نقش کمرنگ پوشش گیاهی در کاهش آلودگی هوای شهرها

هم اکنون دو دیدگاه پیرامون آلودگی هوای شهرها مطرح است. نخستین دیدگاه، تاثیر تولید اکسیژن از سوی درختان و گیاهان در کاهش آلودگی هوا را انکار می کند. دیدگاه دیگر، درختان و گیاهان را عامل موثر برای کاهش آلودگی هوای محیط های شهری می داند.

محمودرضا مومنی، دانشجوی دکترای آلودگی هوا و تغییر اقلیم در دانشگاه درکسل در این خصوص به ایسنا گفت: بر خلاف تصور عموم، تحقیقات مختلف نشان داده اند که درختان و گیاهان شهرها، تاثیر زیادی در کاهش آلاینده ‌های گازی ندارند.

این محقق حوزه آلودگی هوا با بیان اینکه تاثیر گیاهان و درختان بر کاهش آلودگی هوا در محیط‌ های روستایی با شهرهای متفاوت است، گفت: نتایج برخی از پژوهش ها نشان می دهد که درختان موجود در روستاها تاثیر زیادتری در کاهش آلودگی هوا به نسبت شهرها دارند؛ مهمترین کاربرد اصلی پوشش گیاهی در محیط ‌های شهری، کاهش اثرات تغییر اقلیم و گرمایش جهانی است.

وی ادامه داد: پوشش گیاهی و درختان با ایجاد سایه و تعرق ضمن زیبایی بصری محیط های شهری، کاهش دما و جزایر گرمایی به‌ عنوان عایقی برای آلودگی صوتی عمل می کنند. همه این عوامل برای محیط ‌های شهری بسیار مهم و حیاتی هستند.

بخشی از تحقیقات درباره تاثیر درختان در کاهش آلودگی هوا

* نواک و همکارانش در سال ۲۰۰۶ نشان دادند که پوشش گیاهی در کاهش آلودگی هوای برخی شهرهای آمریکا تاثیری کمتر از یک درصد دارد.

* تالیس و همکارانش در سال ۲۰۱۱ نشان دادند که حذف ذرات معلق با قطر کوچکتر از ۱۰ میکرومتر توسط پوشش درختان، بین ۰.۷ (هفت دهم) تا ۱.۴ درصد بوده‌ است.

* یین و همکارانش در سال ۲۰۱۱ تخمین زدند که پارک‌های شهری می توانند TSP (کل ذرات) را ۹.۱ درصد، SO2 (دی‌اکسید گوگرد) را ۵.۳ درصد، و NO2 (دی‌اکسید ازت) را ۲.۶ درصد حذف کنند.

* گراندستورم و پلیجل در سال ۲۰۱۴ نشان دادند که پوشش درختی کنار یک جاده ترافیکی، در کاهش آلاینده‌ های دی‌اکسید ازت (NO2) تا هفت درصد و برای کاهش ازن تا دو درصد تاثیر داشته‌ است.

* سلمی و همکارانش در سال ۲۰۱۶ نشان دادند که کاهش ذرات معلق با قطر کوچکتر از ۱۰ میکرومتر با پوشش درختی در حدود هفت درصد بوده‌ است اما این تاثیر برای آلاینده‌های دی‌اکسید ازت، مونواکسید کربن، ازن، دی‌اکسید گوگرد (2.5PM، CO، 2NO، O3، و 2SO) و ذرات معلق با قطر کوچکتر از ۲.۵ میکرومتر کمتر بوده‌ است.

* یلی-پلکونن و همکارانش در سال ۲۰۱۷ نشان دادند که پوشش گیاهی یک جاده شلوغ، تاثیری بر کاهش آلاینده‌ های گازی مانند دی‌اکسید ازت، ازن و ترکیبات فرار (NO2، 3O، و VOCs) ندارد اما برای ذرات معلق بزرگ می‌تواند موثر باشد.

* در گزارشی با عنوان« اثر پوشش گیاهی بر آلودگی هوای شهری» که سال ۲۰۱۸ برای سازمان محیط‌ زیست، غذا و امور روستایی دولت ‌های اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی تهیه شده بود، عنوان شد که پوشش گیاهی برای کاهش آلودگی هوا سودمند هستند اما راه‌حلی موثر برای کاهش آلودگی هوا در مقیاس شهری نیستند.

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا