زبان مصنوعی برای آزمایش ترکیبات شیمیایی ساخته شد

حسگرهای الکتروشیمیایی در اصل گیرنده‌های بیولوژیکی موجود در سلول‌ها، آنتی‌بادی‌ها و آنزیم‌ها را شبیه‌سازی می‌کنند. زمانی که یک مولکول به این گیرنده‌ها متصل می‌شود، سیگنال‌های الکتریکی قابل اندازه‌گیری تولید می‌کند و این گیرنده‌ها سیگنال را به یک سیستم تحلیل‌کننده ارسال می‌کنند. با وجود اینکه اغلب حسگرهای الکتروشیمیایی قادرند یک نوع مولکول را تشخیص دهند، حسگر Hypertaste با بهره‌گیری از یک رویکرد متفاوت قادر است انواع مختلفی از مایعات را بدون نیاز به استفاده از تجهیزات سخت‌افزاری اختصاصی، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
حسگر IBM برای این منظور از حسگرهای الکتروشیمیایی مجهز به جفت الکترودها بهره می‌برد. در هنگام عبور ولتاژ، هر جفت الکترود نسبت به گروهی از مولکول‌ها واکنش نشان می‌دهد. ولتاژ نهایی تولید شده توسط مجموعه الکترودها ردپای الکتریکی مایع موردنظر را به دست می‌دهد. سپس این ردپای الکتریکی برای یک نرم‌افزار موبایل ارسال می‌شود تا از آن طریق در اختیار یک سرور خدمات ابری قرار گیرد. این سرور اطلاعات به دست آمده را با استفاده از یک شبکه عصبی با اطلاعات موجود در یک بانک اطلاعاتی از مایعات شناخته شده مقایسه می‌کند و در نهایت مایعی را که نزدیک‌ترین ساختار شیمیایی به مایع مورد آزمایش را دارد، از طریق برنامه موبایل معرفی می‌کند. نکته قابل توجه اینکه تمام این فرایند در زمانی کوتاه‌تر از یک دقیقه به وقوع می‌پیوندد.
در حال حاضر محققان IBM در تلاشند تا ابعاد و دامنه ترکیبات شیمیایی موجود در بانک اطلاعاتی خود را توسعه دهند تا امکان شناسایی ترکیبات مختلف از این طریق فراهم شود.
اولین حسگرهای الکتروشیمیایی با هدف تشخیص میزان اکسیژن در دهه ۱۹۵۰ میلادی ساخته شدند. تا دهه ۱۹۸۰ با اختراع تراشه‌های سیلیکونی این حسگرها بسیار کوچک‌تر شده و برای تشخیص ترکیبات شیمیایی مایعات از جمله اندازه‌گیری قند خون به کار گرفته شدند.

منبع:ایرنا

No tags for this post.