فناوری به کمک مشکل ریزگردها و گرد و غبار در سیستان می آید
نادرقلی ابراهیمی در حاشیه کنفرانس بین‌المللی گردوغبار در جنوب غرب آسیا که در دانشگاه زابل برگزار شد گفت: ما در شرایطی قرار گرفتیم که علاوه بر شرایط تغییر اقلیم، دستکاری بشر بر روی حوزه‌ها و بی‌نظم کردن حوزه‌های آبخیز هم اراضی و مراکز ما را متأثر کرده است.
وی با بیان مثالی افزود: در منطقه سیستان کاهش ورودی حق آبه مسلم ما از کشور همسایه را منجر شده است، در حالی‌که این حق آبه هم قانونی و هم علمی است. منطقه سیستان قبلاً به واسطه این حق آبه هم در دریاچه هامون و هم در کل منطقه یکی از مناطق مستعد کشاورزی و تولید مرتع و واحدهای بزرگ دامداری بوده که استان‌های مجاور را پوشش می داده است.
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی با اشاره به این موضوع که باید دخالت‌های بشری را در اقلیم به حداقل برسانیم گفت: باید با توجه به شرایط طبیعی امکان استفاده بهتر از نزولات جوی را فراهم کنیم، بر این اساس در معاونت علمی ریاست جمهوری و در ستاد توسعه فناوری آب و خشکسالی فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری، ما عمدتاً به بحث‌های فناورانه‌ای می‌پردازیم که بتوان از طریق آنها شرایط مناسب و پایداری را برای تأمین منابع مالی و معیشت مردم فراهم کرد.
ابراهیمی ادامه داد: ما باید با مردم فکر کنیم و با آنها برنامه‌ریزی و با خودشان برنامه‌ها را اجرا کنیم و مسائل را به معیشت و سفره مردم گره زده و باعث تنعم بیشتر در سفره آنها شویم که اگر اینگونه عمل کنیم، مشکلات حل می‌شود. ولی اگر خودمان را جدای از مردم بدانیم و مسائل را جدای از مردم حل کنیم، مشکل حل نخواهد شد.
وی اضافه کرد: در منطقه سیستان به عنوان یک منطقه با فرهنگ، با قدمت و دانش بسیار بالا، خیلی از مسائل را می‌توان با هماهنگی و همدلی و مشارکت مردم، حل و فصل کرد.
ابراهیمی با اشاره به تالاب هامون که هفتمین تالاب بین‌المللی آب شیرین دنیاست و مدتهاست گرفتار خشکسالی شده، گفت: این موضوع را می‌توان به دوبخش تقسیم کرد که یک قسمت از موضوعات تالاب فرامرزی است که باید دستگاه‌های زیربط حق آبه تالاب را پیگیری کنند و بگیرند و بخش دیگر که مربوط به ما می‌شود، این است که اگر آبی وارد تالاب شد، چگونه باید در طولانی مدت حفظ و نگهداری کنیم و از شرایط اکوسیستم طبیعی حفاظت شود.
وی اضافه کرد: در واقع تأمین حق آبه باید پیگیری شود تا حق آبه مسلم ۸۵۰ میلیون مترمکعبی ما تأمین شود و از طرفی با روش‌های علمی حداکثر پایداری و ماندگاری را در تالاب هامون فراهم کنیم، برنامه‌های فناورانه‌ای که در خوزستان و ارومیه اجرا شد، قطعاً اینجا هم جواب خواهد داد و پیشنهاد من این بوده که الگوی اجراشده در ارومیه و خوزستان در سیستان هم اجرا شود.
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست ادامه داد: با خواست مردم و مسئولین محلی یک برنامه ملی و بین المللی باید اینجا رقم بخورد و طرح ملی و مجری ملی داشته باشد، اگر همه امکانات علمی و اجرایی کشور در آن جهت بسیج و بکارگیری شود، قطعاً مسائل حل خواهد شد.
نادرقلی ابراهیمی ادامه داد: سه سناریو را می‌توان برای منطقه سیستان و تالاب تعریف کرد؛ با این فرض که یا افغان‌ها به ما آب نمی‌دهند یا مجبور می‌شوند به واسطه سرریز شدن آب بدهند و یا اصلاً هیچکدام از اینها اتفاق نمی‌افتد. پس باید کشور برنامه‌هایش را با این سه سناریو تدوین کند. با واقعیت‌ها باید درست برخورد کنیم؛ در سناریویی که اصلاً آب نیاید باید چه‌کاری کرد، سناریویی که احتمالاً سیلاب‌های سرریز بیاید، چه باید کرد و یا اینکه به دنبال حق‌آبه باشیم.
وی ادامه داد: از واقعیات نمی‌توان فرار کرد. باید با واقعیات درست برخورد و برنامه‌ریزی کنیم چون که باید بتوانیم پاسخگوی انتظارات و نیازهای مردم باشیم، بحث سیستان فقط مختص به مردم این منطقه نیست، بلکه مربوط به کل ایران است. مردم سیستان به واسطه جایگاه ارزشی و فرهنگی که دارند، جز مردم ایران هستند. مشکل سیستان مشکل سایر مناطق نیز هست، پس باید یک کمیت استانی و منطقه‌ای ایجاد شود و یک خواست عمومی تا به نتیجه برسد.
No tags for this post.
