یارانه انرژی دو برابر کل بودجه عمومی دولت است

تا جایی که برآورد می‌شود در لایحه بودجه ۱۷۰۳ هزار میلیارد تومانی سال آینده، مجموع یارانه اختصاص‌یافته به حوزه انرژی به ۹۰۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد.

این رقم که دو برابر کل بودجه عمومی دولت است، باعث شده عملاً توسعه اقتصادی در ایران مختل شود و بخش عمده ارزش‌افزوده ایجادشده در اقتصاد به شکل یارانه بی‌اثر و مخرب تلف شود.

بنابر آمار پایگاه خبری اتاق ایران بررسی‌های بین‌المللی حاکی از این است که ایران در صدر جدول تخصیص بیشترین یارانه پیدا و پنهان انرژی قرارگرفته و حتی چین با جمعیت ۱,۴ میلیارد نفری را نیز پشت سر گذاشته است.

شاهد این ماجرا صرف منابعی بالغ ‌بر ۹۰۰ هزار میلیارد تومان در لایحه بودجه ۱۳۹۸ برای این نوع یارانه است که عمدتاً از واقعی نبودن قیمت‌ها ناشی می‌شود و عملاً راه را بر توسعه اقتصادی می‌بندد.

45 میلیارد دلار یارانه انرژی سال 2017 در ایران، معادل 10% از تولید ناخالص داخلی و 550 دلار سرانه یارانه انرژی در ایران با جمعیت 81.5 میلیونی فعلی حامل های انرژی می توانند و باید عامل مولد باشند، ولی ما فقط می سوزانیم و به هدر می دهیم و به تولید و به رفاه منجر نمی شود. اینها بخشی از صحبت های دکتر جواد نوفرستی کارشناس انرژی و مدیرعامل انجمن جامعه ایمن کشور است.

وی در این رابطه ادامه داد: بزرگی یارانه انرژی و رتبه اول ایران در این زمینه (فرصت سوزی های بزرگ اقتصادی، تولید و اشتغال و …با هدر دادن انرژی) یک موضوع است، توزیع بسیار ناعادلانه یارانه های انرژی بین مردم موضوع دیگر و حتی جنبه مهمتر آن است.

نوفرستی تصریح کرد: اگر یارانه انرژی را بصورت مساوی بین مردم تقسیم کنیم، حدود 400 هزار تومان در ماه (یا نزدیک 5 میلیون تومان در سال) به هر فرد ایرانی یارانه پنهان انرژی داده شده است. با این محاسبه، سهم یک خانواده 4 نفره نزدیک 1.6 میلیون تومان در ماه و حدود 19 میلیون تومان در سال می شود. اما سوال مهم: آیا همه مردم و خانواده های ایرانی، این سرانه و سهم شان را در زندگی خود حس می کنند؟ پاسخ، قطعا خیر است.

وی در رابطه با دلیل این ادعا گفت: این یارانه پنهان به صورت مساوی توزیع نمی شود. پرمصرف ها 10 برابر بیشتر از کم مصرف ها از یارانه پنهان انرژی برخوردار می شوند. یعنی روش فعلی توزیع یارانه های انرژی، ده برابر بیشتر به سود پرمصرف ها و طبقه ثروتمند جامعه است تا طبقه کم مصرف و فقیرتر جامعه.

نوفرستی اظهار کرد: بنابراین می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که اگر مسئولان محترم در دولت و مجلس، به اسم حمایت از اقشار محروم و با این استدلال که طبقات فقیر جامعه (دهک های پایین درآمدی) در تنگنا قرار نگیرند با ادامه وضعیت فعلی در یارانه انرژی موافق باشد، استدلال بسیار اشتباهی است و کاملا در اشتباهند.

وی با تاکید بر اینکه وضعیت فعلی تعرفه های حامل های انرژی در ایران، صدقه دادن به پرمصرف های پردرآمد از جیب کم مصرف های محروم است گفت: پرمصرف ها حق شان است که هر میزان لازم دارند از حامل های انرژی (برق، گاز، بنزین و آب) مصرف کنند اما منطقی است که باید بهای واقعی مصرف بالاتر از الگوی مصرف شان را بپردازند.

بر اساس این گزارش، کشورهای توسعه‌یافته برای رفع این مشکل، دست‌به‌کار وضع مالیات سنگین بر مصرف سوخت و واقعی‌سازی قیمت‌ها شده‌اند و در مقابل برای تحقق عدالت اقتصادی و اجتماعی از محل درآمدهای ناشی از فروش سوخت به توسعه چتر تأمین اجتماعی و حمایت معیشتی از اقشار کم‌درآمد پرداخته‌اند؛ کاری که در اقتصاد ایران نیز به‌عنوان تنها راه ناگزیر باید در دستور کار دولت قرار بگیرد.

برای روشن شدن عمق فاجعه یارانه‌درمانی در اقتصاد ایران، بد نیست به تازه‌ترین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (iea) درباره تخصیص یارانه انرژی در جهان اشاره‌ای شود. بر اساس اطلاعات منتشرشده از سوی این نهاد بین‌المللی، در ۲۰۱۷ میلادی مجموع یارانه‌ای که در کل جهان به حوزه انرژی تخصیص‌یافته است ۳۰۰ میلیارد دلار بوده که نسبت به سال قبل از آن ۳۰ میلیارد دلار افزایش نشان می‌دهد. نکته قابل‌تأمل این است که ۱۱ میلیارد دلار از این افزایش ۳۰ میلیارد دلاری (معادل ۳۷ درصد) به ایران تعلق دارد.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا