تاثیر بحران های مالی بر تغییرات آب‌وهوایی
زمانی که یک خسارت مالی ایجاد می‌شود مدت‌زمانی نیاز است تا خسارت‌ها برطرف شده و مشکلات حل شوند. شکی نیست خطراتی که در جهان به وجود می‌آید، نیاز به یک رویکرد جامع‌تر دارد و یکی از این مسائل، تهدیدات جدی ناشی از تغییرات آب‌وهوایی می‌شود.
مؤسسات مالی نیازمند انگیزه‌های جدید برای تغییر عملیات خود ازجمله سرمایه‌گذاری‌هاهستند. مدیران می‌توانند حق الامتیازهای خود را تا حدی با عملکرد سرمایه‌گذاری خود در معیارهای آب‌وهوایی مرتبط سازند. این تغییرات نیازمند رشد اقتصادی نیست. برعکس، بسیاری از راه‌حل‌های آب‌وهوایی مانند استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر کمک می‌کند تا شغل های بیشتری ایجادشده و حتی سودآوری شرکت‌ها افزایش پیدا کند. در حقیقت، جایگزینی زیرساخت‌های قدیمی و آلوده‌کننده با جایگزین‌های مدرن و کارآمد، یکی از مهم‌ترین فرصت‌های سرمایه‌گذاری قرن است.
در دهه پس از بحران مالی جهانی، به‌طور گسترده مکانیسم‌هایی برای تقویت انعطاف‌پذیری سیستم مالی موردبحث قرارگرفته است. درحالی‌که برخی پیشرفت‌ها در این حوزه به‌دست‌آمده اما به نظر می‌رسد که این شرایط هنوز برای ثبات مالی بلندمدت کافی نیست. غیرممکن است که بگوییم چه زمانی بحران بعدی ایجاد خواهد شد و چه اندازه طول خواهد کشید و یا چه خسارت‌هایی به بار خواهد آورد.
شکی نیست، خطراتی که ما با آن مواجه هستیم تابع یک رویکرد خاص بوده که مشابه آن چیزی است که آن را بلافاصله پس از بحران سال ۲۰۰۸ میلادی شاهد بودیم. این موضوع بدان معنی است که توافق روی یک چشم‌انداز جدید برای اداره اقتصاد جهانی، ارزیابی دقیق آن و تنظیم آن به‌صورت موردنیاز و تضمین پاسخگویی کامل برای هر فرد ذینفع صورت گیرد. این چشم‌انداز باید تغییرات عمیقی از قبیل قدرت بازار متمرکز تا تصمیم‌گیری فزاینده اتوماتیک را در برداشته باشد. علاوه بر این، باید اوج‌گیری و ترقی چین را در حوزه اقتصادی موردتوجه قرار داد.
علاوه بر آن، این دیدگاه باید با بالا رفتن ملی‌گرایی و انزواطلبی و با رویکرد اولویت اول دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و جنگ تجاری او با چین، تطبیق پیدا کند و باید تشخیص داد که تأثیر ابزارهای اقتصاد کلان، چه پولی و چه مالی، امروزه کمتر از سال ۲۰۰۸ میلادی است. درنهایت، این دیدگاه جدید باید تصمیم واضح و روشن در مورد میزان اتخاذ تصمیمات مربوط به چالش‌های آب‌وهوایی و پایداری را انعکاس دهد.
اگرچه همکاری میان دولت‌ها موجب بروز برخی اقدامات اقلیمی شده اما تقسیم‌بندی در حال افزایش در جامعه بین‌المللی محدودیت‌های این روش را روشن ساخته است. استراتژی های مؤثرتر ممکن است منجر به ایجاد یک ائتلاف از جوامع مدنی و مؤسسات مالی و غیرمالی برای هدایت پیشرفت به‌سوی اهداف مشترک شود.
عوامل مؤثر و حتی نفوذ قدرت نرم دولت‌های محلی که به‌طور فزاینده‌ای با خطرات زیست‌محیطی مواجه هستند، می‌توانند نقش مؤثری در ایجاد انگیزه در شرکت‌ها برای تحقق سیاست های سبز داشته باشند. لازم به ذکر است که به‌طور خاص، بخش مالی، انگیزه‌های لازم برای کمک به حل‌وفصل چالش آب‌وهوایی را ندارد چراکه تصمیم‌گیری مؤسسات مالی در درجه اول بر مبنای کسب سود است.
مؤسسات مالی نیازمند انگیزه‌های جدید برای تغییر عملیات خود ازجمله سرمایه‌گذاری‌های خود هستند. به‌عنوان‌مثال، مدیران می‌توانند حق الامتیازهای خود را تا حدی با عملکرد سرمایه‌گذاری خود در معیارهای آب‌وهوایی مرتبط سازند. این تغییرات نیازمند رشد اقتصادی نبوده و برعکس، بسیاری از راه‌حل‌های آب‌وهوایی مانند استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر کمک می‌کند تا شغل های جدیدی ایجادشده و حتی سودآوری شرکت‌ها افزایش پیدا کند. در حقیقت، جایگزینی زیرساخت‌های قدیمی و آلوده‌کننده با جایگزین‌های مدرن و کارآمد، یکی از مهم‌ترین فرصت‌های سرمایه‌گذاری قرن است.
لازم به تذکر است که مسئله آب‌وهوایی یک مسئله فراتر از سود و منفعت مالی است. همان‌طور که شورای بین‌المللی تغییر آب‌وهوایی در گزارش اخیر خود هشدار داده، مسیر فعلی جهان منجر به ویرانی محیط‌زیست می‌شود. در حال حاضر، بلایای طبیعی روزبه‌روز بیشتر و شدیدتر شده و همان‌طور که حوادث شدید آب‌وهوایی همچنان افزایش پیدا می کنند، تخریب، مهاجرت و درگیری گسترده نیز رو به گسترش هستند.
ما نه‌تنها باید راه‌حل‌ها را پیاده‌سازی کنیم، بلکه باید آن‌ها را به‌طور منظم و به‌طور دقیق و بر اساس اهداف و اقدامات مبتنی بر شواهد اصلاح کنیم. تنها در این زمان است که ما می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که نه‌تنها سیستم‌های مالی ما، بلکه تمام ساختارهایی که ثبات جهانی را پایه‌ریزی می‌کنند، به‌اندازه کافی مقاوم هستند.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: weforum
No tags for this post.
