کار محققان زمینه ای برای پژوهش های جدید ایجاد نمی کند

البته در این حوزه پرداختن به ایده های دیگران تا حدودی مفید است، اما نیاز است مقاله پیام جدید و استدلال خود را داشته باشد.

مسلم است که جامعه باید پویا، با نشاط و رو به پیشرفت باشد و در این مسیر از وسیله های ترقی کشور استفاده شود که متاسفانه در این راستا ضعف فراوانی وجود دارد. بنابراین، توجه به نکات کلیدی در رابطه با ارائه پایان نامه ها از ماموریت مراکز علمی، دانشگاهی و حوزه ها در سراسر کشور است.

از این رو، در نخستین کنفرانس آسیب شناسی پایان نامه ها و رساله ها تمهیداتی برای پرداختن به نظرات و ایده های جدید که برای انسان در قلمرو فرد و جامعه سودمند باشد، اندیشیده شده است.

اگر در مکتوبات و رساله ها، محقق مکررا از اندیشه دیگران استفاده کند قطعا جامعه علمی به سمتی می رود که بعد از مدتی علوم انسانی دیگر نظریه پردازی تازه ای نخواهد داشت. البته، در غرب هر محققی که کتابی می نویسد هیجان و موج جدیدی را در جامعه ایجاد می‌کند و در نتیجه دیگران نیز به سمت تحقیقات جدید شوق پیدا می کنند. شاید غرب در رابطه با محتوا دچار اشکالاتی باشد، اما به جرات می توان گفت در حوزه علوم انسانی موفق بوده است.

به نظر می رسد در حوزه کپی برداری و سرقت علمی رایج در حوزه علم در کشور موضوع حائز اهمیت مقوله روش شناسی باشد. به این معنا که در کشور در کتاب ها و ایده ها تکرار وجود دارد و محققان زمینه ای برای پژوهش های جدید ایجاد نمی کنند.

مشکل سرقت علمی بیشتر کپی در رساله ها بوده و ایرادهای بسیاری به اساتید راهنما و نهادهای علمی فرهنگی وارد است. این معضل تا بدانجا پیش رفته که حتی در بیرون از دانشگاه ها نیز تبلیغات فروش پایان نامه و رساله به چشم می خورد.

به عقیده من برای حل این معضل ما باید یک سری کارگاه های تدوین رساله و پایان نامه را به صورت مستمر برای دانشجویان برگزار کنیم. باید کلاس هایی در خصوص آموزش روش تحقیق به ویژه با تمرکز بر رساله در دوره تحصیلات تکمیلی برگزار کنی. البته که این موضوع تنها شامل حوزه انسانی اسلامی نمی شود گرچه در این همایش تمرکز ما بر روی این حوزه است.

ضمن اینکه یک ایراد دیگر در این راستاربر می گردد به اساتید، به این معنا که یک استاد دانشگاه باید وجدان کاری  داشته باشد که وقتی که دانشجویی را در نوشتن پایان نامه و رساله راهنمایی می کند و مشاوره می دهد بررسی کند که عنوان آن چیست به چه درد جامعه و مملکت می خورد و چه مشکلی را از مشکلات جامعه حل خواهد کرد و چه پیشنهاد جدیدی برای تغییرات مثبت در عرصه های مختلف جامعه، حکومت و علم برای نسل جوان ارائه می دهد.

در آخر لازم می دانم که یک سوال اساسی مطرح کنم و آن این است که برای گرفتار نشدن در دام تقلب علمی و کپی برداری قبل از هر اقدامی باید به این نکته تمرکز کنیم که اصلا فلسفه نوشتن رساله در دنیا چیست و اصلا چرا بحث رساله و پایان نامه ها در مراکز آموزشی به شکل یک استاندارد بین المللی در نظر گرفته شده است؟ مسلم است سرلوحه برنامه ها و اهداف این کار علمی این است که گره ای را از مشکلات جامعه باز کنند.

*دکتر محمد حسین مختاری- رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا