پرتاب شاتل فضایی آتلانتیس

  • پرتاب شاتل فضایی آتلانتیس در آخرین مأموریت به فضا

آخرین مأموریت شاتل فضایی آتلانتیس روز جمعه،(۸ ژوئن ۲۰۱۱) ۱۷ تیر ۱۳۹۰ مرکز فضایی کندی را به قصد ایستگاه بین‌المللی فضایی ترک گفت و در صبح پنج شنبه،(۲۱ ژوئیه، ۲۰۱۱)۳۱ تیر ۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۴۹ دقیقه به وقت محلی در پایگاه نیروی هوایی ادواردز در صحرای موهاوی در جنوب شرقی کالیفرنیا به زمین نشست، آتلانتیس در ۳۰۷ روز فضاپیمایی خود نزدیک به ۱۲۶ میلیون مایل در طی ۳۳ پرواز طی کرده استت. آتلانتیس، مدارگرد چهارم ساخته شده‌است

ماموریت دو هفته‌ای شاتل به فضا در مجموع سفری پردردسر بود. آتلانتیس طی این ماموریت شش روز را در کنار ایستگاه بین‌المللی گذراند.بخش اعظم این شش روز از سوی فضانوردان صرف تلاش برای راه اندازی مجدد کامپیوترهای از کار افتاده ایستگاه که سیستم‌های زیستی آن را کنترل می‌کنند شد.فضانوردان همچنین مجبور شدند یک پیاده روی فضایی برای تعمیر بخشی از پوشش ضدحرارتی شاتل انجام دهند. در این ماموریت در مجموع سه پیاده روی فضایی به خارج از ایستگاه انجام شد.مأموریت اصلی آتلانتیس نصب واحد جدیدی از باتری‌های خورشیدی در ایستگاه بین‌المللی فضایی و جایگزینی یک فضانورد، سونیتا ویلیامز، با فضانوردی دیگر، کلی آندرسن، که هر دو آمریکایی هستند بود.

  • مرگ پل بُروكا

پل بُروكا، دانشمند فرانسوي، در 28 ژوئن 1824م در فرانسه به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات مقدماتي وارد دانشگاه شد و در رشته پزشكي فارغ التحصيل گرديد و آن‏گاه به جراحي اشتغال ورزيد. بروكا هم‏زمان به امور تحقيقاتي و مطالعاتي پرداخت تا اين‏كه براي اولين بار، براي درمان يك دُمَل مغزي، با استفاده از مته و ارّه جراحي، كاسه سر انسان را سوراخ كرد.

بروكا در سال 1861م، تحقيقات خود را بر روي جمجمه مردگان انجام داد و به كشفيات مهمي در اين باره پي برد. بروكا به اين نتيجه دست يافت كه مركز تكلمْ در نيمكره چپ مغز است و هر ضايعه‏اي كه بر اين قسمت از مُخ وارد آيد، موجب ناتواني در حرف زدن خواهد شد. بدين‏ترتيب براي اولين بار، ارتباط ميان يكي از استعدادهاي جسمي، با نقطه كنترل آن در مغز به طور واضح و مسلّم آشكار گرديد. بروكا در كنار اين تحقيقات، به مسائل مربوط به مردم‏شناسي نيز مي‏پرداخت و با ابتكار فن جمجمه ‏شناسي، ارتباطي بين طب و جامعه‏ شناسي به وجود آورد.

اطلاعات و تحقيقات بروكا در زمينه جمجمه، در عصر خود، بيش از هر دانشمند ديگري بود و لاجرم مي‏توان به خوبي از اين اطلاعات براي مردم‏ شناسي علمي استفاده كرد. او هم‏چنين به اسباب‏ هاي تازه‏اي براي اندازه‏ گيري‏ هاي مربوط به جمجمه ‏سنجي دست يافت. بروكا در زمان حيات خويش، از نظريات چارلز داروين، طبيعي ‏دان انگليسي درباره نظريه تكامل، دفاع و حمايت كرد و با ارائه آثار و انديشه‏ هاي خود، موجب توسعه نظريه تحول و تكامل شد. پل بروكا سرانجام در هشتم ژوئيه 1880م در 56 سالگي درگذشت.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا