نوسانات آب و هوایی گویای تغییر اقلیم است

صحت این ادعا را می توان در بارش های ناگهانی و خشکسالی و نوسانات آب و هوایی دید که به گفته اقلیم شناسان تکرار و تداوم آن ها، تنها نشاندهنده یک موضوع است؛ «تغییر اقلیم».

پیرامون حساسیت این موضوع به تازگی اولین نشست از هم اندیشی ملی موافقت نامه اقلیمی پاریس در دانشگاه تهران برگزار شده است.

در این نشست در خصوص وقوع یا عدم وقوع تغییر اقلیم و منشأ انسانی یا طبیعی این پدیده به بحث و تبادل نظر پرداختند.

بر اساس این نشست، افزایش دمایی که از نیمه دوم قرن بیستم به شکل ناگهانی نمود پیدا کرده است، بیش از آستانه تحمل اکوسیستم های زمین برای تغییر بوده و این افزایش بیش از افزایش دمایی است که به دلیل دوره دامنه بالاروی دمایی بوجود آمده است، بنابراین این افزایش دما منشأ انسانی داشته و بیش از مقداری است که از نوسانات تاریخی دمایی انتظار می رفت.

علی اکبر شمسی پور عضو هیئت علمی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران نیز پیرامون این نشست با تأکید بر اینکه هیچ معیار صریحی وجود ندارد تا به ما بگوید چه تعداد سال خشک باید تکرار شود تا واژه تغییر اقلیم را بتوان استفاده کرد گفت: هیچ ایده توافقی در بین اقلیم شناسان برای تعریف واژه اقلیم، تغییر اقلیم و نوسانات اقلیمی وجود ندارد.

شمسی پور خاطرنشان کرد: بر اساس داده‌های موجود ما در شرایط نرمال مقیاس کره زمین در خود قرار گرفته ایم و هر دو مورد دما و دی اکسید کربن در حالت کمینه خود قرار دارد.

وی با اشاره به اینکه از سال ۱۸۶۰ شروع انقلاب صنعتی تا سال ۱۹۹۰ تنها هشت دهم درجه سلسیوس دما افزایش یافته است گفت: از ده هزار سال اخیر ۴ دوره اساسی را می‌بینیم که اقلیم پشت سر گذاشته است و شرایط اقلیمی حاضر از شرایط گرمایی ۵ و ۷ هزار سال پیش بدتر نیست.

شمسی پور گفت: در دوره اخیر ۳۰۰ ساله با دوره انقلاب صنعتی مواجه بوده ایم، در ۲۵۰ سال گذشته تغییرات و نواساناتی وجود داشته است.

شمسی پور توضیح داد: آنچه که درباره گرمایش زمین در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ گفته می‌شود دروغ محض است و افزایش دما در سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۸ تنها هشت دهم درجه بوده است که این میزان قابل توجه نیست.

وی پرداختن به مسئله لکه های خورشیدی را پر اهمیت‌تر از دست های موجود در خصوص تغییر اقلیم دانست.

بر اساس این گزارش، بدون شک پدیده تغییر اقلیم در ایران نیز در حال وقوع است. ناهنجاری های اقلیمی مانند طوفان ها، خشکسالی های بلندمدت و روند دار بودن تغییرات دما و بارش در کشور نشان دهنده عمق اثرات تغییر اقلیم است و تنها افزایش سطح آب دریاها نشانه تغییر اقلیم نیست بلکه به مفهوم واقعی می توان نشانه هایی از این پدیده را در سراسر جهان و همچنین در کشور خودمان مشاهده کرد.

علاوه بر این، از نظر متخصصان و صاحب نظران رشد روز افزون بیابان ها، تغییر الگوی بارش کشور، از بین رفتن یا کاسته شدن قابل ملاحظه ذخایر برفی مناطق کوهستانی و یخچالی، افزایش دما و روند کاهشی مقدار بارش فاکتورهای روشن و معناداری است که ضمن وقوع همزمان، همگی با حرکت در جهت منفی نشان از وقوع پدیده تغییر اقلیم را دارند.

 

No tags for this post.