درک چگونگی مکانیسم تحریک عصب واگ توسط ام.آر.آی

به گزارش سیناپرس به نقل از ایسنا، در حالی که انجام این درمان در بسیار از افراد تاثیر گذار است، اما درک مکانیسم چنین درمانی تقریبا سخت است. اکنون پژوهشگران "دانشگاه پردو" (Purdue University) در مطالعه اخیرشان با استفاده از اسکن ام.آر.آی دریافته اند که تاثیر تحریک عصب واگ بر روی معده چگونه است.

پژوهشگران با تحریک عصب واگ موش‌های آزمایشگاهی،  اسفنکتر باب‌المعده آنها را اصلاح کردند. در همان زمان، آنها از یک اسکنر ام.آر.آی برای تصویر برداری فعالیت معده استفاده کردند. انیمیشن‌هایی که با استفاده از اسکن ساخته شدند، نشان داد تحریک در واقع اسفنکتر باب‌المعده را آرام کرده است.

اسفنکتر باب‌المعده ، بندآر یا دریچه پیلور معده اصطلاحی در تعریف بخشی از معده است، که آن را به دوازدهه متصل می‌کند. پیلور همواره در برابر خروج موادی که به آن واردشده‌اند از معده مقاومت می‌کند.با تشکیل کیموس،مقاومت آن کم شده اما همچنان مقاومت میکند و ذرات ریز خارج می‌شوند و ذرات درشت دوباره بر میگردند تا ریزتر شوند.اسفنکتر باب‌المعده دو بخش را شامل می‌شود:

اسفنکتر باب‌المعده، به مانند یک دریچه قدرتمند عضلانی حلقوی شکل، در معده بوده و غذای هضم شده(کیموس)، از مجرای آن وارد دوازدهه و سپس روده می‌شود. این بخش توسط رشته‌های عصبی سمپاتیک پیام را دریافت می‌کند.

عصب واگ یا واگوس طولانی‌ترین عصب مغزی و دهمین زوج اعصاب مغزی از ۱۲ جفت عصب مغز است که در بلعیدن غذا، صحبت کردن، فعالیت‌های پاراسمپاتیک و هاضمه نقش دارد.

این عصب مانند بیشتر اعصاب مغزی از ساقه مغز آغاز می‌شود و به شاخه‌های متعددی تقسیم می‌شود که عصب دهی اغلب عضلات حلق و حنجره، مری، معده و پاراسمپاتیک قلب، ریه، کبد، طحال را انجام می دهد.

عصب شماره ۱۰ اطلاعات حسی درونی را از شکم و سینه دریافت می‌کند.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا