آیا سکته مغزی با استفاده از سلول‌های بنیادی قابل درمان است؟
آیا بیماری سکته مغزی با استفاده از سلول‌های بنیادی قابل درمان است؟ آیا این روش درمانی عوارضی هم به همراه دارد؟
خاصیت اصلی سلول های بنیادی این است که تقسیم می شوند و می توانند جایگزین سلول های از دست رفته بشوند یا اینکه محیط التهابی آسیب دیده اطراف بافت را کاهش بدهند و به نوعی باعث ترمیم آن بشوند. نهایت آرزو این است که سلول های بنیادی جایگزین بافت های آسیب دیده بشوند مثلا در کسی که دچار قطع نخاع شده است، آن نورون هایی که آسیب دیده و از دست رفته هستند بتوانند با سلول های بنیادی جایگزین شوند.
هم اکنون بسیاری از روش های درمانی که برای درمان ام اس، پارکینسون، فلج مغزی(CP) و سکته مغزی مطرح می شود در مرحله کارآزمایی بالینی، آزمایشی و تحقیقاتی قرار دارند و به هیچ وجه درمان های مجوزداری محسوب نمی شود زیرا هنوز نتیجه این آزمایش‌ها به طور کامل مشخص نشده است. هرچند در بعضی نمونه‌ها نتایج خیلی خوبی دریافت کرده ایم و تا حدودی بهبودی حاصل شده است اما هنوز قطعیت ندارد که اعلام کنیم صد در صد این کار انجام شده است.
هم اکنون خیلی از کشورها برای انجام چنین کاری محدودیت زیاد دارند زیرا هنوز کاراکترهای این سلول شناخته شده نیست و اگر این کار کنترل شده انجام نشود ممکن است تبعات زیادی به همراه داشته باشد. نخستین عارضه ای که رخ می دهد ممکن است سلول ها خاصیت بنیادی بودن خودشان را حفظ کنند و همچنان به تخریب ادامه دهند. توده توموری که در ناحیه تزریق تشکیل می دهند، اتفاق بدتری است زیرا ایجاد پاسخ ایمونولوژیک بالا، سیستم ایمنی را به شدت فعال می کند. این مورد نادر است اما گاهی می تواند باعث مرگ هم بشود. از اینرو در کشورهای اروپایی و آمریکایی استفاده از این روش درمانی بسیار سخت گیری می شود. در پژوهشگاه رویان هم از هر سلول بنیادی برای تزریق انتخاب نمی شود بلکه سلول های خاص و مناسب برای تزریق انتخاب می شوند. این تاثیر گذاری، درمان را چند برابر می کند.
* دکتر کوروش شاهپسند، عضو هیات علمی پژوهشگاه رویان
No tags for this post.
