تشخیص پارکینسون 20 سال زودتر از بروز علایم آن

اسکن ­های تعدادی از بیماران دارای ریسک بالا، نشان دهنده نقص عملکرد سیستم سروتونین (کنترل کننده خلق و خو، خواب و حرکت) مغز در این افراد بود.

محققان می­گویند این کشف می ­تواند به ساخت ابزارهای نوین اسکن و روش­ های درمانی جدید منجر شود. با این حال متخصصان معقتدند هنوز به تحقیقات بیشتر و روش های مقرون به صرفه ­تر اسکن نیاز است.

پارکینسون یک بیماری پیش­ رونده در اعصاب است که 14 هزار نفر در بریتانیا دچار آن هستند.

علائم اصلی پارکینسون، لرزش، رعشه و قفل شدن بدن است اما افسردگی، مشکلات حافظه و خواب نیز در بیماران مبتلا به آن مشاهده می شود.

به طور سنتی تصور می شد این بیماری به ماده شیمیایی به نام دوپامین مربوط باشد که مغز افراد مبتلا، دچار کمبود آن است.

هر چند، درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما برای کاهش علائم آن، درمان هایی وجود دارد که مبتنی بر افزایش سطح سروتونین در مغز بیماران است.

اما تحقیق اخیر دانشمندان کینگز کالج لندن نشان می­دهد که تغییر در میزان سروتونین مغز، نشانه مهم­تری است و می تواند علامت زودرس این بیماری باشد.

در این تحقیق، محققان 14 نفر از  اهالی روستاهای دورافتاده جنوب یونان و ایتالیا که همگی دارای جهش در ژن SNCA (که در همه بیماران مبتلا به پارکینسون دیده میشود) بودند را مورد مطالعه قرار دادند. محققان تقریبا مطمئن بودند این بیماری در آنها پیشرفت می کند.

در نیمی از آنها پارکینسون تشخیص داده شده و نیم دیگر هنوز هیچ علامتی از بیماری نداشتند.

با مقایسه مغز این افراد با 65 بیمار مبتلا به پارکینسون و 25 داوطلب سالم، محققان توانستند نخستین تغییرات در مغز این بیماران  که در دهه ­های سوم و چهارم زندگی خود بودند را کشف کنند.

«ماریوس پولیتیس»، محقق و نویسنده ارشد نتایج این تحقیق از موسسه روان درمانی، روانشناسی و علوم عصب شناختی در کینگر کالج لندن در این خصوص گفت: مدت ها پیش از آغاز مشکلات حرکتی و تغییر در میزان دوپامین، علائم غیرطبیعی در این بیماران مشاهده شد.

وی افزود: نتایج این تحقیق نشان می دهد کشف زودهنگام تغییر در سیستم سروتونین می تواند به پیدایش روش های درمانی جدید برای کند کردن و در نهایت جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند.

با این حال، «درک هیل»، استاد تصویربرداری پزشکی در یونیورسیتی کالج لندن به ایرادهای این تحقیق اشاره کرد و گفت: این تحقیق، یافته های ارزشمندی داشته اما ایرادهایی هم دارد.  نتایج این تحقیق را نمی توان در تحقیقات وسیع تر به کار برد. همچنین روش تصویربرداری در این تحقیق، بسیار تخصصی و محدود به تعداد کمی از مراکز تحقیقاتی است که هنوز نمی توان برای کمک به بیماران یا حتی ارزیابی درمان های تازه در مطالعات گسترده کلینیکی از آن استفاده کرد.

وی افزود: این تحقیق از نظر تلاش برای تشخیص زود هنگام بیماری پارکینسون در مراحل اولیه  که احتمالا بهترین فرصت برای جلوگیری از افزایش تعداد مبتلایان به این بیماری است می تواند امیدوار کننده باشد.

نتایج این تحقیق در مجله عصب شناسی لنست (Lancet Neurology) به چاپ رسیده است.

مترجم: محسن حدادی

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا