سرانجام موتورهای جستجوی بومی چه شد؟

از جمله این مزیت ها می توان به توسعه خدمات متنوع مطابق با نیازهای بومی و محلی، افزایش درآمد ملی از طریق کسب درآمد جویشگر بومی، ترویج و گسترش فرهنگ ایرانی-اسلامی در فضای مجازی، کمک به ایجاد مزیت رقابتی برای جویشگر بومی نسبت به رقبای غیربومی، توسعه زیرساخت‌های تولید و ارائه خدمات و محتوای جویشگر بومی، توسعه دانش و فناوری جویشگر بومی، حفاظت از اطلاعات و ارتقای امنیت ملی در فضای مجازی و بهره‌مندی از گزارشات ذائقه‌سنجی کاربران ایرانی برای ارتقای خدمات فضای مجازی از ضرورت‌ها و اهداف کلان جویشگرهای بومی اشاره کرد.

در حالیکه برخی از موتورهای جستجو تا آنجا حرفه ای هستند که  حتی از رقبای جهانی پیشی گرفته اند، در کشور ما اما موتور جستجوی بومی تا حد زیادی به دست فراموشی سپرده شده است.

بارها و بارها مسوولان، کارشناسان و دست اندرکاران فضای مجزی کشور تاکید کرده اند که نیاز اصلی جامعه ایرانی در این حوزه تولید محتوا و ارائه خدمات بومی است با این حال با وجود گذشت حدود یک دهه از مطرح شدن بحث جویشگر و موتور جستجوی بومی گویا این مهم مدت هاست که به دست فراموشی سپرده شده است.

در دولت دهم بود که ایده راه اندازی موتور جستجوی بومی بعد از طرح موضوع تحریم ها بر علیه ایران مطرح شد. البته مسوولان و دست اندرکاران این طرح همواره عنوان کرده اند که این طرح به هیچ وجه قصد ندارد که جای موتورهای جستجوی پر قدرت جهانی مانند گوگل را بگیرد اما با گذشت بیش از یک دهه از مطرح شدن این موضوعات شاهد آن هستیم که این ابزارها که قرار بود به صورت بومی در اختیار کاربران ایرانی قرار بگیرند هنوز فاصله زیادی با جویشگرهای جهانی دارند.

زمانی که بحث راه اندازی جویشگرهای بومی مطرح شد بیشتر به مسائل زیرساختی این طرح پرداخته شد در حالیکه حوزه محتوایی این طرح نیز اگر پر اهمیت تر از بخش زیرساختی و سخت افزاری آن نباشد، کم اهمیت تر هم نیست.

حال که با گذشت زمان زیادی از مطرح شدن این طرح هیچ یک از جویشگرهای بومی در میان کاربران جایی باز نکرده اند و این به حاشیه رانده شدن تا آنجاست که هیچ یک از مسوولان، دست اندرکاران و طراحان این موتورهای جستجو حتی نمی توانند آماری از میزان استفاده از آنها عنوان کنند، اینگونه به نظر می رسد که این شکست ناشی از مشکلات فرهنگی و ضعف فکری حاکم بر حوزه فناوری اطلاعات است که سبب می شود تولیدات موثری خلق نشود.

از آن جهت می گوییم تولیدات موثری در این حوزه خلق نشده است که با یک بررسی اجمالی متوجه این موضوع می شویم که در کشور عمدتا محتواها کپی شده است. این در حالیست که با تعداد زیادی کاربر فضای مجازی در سطح کشور مواجهیم و اینگونه است که نسبت بین دریافت و تولید محتوا متناسب نبوده و هر آنچه در رابطه با تولید محاتوای بومی در فضای مجازی عنوان می شود صرفا یک ادعاست.

گزارش: هانیه حقیقی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا