محققان ایران و آلمان می‌توانند با یکدیگر همکاری کنند
به گزارش سیناپرس به نقل از ایسنا،شورای جهانی پژوهش سازمان بین‌المللی متشکل از سران بنیادهای علم دنیا است که کار خود را با اهداف بهبود ارتباط و همکاری میان بنیادهای علم دنیا، ارتقا و ترویج اشتراک اطلاعات و بهترین شیوه‌های همکاری تحقیقاتی، فراهم کردن فضایی برای جلسات منظم سران بنیادهای علم، استفاده از فرصت‌ها و توجه به دغدغه‌های مشترک در حمایت از امر پژوهش و آموزش، ارائه راهکار برای موسساتی که قصد ایجاد چشم‌انداز جهانی در زمینه پژوهش دارند و بررسی سازوکارهایی که پژوهش و جامعه پژوهشی را در عرصه جهان حمایت می‌کنند، دنبال می‌کند.
دکتر "مارکوس ویلمز"(Marcus Wilms) که مدیر این شورا در خاورمیانه و شمال آفریقا است، با حضور در "اجلاس بین‌المللی شورای جهانی پژوهش"(GRC) در تهران از اقدامات این شورا گفت.
ویلمز هدف و کار شورای جهانی پژوهش را تعیین نحوه سرمایه‌گذاری‌های تحقیقاتی دانست.
وی اظهار کرد، شورای جهانی پژوهش می‌تواند به کشورهایی که به تازگی کارهای تحقیقاتی را آغاز کرده‌اند کمک کند که چگونه کار خود را پیش بگیرند. از میان این کشورها می‌توان به برخی کشورهای آفریقایی اشاره کرد.
علاوه بر آن کشورهایی که دارای بودجه کمی هستند نیز می‌توانند با کمک "شورای جهانی پژوهش" به سرمایه‌گذاری‌های تحقیقاتی بپردازند.
دکتر "مارکوس ویلمز" که یکی از مدیران "بنیاد علم آلمان"( DFG) نیز است، راجع به کارهای تحقیقاتی ایران گفت: من جزئیات زیادی راجع به پروژه‌های تحقیقاتی ایران نمی‌دانم ولی ما برنامه داریم که در آینده با همکاری "بنیاد ملی علم ایران" میان محققان ایرانی و آلمانی کارگاه‌های پژوهشی برگزار کنیم. شاید یکی از این کارگاه‌های تحقیقاتی در سال آینده برگزار شود.
وی ادامه داد، این کارگاه‌ها محققان را گردهم می‌آورد تا در گام مقدماتی ابتدا یکدیگر را بشناسند و سپس به همکاری با یکدیگر بپردازند.
ویلمز راجع به کارهای "بنیاد علم آلمان" در حوزه فناوری نیز اشاره کرد و گفت: این بنیاد در حوزه "شبکه‌های ارتباطی " با بنیادهای دیگر از کشورهای دیگر همکاری می‌کند.
این بنیاد ۱۵ گروه آموزشی تحقیقاتی جدید بنیان نهاده است که به حمایت و پشتیبانی از محققان تازه کار می‌پردازند.
دکتر "مارکوس ویلمز" با اشاره به گروه‌های آموزشی تحقیقاتی بین‌المللی در این بنیاد ادامه داد، تاکنون بیشتر تمرکز این بنیاد روی محققان تازه کار کانادایی بوده است و البته این برنامه‌ها فقط در خصوص دانشجویان دکتری است.
وی راجع به محققان ایرانی نیز گفت: این همکاری می‌تواند در مورد دانشجویان دوره دکتری ایران نیز صورت گیرد.
به عنوان مثال دانشجویان ایرانی می‌توانند با دانشجویان آلمانی همکاری کنند و پروژه‌های موفق تحقیقاتی خود را با یکدیگر مبادله کنند.
این برنامه به محققان جوان کمک می‌کند که تحقیقات خود را بهبود ببخشند و سپس این تحقیقات در روشی منسجم مورد استفاده قرار بگیرند.
موضوع دیگر این است که این محققان تحقیقات خود را در یک محیط بین‌المللی پی می‌گیرند.
وی در نهایت گفت: اگر تمایل به این همکاری از سوی ایران نیز اعلام شود، آغاز آن می‌تواند با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تحقیقاتی محققان آغاز شود و سپس در زمینه تخصصی تحقیقاتی آنها همکاری صورت گیرد.
اگر این اقدامات تا این مرحله موفقیت آمیز بود، ما می‌توانیم به همکاری‌های خود ادامه دهیم.
دانشجویان دکتری باید به ارائه پروپوزال‌های تحقیقاتی خود بپردازند و در صورت تایید، از جانب دو کشور باید سرمایه‌گذاری‌های مرتبط صورت گیرد.
وی تاکید کرد این هدف اقدامی بلند مدت است و در ابتدا باید دانشجویان ایرانی و آلمانی در قالب یک گروه با یکدیگر ملاقات کنند و روی پروژه‌های تحقیقاتی مشخص با یکدیگر همکاری کنند اگر اقدامات انجام شد، دانشجویان آلمانی خود را به "بنیاد علم آلمان" معرفی می‌کنند و این بنیاد بودجه این همکاری را تامین می‌کند.
No tags for this post.
