تولید نانوالیاف کامپوزیتی کابردی در ریز استخراج آلاینده‌های زیست محیطی

 انسیه کاظمی، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی مواد و مجری طرح در این خصوص گفت: در این تحقیق، الیاف کامپوزیتی نایلون مزوپور سیلیکا 6/ KCC-1 به روش الکتروریسی سنتز شده و برای ریز استخراج ایبوپروفن از محیط آبی استفاده شده است.وی با اشاره به مراحل انجام طرح اظهار کرد: در مرحله اول ذرات مزوپور سیلیکا KCC-1 به روش هیدروترمال سنتز شده و با استفاده از تکنیکهای مختلف از جمله ایزوترم جذب و واجذب نیتروژن، SAXS، SEM و FTIR شناسایی شد.

این پژوهشگر ادامه داد: تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی تشکیل ذرات کروی شکل با مورفولوژی یکنواخت اسفنجی و متوسط اندازه دانه 293nm را تائید کرد و نتایج آنالیز BET/BJH سطح ویژه 576 متر مربع بر گرم و میانگین قطر حفرات 28/3 nm را برای مزوپور سنتز شده نشان داد.وی افزود: در مرحله بعد سیلیکای مزوپورKCC-1 توسط گروه‌های عاملی متفورمین، 1-متیل ایمیدازول، سولفونیک اسید اصلاح شد و نتایج FTIR وجود این گروه‌های عاملی روی سطح ذرات مزوپور را تائید کرد. برای ساخت الیاف کامپوزیتی نایلون 6/ KCC-1 اصلاح شده یا اصلاح نشده، ذرات مزوپور (10-50 درصد وزنی) در محلول 15درصد نایلون 6 در فرمیک اسید دیسپرس شده و سوسپانسیون حاصل الکتروریسی شد.

کاظمی خاطرنشان کرد: بر اساس تصاویر SEM بدست آمده از الیاف، حتی کامپوزیت‌های حاصل با درصدهای بالای سیلیکا نیز توزیع یکنواختی از ذرات در الیاف را نشان داده و سطح ویژه BET بدست آمده برای الیاف کامپوزیتی نایلون 6/ KCC-1 مقدار 29 درصد بیشتر از الیاف نایلون 6 است که قابلیت این کامپوزیت را به عنوان جاذب نشان می‌دهد.وی افزود: در نهایت از این الیاف کامپوزیتی برای جذب ایبوپروفن از نمونه‌های آبی به روش TFMEاستفاده شده و پارامترهای pH، نمک، زمان استخراج و حلال واجذبی بهینه سازی شدند.مجری این طرح گفت: الیاف کامپوزیتی نایلون 6/ KCC-1 اصلاح شده با سولفونیک اسید به عنوان بهترین جاذب برای ایبوپروفن در محیط اسیدی میزان بازده مطلق استخراج 20 درصد نشان داد که تحت شرایط بهینه گستره خطی خوبی در محدوده ng mL-12000-50 و حد تشخیص ng mL-120 بدست آمد.

کاظمی افزود: تکرارپذیری روش، خوب بوده و مقادیر RSD برابر با 11درصد را نشان داد. همچنین نتایج آنالیز نمونه‌های آب آشامیدنی شهری نشانگر نبود آلاینده مذکور در حد آشکارسازی روش توسعه یافته است. بر اساس این گزارش، این طرح با راهنمایی دکتر محمود کاظم زاد و دکتر علی آقاخانی در پژوهشگاه مواد و انرژی صورت گرفت.

No tags for this post.