فرصتی برای گفتگوی مروجان و ارتباط گران علم

در بخشی از این رویداد پنل مدیریت تیم های ترویج علم به سرپرستی، اتابک آکسون مدیر مسئول ماهنامه ساروس و سخنرانی مصطفی امام مدیر موسسه آوااستار، امیر سادات موسوی دبیر گروه علمی مجلات رشد و مهدی صارمی فر روزنامه نگار علم و تکنولوژی برگزار شد.

در ابتدا مصطفی امام، درباره بقا و ماندگاری کارهای ترویجی گفت: معمولا زمانی که می خواهیم کاری انجام دهیم، برنامه ریزی می کنیم، مثلا برای کارهای مربوط به دانش آموزان، تابستان زمان بهتری است، گروه ها این انتظار را دارند که براساس همین برنامه ریزی تا یکسال آینده بازخورد مورد نظرشان را دریافت کنند اما زمانی که این نتیجه را نمی بینند و فشارهای دیگری از جمله مفشارهای مالی هم به گروه وارد می شود دلسرد می شوند، پس می توان گفت مشکل بیشتر مالی است.البته مسئله مالی قطعا شرط لازم هست اما شرط کافی نیست.

در ادامه مهدی صارمی فر درباره اینکه آیا اصلا کارهای ترویجی یک حرفه و شغل محسوب می شوند گفت: بگذارید با یک مثال شروع کنم، زمانی که ما می گوییم ساروس باید مشخص کنیم منظورمان، تیم ساروس است یا گروه ساروس، اصلا ساروس یک نهاد مردمی است یا یک شرکت، باید هویت آن را مشخص کنیم، اگر می خواهیم بدانیم مثلا چرا ساروس هنوز باقی مانده است، ابتدا باید بدانیم، چه فرایند اقتصادی را طی کرده است و اینکه چقدر میشود این کار را گسترش داد چقدر میشود آن را وارد فضای اقتصادی کرد البته ساروس می تواند یک اشتباه شناختی هم باشد که باعث الگوبرداری اشتباه از آن شود، اکوسیستم ترویج علم ایران شانس آورده است که دریک زمانی یک عده ای با انرژی و بدون چشم داشتی، این مجله را راه اندازی کرده اند،من فکر می کنم هر تیمی با هر کیفیت کاری نیاز به حمایت های مالی دارد در واقع ساروس یک استثناء بوده است وگرنه بدون درآمد زایی اینگونه فعالیت ها خیلی دوام نمی آورند.

امیر سادات موسوی درباره عوامل دیگری که باعث ازبین رفتن تیم ها و نهادهای مردمی فعال در فضای ترویج علم می شود گفت: باید به چند نکته اشاره کنم، اول اینکه آدم ها برای اینکه از کاری لذت ببرند، آن را انجام می دهند، حالا این لذت می تواند مستقیم باشد یا غیر مستقیم، یعنی انگیزه های دیگری برای من وجود دارد، اما خب این لذت به مرور از بین می رود .در کار ترویج علم هم به همین ترتیب است آدم ها مدام به انگیزه نیاز دارند، این شرط لازم است اما کافی نیست و نکته مهم دیگر پیدا کردن افراد متخصص و با انگیزه در گروه های ترویجی است، گروه های ترویجی هم مثل یک شرکت مثل یک اداره به یک ساختار مدیریتی نیاز دارند، علاوه براین، ساختار مالی و اقتصادی هم بسیار مهم است همه چیز باید حساب شده انجام شود.

در ادامه پنل مدیریت تیم های ترویج علم، مصطفی امام درباره اهمیت و چگونگی ساختار مدیریتی و مالی یک موسسه گفت: از موسسه ای که خودم مدیر آن هستم شروع می کنم، من آوا استار را یک موسسه ترویج علمی نمی دانم، هرچند که کارهای ترویج علمی انجام  داده ایم.چیزی که باید مشخص شود این است که اصلا گروه های ترویج علمی چگونه به وجود می آیند ،آیا به این صورت بوده که یک عده از روزنامه نگاران علم علاوه بر رسالت روزنامه نگاری شان،یک گروه ترویج علمی راه اندازی کرده اند، اینگونه نبوده بلکه از پایین به بالا بوده است. گروه های بسیاری در همین حوزه نجوم فعالیت می کردند که بعد از 2 سال از بین رفته اند، من فکر می کنم که یک عده ای به نجوم علاقه مند بوده اند و پیشنهاداتی را از سوی مدیران دریافت می کنند و امکاناتی را مثل فضای پارک در اختیارشان قرار می دهند و شروع به فعالیت می کنند، حالا افرادی که به این گروه ها می پیوندند انگیزه های گوناگونی دارند، ما اول باید مشخص کنیم چه معیار و ساختاری برای تشکیل گروه های ترویج علمی و ورود افراد به آن ها وجود دارد. او در ادامه افزود: نکته مهم تر گستردگی و توسعه کار است، اینکه معمولا مخاطبان گروه های ترویجی یک عده ثابتی هستند، مخاطبان ما جمع محدودی دارند، ما باید بین مردم برویم. جامعه هدف ما باید بزرگتر شود که البته به همان شیوه و ساختار مدیریتی بستگی دارد.

درپایان این پنل،مهدی صارمی فر درباره اینکه آیا تیم های ترویج علم برای درآمد زایی آموزش دیده اند و اینکه نهادی برای آموزش به آن ها وجود دارد یا نه گفت: به طور مشخص و متمرکز،نهادی برای این کار وجود ندارد، اما گروه های ترویجی باید به مشارکت عمومی مردم بسیار توجه کنند تا با یک هم افزایی مشکلات به مرور رفع شود. در صورتی که درآمدزایی و کسب درآمد برای بقا و پایداری اینگونه گروه ها بسیار مهم است.

گزارش: حانیه محبی زاده

No tags for this post.