ایران مان را ویران نکنیم

درسال های اخیر مصرف بی رویه از منابع آبی و در کنار آن  تغییرات اقلیمی، شهرها و کشورهای مختلفی را با مشکل کمبود آب آشامیدنی مواجه کرده است. شاید این سوال پیش بیاید که پس بارش های اخیر تاثیری بر بحران کم آبی نداشته است؟

و در پاسخ باید گفت، درست است که بارش‌های سال جاری تا حدودی وضعیت آب‌های سطحی و ذخایر سدها را افزایش داده است اما این ذخایر تنها مقطع یک ساله را پوشش می‌دهد و واقعیت این است که وضعیت منابع آب استراتژیک و منابع زیرزمینی وضعیت بحرانی و اسفناکی دارد.

براساس ارزیابی موسسه منابع جهانی 33 کشور با بحران کم آّبی روبه رو هستند که عبارتند از کویت، قطر،سن مارینو، بحرین، سنگاپور، امارات متحده عربی، فلسطین ،عربستان سعودی، عمان، لبنان، قرقیزستان، ایران، اردن، لیبی، یمن، مقدونیه، آذربایجان، مراکش، قزاقستان، عراق، ارمنستان، پاکستان، سوریه، ترکمنستان، ترکیه، یونان، ازبکستان، الجزیره، افغانستان، اسپانیا و تونس.

درکنار آمار منتشر شده از خاورمیانه، این موسسه در خصوص آمریکا، چین و همچنین هندوستان تاسال 2040 هشدارهایی  داده است اما باید گفت معضل کم آبی در این کشورها به اندازه خاورمیانه نگران کننده نیست.

بین 33 کشور جهان که با مشکل کم آبی و بحران جدی محدودیت منابع آبی روبه رو هستند اسم ایران نیز به چشم می خورد. متاسفانه طبق آمار  و اعلام  بانک جهانی، سرانه مصرف آب خانگی برای کشورهای بیابانی همانند ایران باید ۷۰ لیتر در شبانه‌روز باشد اما این در شرایطی است که اکنون در ایران حدود ۲۰۰ لیتر در شبانه‌روز مصرف صورت می‌گیرد. یعنی ما ایرانی ها چیزی حدود بیش از 40درصد میانگین جهانی آّب مصرف می کنیم.

این درحالی است که در ايران اين رقم به‌دليل استفاده نادرست از آب آشاميدنی برای شست‌وشوی خودرو، استحمام، آبياری باغچه‌ها، لباس‌شويی و ظرف‌شويی حدود 70 تا 80 درصد بيشتر از الگوی جهانی آن است.

درست است که بارش‌های سال جاری تا حدودی وضعیت آب‌های سطحی و ذخایر سدها را افزایش داده است. اما این ذخایر تنها مقطع یک ساله را پوشش می‌دهد و واقعیت این است که وضعیت منابع آب استراتژیک و منابع زیرزمینی وضعیت بحرانی و اسفناکی دارد.

این نکته را نیز فراموش نکنیم که درست است که بارش‌های سال جاری تا حدودی وضعیت آب‌های سطحی و ذخایر سدها را افزایش داده است. اما این ذخایر تنها مقطع یک ساله را پوشش می‌دهد و این نحوه مصرف ما ایرانی ها، بحران کم آبی را تشدید می کند.

به نظر اگر قرار است ثروتی برای آیندگان مان بگذاریم و آرامشی برایشان ایجاد کنیم بهتر است از امروز در مصرف آّب درست عمل کنیم. همچنین دستگاه های دولتی نیز باید در این خصوص قوانین سختگیرانه تری اعمال کنند و در بحث کشاورزی نیز تغییرات جدی اعمال شود.

اما تغییر از خودمان ایجاد می شود  و دست روی دست گذاشتن برای اینکه معجزه ای بشود فایده ای ندارد.بهتر است قدر منابع و ثروتی که در اختیار داریم را بدانیم و درست به نسل بعد منتقل کنیم.