شناسایی ضدالگوهای سرویس گرا مبتنی بر فناوری REST

معماری سرویس گرا یکی از رهیافت‌های طراحی نرم‌افزار با تمرکز بر طراحی سامانه‌های توزیع‌شده است. در این معماری کارکردهای نرم‌افزاری در قالب سرویس توسط مؤلفه‌های برنامه‌های کاربردی به دیگر مؤلفه‌ها در بستر ارتباطات تحت شبکه ارائه می‌شود.

در حال حاضر، این نوع معماری در دستگاه‌های دولتی و شرکت‌های خصوصی برای توسعه برنامه‌های کاربردی و سیستم‌ها، یکپارچگی سیستم‌های اطلاعاتی سازمانی یا تعاملات اطلاعاتی بین سازمانی و استاندارد وب سرویس (Web Service) و پروتکل‌های آن استفاده می‌شود.

البته، دلایل مختلفی از جمله ضدالگوها در این معماری سبب شده است تا طراحی سیستم ها بر این اساس از کیفیت سرویس بالایی برخوردار نباشد.

در مقاله ای تحت عنوان «شناسایی خودکار ضدالگوهای سرویس گرایی مبتنی بر فناوری REST»، به یک رویکرد خودکار برای تشخیص ضدالگوهای سرویس گرایی بر اساس فناوری REST پرداخته شده است.

این فناوری، یک سبک معماری برای توسعه‌ وب سرویس‌ها است. معماری REST به دلیل سادگی و استواری بر پایه سیستم‌های موجود و ویژگی‌های HTTP به منظور دستیابی به اهداف آن، بر خلاف ایجاد استانداردها، چارچوب‌ها و فناوری‌های جدید، محبوب است.

در این رویکرد با استفاده از برنامه نویسی ژنتیک و بر اساس مجموعه ای از معیارهای مرتبط با معماری فناوری REST، این مشکلات کیفی در قالب قوانین تشخیص ضدالگو شناسایی می شوند.

نتایج بدست آمده از بررسی نمونه های ضدالگوهای واقعی نشان می دهد که رویکرد ارائه شده دارای میانگین دقت و بازخوانی 75 درصد است.

بر اساس این گزارش مقاله «شناسایی خودکار ضدالگوهای سرویس گرایی مبتنی بر فناوری REST» که در پنجمین کنفرانس وب پژوهی در دانشگاه علم و فرهنگ ارائه شد، توسط سبحان محمد نیا، رسول اسماعیلی فر و رضا اکبری از دانشکده مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه صنعتی شیراز تالیف شده است.

 

No tags for this post.