تاثیر ابعاد مختلف روابط خواهرها و برادرها از نظر علمی

روابط خواهر و برادرها نقش مهمی در رفتارهای ضد اجتماعی و اجتماع پسند کودکان و برخی ابعاد شخصیت، هوش و پیشرفت آنان دارد. سازگاری خواهر و برادرها و کنار آمدن آنها با یکدیگر، متداولترین نگرانی های والدین است.

کودکان در روابط تنگاتنگ و صمیمی خود با خواهر و برادرها، مهارت‌های اجتماعی و شناختی مهمی را کسب می کنند. بسیاری از صاحب نظران معتقدند روابط خواهر و برادرها نقش مهمی در رفتارهای ضد اجتماعی و اجتماع پسند کودکان و برخی ابعاد شخصیت، هوش و پیشرفت آنان دارد. خواهر و برادرها به طور مستقیم (با الگو شدن یا تقویت رفتارهای مناسب یا نامناسب) و به طور غیر مستقیم (با استرس ایجاد کردن برای پدر و مادر که مهارت‌های پدر و مادری  کردن والدین را تحت الشعاع قرار می دهد) بر رشد یکدیگر تاثیر می گذارند.

ابعاد مختلف تاثیر روابط خواهرها و برادرها

تحقیقات علمی نشان می دهد اثرات روابط خواهرها و برادرها بر زندگی یکدیگر ابعاد مختلفی داشته و این تاثیرها تا آخر عمر با آنها خواهد بود. در ادامه می خواهیم ببینیم خواهرها و برادرهای ما چه تاثیری در زندگی ما دارند.

۱- اگر از خانواده پرجمعیتی هستید، احتمال طلاق در شما کمتر است. محققان امریکایی در پژوهش های خود پی بردند کسانی که خواهر یا برادر دارند در مقایسه با تک فرزندها، احتمال متاهل باقی ماندن در آنها بیشتر است. در خانواده های بزرگ تر افراد احتمالا فرصت بیشتری دارند تا برقراری یک ارتباط خوب، همدلی، گفتگو و مهارت های موثر در استحکام ازدواج را یاد بگیرند.

۲- محققان امریکایی در پژوهش های خود پی بردند نشانه های افسردگی بیشتر در میان بزرگسالانی شایع بود که در مقایسه با خواهر و برادرهایشان خود را به مادرشان نزدیک تر می دانستند. احتمالا رقابت های میان خواهر و برادرها در این مساله نقش دارد (توجه مادر احتمالا فشار احساسات و رفتارهای منفی و حسادت آمیز خواهر و برادرها را خنثی نمی کند) یا اینکه احتمال بیشتری وجود دارد نورچشمی ها از مادر سالمند خود مراقبت کنند که این مسأله خود تاثیر روانی منفی دارد.

۳- داشتن خواهر یا برادری از جنس مخالف می تواند اعتماد به نفس شخص را در روابط عاطفی خود بالا ببرد. تحقیقات پژوهشگران امریکایی نشان می دهد داشتن خواهر یا برادری از جنس مخالف، به طور طبیعی این فرصت را به وجود می آورد تا افراد ارتباط با جنس مخالف را یاد بگیرند و احتمالا چالش های این رابطه را درک کنند.

۴- تحقیقی نشان می دهد فارغ از آنکه وزن والدین چگونه باشد، چاقی خواهر یا برادر بزرگ تر، احتمال ابتلا به چاقی را در کودکان به میزان ۵ برابر بیشتر می کند. در خصوص خواهر و برادرهای همجنس، این احتمال در میان برادرها بیشتر از خواهرها است. در خصوص خواهر و برادرهای با جنس مخالف، چاقی خواهر در احتمال چاقی برادر کوچک تر او تاثیر گذار است اما چاقی برادر در احتمال چاقی خواهر کوچک تر او تاثیر چندانی ندارد.

۵- محققان امریکایی پی برده اند معمولا خواهران بار مسوولیت نگهداری از والدین سالمند خود را متحمل می شوند و احتمالا پسران خانواده این مسوولیت را به خواهران شان واگذار می کنند. پژوهشگران معتقدند دلیل این مساله آن است که زنان اغلب با تفکر پرستاری از دیگران تربیت می شوند و احتمالا مادران سالمند بیشتر راحت هستند که دختران شان از آن ها نگهداری کنند تا پسران شان.

۶- کشمکش های گاه و بیگاه میان خواهر و برادرها اجتناب ناپذیر است اما محققان در پژوهشی پی بردند کودکانی که مورد آزار و اذیت خواهر و برادرهایشان قرار گرفتند (آزار و اذیت به معنی تمسخر کلامی یا خشونت فیزیکی مثل مشت و لگد زدن)، در مقایسه با کسانی که تجربه آزار و اذیت خواهر و برادرهایشان را نداشتند، احتمال افسردگی یا خودزنی در سن ۱۸ سالگی و همچنین اضطراب در آن ها به میزان ۲ برابر بیشتر بود.

۷- تحقیقات جدید نشان می‌دهد بعد از مرگ خواهر یا برادر، به ویژه بر اثر حمله ی قلبی، خطر مرگ در نتیجه حمله ی قلبی در باقی خواهر و برادرها طی سال های آینده به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. اگرچه دلیل این مساله هنوز معلوم نیست، اما محققان خاطر نشان می کنند علت آن می تواند اضطراب مزمن یا عادت های خواهر یا برادر ماتم زده مثل مصرف مشروبات الکلی، سیگار کشیدن، داشتن رژیم غذایی ناسالم و ورزش نکردن باشد.

۸- محققان سوئدی پی برده اند کسانی که در میان خواهر و برادرهایشان، دو نفر یا بیشتر دچار لخته های خونی درون سیاهرگ‌های عمقی یا همان بیماری ترومبوآمبولی وریدی هستند، خطر ابتلا به این لخته ها در این افراد به میزان ۵۰ برابر بیشتر است. خطر ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی در مردان بیشتر از زنان است و دیگر ریسک فاکتورهای این بیماری عبارتند از عمل جراحی، نارسایی قلبی، مصرف سیگار، چاقی، سرطان، کم بودن فعالیت بدنی، نشستن یا خوابیدن در تخت، شکستگی پاها یا لگن و مصرف قرص های ضد بارداری. اگر سابقه ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی در خانواده شما وجود دارد، قبل از هر گونه جراحی ، پزشک خود را در جریان بگذارید تا اقدامات پیشگیرانه ای برای جلوگیری از خطر لخته شدن خون صورت دهد.

۹- تحقیقات جدید نشان می دهد توانایی کودکان تک فرزند در برقراری ارتباط با همسن و سالان شان کمتر از کودکانی که خواهر و برادر دارند نیست. محققان معتقدند کودکانی که به مدرسه می روند در فعالیت های فوق برنامه مثل کارهای هنری و ورزشی شرکت می کنند و در داخل و خارج مدرسه با دیگران ارتباط برقرار می کنند. در حقیقت تک فرزندها از زمانی که به مدرسه می روند فرصت های زیادی برای رشد مهارت های اجتماعی خود کسب می کنند.

نقش والدین در ایجاد رابطه سالم و محبت‌آمیز بین خواهرها و برادرها

۱- والدین باید کودکان را تشویق کنند تا به یکدیگر احترام بگذارند و نباید بی احترامی و رفتارهای اسیب زا بین فرزندان را تحمل کنند.

۲-  با هر یک از فرزندان به طور جداگانه وقت صرف کنید و در فعالیت‌های مورد علاقه انها شرکت کنید. این کار رقابت و حسادت بین فرزندان را از بین می برد. تبعیض قائل شدن بین فرزندان بزرگترین عامل دشمنی بین آنهاست. با وقت صرف کردن به طور جداگانه با هر یک از آنها احساس مورد توجه و مهم بودن را به آنها بدهید.

۳-  اوقاتی را تعیین کنید تا همه اعضا خانواده با یکدیگر گفتگو کنند و هر یک آزادانه نظراتش را درباره مسایل مختلف و مهم خانواده بیان کند. نباید این جلسات محلی برای اعمال نظرات والدین باشند درغیر این صورت فرزندان رغبتی به این جلسات مشورتی نخواهند داشت.

۴-  به فرزندان آموزش دهید تا چگونه اختلاف نظرهای طبیعی بین خود را با مذاکره حل و فصل کنند. به آنها یاد بدهید چگونه به راه حل برد- برد دست بیابند. سه مرحله زیر را در اوقات اختلاف و نزاع بین آنها به‌کار ببرید. برای این روش خود اسمی انتخاب کنید (روش مهربانی- روش مدارا- روش گفتگو و یا …) و پیشتر، این روش و مزایای آن را برای آنها توضیح دهید:

الف) سعی کنید وقفه‌ای ایجاد کنید. از آنها بخواهید نفس عمیق بکشند و برای مدتی از یکدیگر فاصله بگیرند. به آنها بگویید می‌خواهید از روش مهربانی یا مدارا استفاده کنید. به آنها بگویید تا بر روی صندلی‌های خود به‌گونه‌ای که یکدیگر را می‌بینند، بنشینند.

ب) در این مرحله، از کودکان به ‌نوبت می‌خواهید آنچه را که دوست دارند دیگران درک کنند، توضیح دهند. بهتر است از کوچکترین عضو که طاقت کمتری برای شنیدن و صبوری کردن دارد شروع کنید. آنچه را کودک بیان کرده است، به‌زبان ساده بیان کرده و از کودک سوال کنید که آیا منظور او همین است؟ از کودکان دیگر می‌خواهیم تا آنچه از صحبت فرد گوینده درک کرده‌اند را به‌زبان خود بیان کنند.

ج) وقتی همه کودکان آنچه می‌خواستند دیگران درک کنند را بیان کرده و بازخورد گرفتند، از آنها می‌خواهید تا راه‌حل‌های ابتکاری خود را بیان کنند. به‌گونه‌ای که نقطه نظرات همه در نظر گرفته شود و همه از آن احساس رضایت کنند.

 

 

No tags for this post.