خزر با زباله و آلودگی های میکروبی دست و پنجه نرم می کند

کشورهای حاشیه دریای خزر شامل آذربایجان، ایران، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان برای حفاظت از محیط زیست این دریا در سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳) کنوانسیون منطقه حفاظت از محیط زیست دریای خزر موسوم به کنوانسیون تهران را امضا کردند.

 این کنوانسیون با همکاری و حمایت برنامه محیط زیست ملل متحد شکل گرفت. این کنوانسیون منطقه‌ای تنها معاهده زیست‌محیطی مورد توافق پنج کشور حاشیه دریای خزر و تنها بستر همکاری برای‌ حفاظت و نجات اکوسیستم منحصر به فرد دریای خزر بوده و از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

همزمان با لازم الاجرا شدن کنوانسیون تهران در تاریخ ۲۱مرداد ۱۳۸۵ این روز به عنوان روز دریای خزر نامیده شد و به همین مناسبت هر ساله مراسم بزرگداشت این روز با هدف آشنا کردن جوامع محلی حاشیه این دریا با اهداف کنوانسیون تهران در کشورهای عضو این کنوانسیون برگزار می‌شود.

به همین مناسبت و همزمان با سالروز انعقاد کنوانسیون منطقه‌ای حفاظت از محیط زیست دریایی دریای خزر، مراسم گرامیداشت روز دریای خزر در روز پنج شنبه ۲۴ مرداد در بابلسر برگزار می شود.

کنوانسیون حقوقی خزر چیست؟

حدود دو دهه است که مذاکرات پیرامون امضای کنوانسیون حقوقی خزر ادامه دارد. این کنوانسیون بر‌خلاف برخی مطالب مطرح‌شده به هیچ وجه قرار نیست از بخش‌هایی از خاک کشورمان بکاهد، بلکه بنا به ‌گفته کارشناسان مربوطه٬ با امضا و تصویب کنوانسیون حقوقی خزر از ورود بدون هماهنگی کشورهای فرامنطقه به پهنه دریای مازندران جلوگیری می شود.

از سوی دیگر، در حوزه مسائل زیست‌محیطی و اقتصادی هم با تصویب این کنوانسیون حساسیت و جدیت بیشتری اعمال خواهد شد.

نکته حائز اهمیت در رابطه با کنوانسیون حقوقی دریای خزر این است که این کنوانسیون به هیچ عنوان وارد تعیین مرز‌ها و محدود‌های آبی نمی شود. در حقیقت ایران باید محدوده دریایی خود را با دو همسایه آبی‌اش در خزر یعنی جمهوری آذربایجان و ترکمنستان نهایی کند که تاکنون این کار را انجام نداده است و در کنوانسیون بیشتر تمرکز خود را بر روی مناطق مشاع بین پنج کشور ساحلی خزر یعنی ایران٬ آذربایجان٬ روسیه و قزاقستان گذاشته است.

وضعیت نامطلوب دریای خزر

دریای خزر در حال حاضر با حجم انبوه زباله و آلودگی های میکروبی دست و پنجه نرم می کند. آمارها حکایت از این موضوع دارند که وضع سواحل دریای خزر از نظر آلودگی میکروبی بسیار نگران کننده است.

بنا به گفته مسوولان پایش‌ها نشان می‌دهند که سواحل شمالی بیشترین آلودگی را در بخش میکروبی دارند که بر این اساس شنا کردن و بهره‌برداری کردن از آنها نباید انجام شود.

تخلیه فاضلاب شهری در خزر و سرازیر شدن شیرابه دپوهای ساحلی زباله، سال‌هاست که مورد انتقاد دوستداران و کارشناسان محیط‌ زیست قرار دارد که البته هنوز کاری برای حل آن نشده است.

این در حالیست که پیش از این، قرار بود در برنامه پنجم توسعه مساله فاضلاب‌ها به ‌طور کامل برطرف شود که این کار انجام نشد و اکنون شاهد حجم زیادی از فاضلاب‌های خانگی، صنعتی و کشاورزی در دریای خزر هستیم.

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا