اینکه برای ۲۵۰۰ نفر شغل ایجاد کردیم، به هشت کشور جهان، صادرات و دفتر نمایندگی و فروش داریم.

همچنین در شرکت فناور پلاستیک سپاهان، که ۱۷۰۰نفر پرنسل دارد. ساختمان های پیش ساخته با عناوین سی وان، سی پان، سی. ام. بی و سی دور، قطعات کف پوش، دیوار پوش، سقف کاذب و تعداد ۴۰۰ قطعه دیگر را تولید می کنیم. این مجموعه قادر است ظرف دو ماه، ۱۰۰۰واحد را بسازد.

مجموعه بهساز موتور، نیز تولیدکننده دوچرخه، موتور سیکلت، اسکوتر، ماشین برقی و همه وسایل حمل و نقل برقی، عمومی الکتریکی است.

به نظر شما چالش هاو مزیت های فضای کسب و کار کشور ما در بخش تولید و صنعتی چیست و راهکار شما برای حل آن ها چه مواردی است؟

به نظر من کسی که وارد فعالیت در عرصه صنعت می شود باید عاشق کار خود باشد و به فکر درآمد نه چندان خوب آن نباشد. فرد کارآفرین فقط از اینکه تعداد زیادی از افراد را در کنار خود جمع کرده لذت می برد و با هم فکری همدیگر می توانند به موفقیت دست پیدا کنند. مشکلات صنعت در ایران با دنیا متفاوت است چراکه کارآفرینان ایران از حمایت های این افراد در کشورهای دیگر بی بهره و با چالش های زیادی روبرو هستند.

مشکل دیگر در ایران که از آن به عنوان مذهب یاد می شود این است که "رزق ما را خدا می دهد" و فرد دیگر نیازی به فعالیت بیشتر ندارد. در حالیکه آنچه که باعث تشویق کارآفرین می شود خلاقیت و ساخت قطعه ای جدید با وسایل موجود است.

 بیش از ۸ هزارنفر از جوانان تحصیل کرده مشغول به فعالیت در شرکت های دانش بنیان

به نظر من راهکار حل این مشکلات، علاوه بر استفاده از منابع زیرزمینی و معدنی موجود در ایران، توجه به ارزشمندترین منبع یعنی نیرو انسانی جوان است، چراکه کشور ما از جوانترین و باسوادترین کشورهای دنیا محسوب می شود. البته این مزیت ها می تواند مفید و یا در مواردی دردسرساز باشد. همانطور که در برخی موارد با تعداد زیاد نیروی تحصیل کرده و بیکار روبرو هستیم که به دلیل عدم ایجاد شغل برای آنها، مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر شده اند. به نظر من آن ها به اختیار خود نمی روند بلکه مشکل از ما است که نتوانستیم آن ها را جذب کنیم.

به طور مثال در شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان، که من مسئولیت انجمن شرکت های دانش بنیان استان آن را بر عهده دارم، بیش از ۸ هزارنفر  از جوانان تحصیل کرده مشغول به فعالیت است و کارهایی انجام می دهند که در دنیا قابل ارائه است ولی متاسفانه به آن ها بهایی داده نمی شود. این موضوع باعث دلسردی و مهاجرت این نیروی تحصیل کرده به خارج از کشور می شود در حالیکه سالیان سال برای تحصیل آن ها هزینه کردیم.

به نظر من اگر ما به این جوانان کمک مادی نمی کنیم، اجازه اظهار وجود در جامعه بدهیم چراکه این امر باعث حل بسیاری از مشکلات جامعه می شود.

به نظر شما بخش تحقیق و توسعه و به کارگیری نیروی انسانی ماهر چه نقشی در توسعه شرکت دارد؟

به نظر من وجود قسمتی با عنوان تحقیق و توسعه، یکی از بخش های اجتناب ناپذیر صنعت محسوب می شود. یکی از مشکلات کشور این است که نتوانستیم تکنولوژي را با علم ادغام کنیم. ما باید هر روز بتوانیم کیفیت محصول و کمیت آن را بالا ببریم تا برای مصرف کننده مقرون به صرفه شود. متاسفانه به دلیل فاصله ای که بین علم و تکنولوژی بوده و هست ما مجبور به خرید دستگاه از خارج کشور هستیم. این دستگاه بعد از مدتی کار کردن، دچار افت کیفیت می شود و اگر شرکت ها بخش تحقیق و توسعه را نداشته باشند نمی توانند مشکلات آن را بر طرف و محصول با کیفیت را به بازار عرصه کنند. این امر باعث افزایش قیمت ها به دلیل تحمیل هزینه ها به شرکت می شود؛ لذا این موضوع احتمال موفقیت و رقابت ما را در دنیا کاهش می دهد.

 در پایان اگر صحبتی دارید بگویید؟

به نظر من اگر همه ما احساس مسئولیت کنیم و کشور را متعلق به  خود بدانیم و با هم دوست باشیم می توانیم به ساختن کشور کمک می کنیم، چراکه بی مسئولیتی نسبت به یکدیگر، باعث عدم موفقیت همه افراد می شود. ما نباید به چراها فکر کنیم چون باعث بازگشت به گذشته می شود. ما باید به چطور و چگونه فکر کنیم و اگر راهی نبود، خودمان راهی برای حل آن مشکل بسازیم.

No tags for this post.