مطالعه بقایای ده ها دایناسور در انگلستان
طی چهار سال گذشته تقریباً 100 نمونه ردپای دایناسورها که بسیار خوب حفظ‌شده بودند، در سواحل هستینگز (Hastings) کشور انگلستان کشف شد. فرسایش صخره‌ها باعث شد تا گنجینه‌ای از ردپاهای دایناسورها نمایان شود. محققان دانشگاه کمبریج موفق شدند تا در این منطقه ردپاهای فسیل‌شده دایناسورهای بسیاری را شناسایی کنند.
منطقه اطراف هستینگز، یکی از غنی‌ترین منابع فسیل‌های دایناسوری در انگلستان است. نخستین فسیل متعلق به ایگوآنودون بوده که در این منطقه کشف‌شده و کشف آن به سال 1825 میلادی بازمی‌گردد و نخستین نمونه بافت مغز فسیل‌شده دایناسور در سال 2016 میلادی کشف‌شده است. ردپاهای کشف‌شده در ابعادی بین 2 تا بیش از 60 سانتی‌متر هستند. برخی از ردپاهای کشف‌شده به‌قدری خوب حفظ‌شده‌اند که جزئیات پیچیده پوست، اندازه و پنجه دایناسورها در آن‌ها کاملاً مشهور هستند.
قابل‌توجه است، ردپاهایی که روی یک بخش از فرسایش ساحلی در امتداد صخره‌ها در نزدیکی هستینگز، شرق ساسکس (Sussex)، کشف‌شده‌اند، متنوع‌ترین و دقیق‌ترین نمونه‌های پیداشده در انگلستان هستند. این ردپاها در دوره کرتاسه اولیه تشکیل‌شده‌اند که به 101 تا 145 میلیون سال پیش بازمی‌گردد.
ردپاهای کشف‌شده به دایناسورهایی چون؛ ایگوآنودون (Iguanodon) از دایناسورهای پرنده دوره کرتاسه، آنکیلوسوروس (Ankylosaurus)، گونه‌ای از استگوسورها (stegosaur)، ساروپودها (sauropod) از گروه بزرگ دایناسورهای برگ‌خوار، تروپودها (theropods) از گروه دایناسورهای گوشت‌خوار تعلق دارند.
آنتونی شیلیتو (Anthony Shillito) از دانشجویان دکترای دانشگاه کمبریج که در این تحقیقات شرکت کرده بود، در این رابطه گفت: «فسیل کامل بدن دایناسورها، فوق‌العاده کمیاب است. معمولاً قطعه‌های کوچکی از فسیل‌ها را می‌توان پیدا کرد که قطعاً نمی‌تواند اطلاعاتی در رابطه با چگونگی زندگی دایناسورها در اختیار محققان قرار دهد. این مجموعه ردپاهایی که اخیراً پیداشده‌اند، می‌تواند به ما کمک کند تا برخی از شکاف‌های اطلاعاتی را پرکرده و بتوانیم اطلاعات خوبی درباره دایناسورهایی که در همان زمان و همان مکان زندگی می‌کردند، به دست آوریم.»
لازم به تذکر است که منطقه اطراف هستینگز، یکی از غنی‌ترین منابع فسیل‌های دایناسوری در انگلستان است. نخستین فسیل متعلق به ایگوآنودون بوده که در این منطقه کشف‌شده و کشف آن به سال 1825 میلادی بازمی‌گردد و نخستین نمونه بافت مغز فسیل‌شده دایناسور در سال 2016 میلادی کشف‌شده است. ردپاهای کشف‌شده در ابعادی بین 2 تا بیش از 60 سانتی‌متر هستند. برخی از ردپاهای کشف‌شده به‌قدری خوب حفظ‌شده‌اند که جزئیات پیچیده پوست، اندازه و پنجه دایناسورها در آن‌ها کاملاً مشهور هستند.
شیلیتو در ادامه توضیحاتش اظهار داشت: «ردپاهای مختلف و شکل آن‌ها این امکان را به محققان می‌دهد که با بررسی‌های دقیق بتوانند شباهت‌های مهم ردپاهای دایناسورها را شناسایی کنند. وقتی‌که به ردپاهای کشف‌شده دیگر مناطق خوب دقت کنیم می‌توانیم اطلاعات بسیار خوبی را به دست آوریم.»
نکته مهم این است که زمین مرطوب به حفظ و ضبط ردپاهای دایناسورها کمک کرده است. این احتمال وجود دارد که کاوشگران بتوانند در این سایت منابع آب و همچنین گیاهان فسیلی یا فسیل برخی از بی‌مهرگان را نیز کشف کنند. ممکن است در کاوش‌های بعدی بتوان در میان صخره‌های ماسه‌سنگی فرسایش پیداکرده در ساحل شرقی ساسکس، ردپاهای بیشتری را کشف کرد که البته استحکامات دریایی ساخته‌شده در این منطقه کار پیدا کردن این ردپاها را مشکل خواهد کرد.
ایگوانودون، دایناسوری گیاهخواری است که در دسته دایناسورهای پرنده قرار می‌گیرد و به‌طور تقریبی بین هیپسیلوپودونتیس و دایناسورهای منقار اردکی، در حدود 125 سال پیش زندگی می‌کردند. شناسهٔ بارز این‌گونه دایناسورها، شصت دست بزرگشان بوده که برای مقابله با دشمنانشان از آن استفاده می‌کردند و روی هر انگشت شصتشان یک عضو میخی استوانه‌ای داشتند. ایگوانودون توسط گیدئون مانتل (Gideon Mantell)، زمین‌شناس انگلیسی در سال ۱۸۲۲ میلادی کشف و در سال ۱۸۲۵ میلادی نام‌گذاری شد. قد این دایناسور به 10 متر می‌رسید و حدود 5/3 تن وزن داشت.
آنکیلوسوروس یک دایناسور گیاهخوار بود که حدود 65 میلیون سال پیش زندگی می‌کرد و حدود 9 متر طول و حدود شش تن وزن داشت. در انتهای دم این دایناسور، یک ساختار بزرگ چماق مانند وجود داشت که در هنگام دفاع در مقابل دیگر دایناسورها از آن استفاده می‌شد.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: sciencefocus
No tags for this post.
