برنامه نخستین پرواز سرنشین دار دراگون اعلام شد

گروه دو نفره سرنشینان دراگون به نام‌های رابرت بنکن(Robert Behnken) و داگلاس هارلی(Douglas Hurley) خواهند بود. مسئول رسانه‌ای مرکز فضایی جانسون نیز گزارش داد کجل لیندگرن(Kjell Lindgren) به عنوان فضانورد جانشین انتخاب شده تا در صورت بروز حادثه احتمالی برای هر یک از فضانوردان اصلی, جایگزین شود.

جالب آن که رابرت بنکن فرمانده این سفینه که آغازگر عصر جدید پرواز های فضایی ناسا با سفینه خودی خواهد بود یکی از فضانوردانی است که در آخرین ماموریت فضاپیماهای شاتل حضور داشت!

داگلاس هارلی

دراگون سفرش را بوسیله یک موشک فالکن 9(Falcon 9) از سکوی شماره 39 آ در مرکز پرتاب‌های فضایی کندی واقع در فلوریدا آغاز خواهد کرد. این ناو به گونه‌ای طراحی شده که در شرایط پرواز آزاد بتواند تا دو هفته در مدار زمین فعالیت داشته باشد. این مدت در صورت اتصال سفینه به ایستگاه فضایی بین المللی تا دو سال قابل افزایش است اما در این پرواز آزمایشی, سفر دراگون احتمالا بیش از یک هفته به طول نخواهد انجامید.

اگر همه چیز به شکل دلخواه پیش برود, بعد از خانه نشینی شاتل فضایی در سال 2011 پرواز سرنشین‌دار دراگون در آوریل 2019, نخستین ماموریت فضانوردان ناسا در یک سفینه آمریکایی خواهد بود. طی 7 سال گذشته, فضانوردان ناسا برای سفر به فضا مجبور بودند از ناو روسی سایوز استفاده کنند.

رابرت لوئیس بنکن(Robert Louis Behnken) فرمانده سفینه دراگون در ماموریت آوریل, متولد 28 ژوئیه 1970 درکرو کیور(Creve Coeur) ایالت میسوری(Missouri), سرهنگ نیروی هوایی آمریکا، فضانورد ناسا و رئیس سابق دفتر فضانورد است. وی مدرک دکترای در مهندسی مکانیک دارد. قبل از ورود به جرگه فضانوردان بیش از 1000 ساعت پرواز در 25 نوع مختلف هواپیمای مختلف داشت. او در ماموریت شماره 123 و 130 فضایی شاتل به عنوان متخصص ماموریت پرواز کرد که جمعا 28 روز و 12 ساعت و 17 دقیقه و 14 ثانیه طول کشید. وی در جریان این دو ماموریت مداری 6 بار در فضا به راهپیمایی پرداخت که در جمع 37 ساعت و 34 دقیقه طول کشید.
بنکن با فضانورد دیگر ناسا مگان مک آرتور ازدواج کرده است.

رابرت بنکن

داگلاس هارلی همکار و همراه بنکن در این ماموریت, متولد 21 اکتبر 1966 در شهر اندیکات(Endicott) از ایالت نیویورک(New York) ناخدا دوم نیروی دریایی آمریکا, مهندس و فضانورد ناسا است. او که از سال 2000 به فضانوردان ناسا پیوسته بود نخستین سفر فضایی خود را در جریان ماموریت شماره 127 شاتل فضایی به عنوان خلبان کیهان پیمای ایندیور(Endeavour) انجام داد. این سفر که در 15 ژوئیه 2009 آغاز شد، 15 روز و 16ساعت و 45 دقیقه طول کشید و نام او را به عنوان فضانورد شماره 499 دنیا و سیصد و بیست و یکمین فضانورد ناسا به ثبت رساند.

هارلی یکی از چهار سرنشین شاتل آتلانتیس(Atlantis) بود که در 21 ژوئیه 2011 در باند شماره 15 مرکز فضایی کندی فرود آمد و با توقف این سفینه, پروازهای کیهان پیماهای شاتل برای همیشه متوقف و پرونده این سفینه پر درد سر که در تاریخ فعالیت خود خدمات چشمگیری را هم به ثبت رسانده برای همیشه بسته شد. ماموریت هارلی و سه سرنشین شاتل آتلانتیس 12 روز و  18 ساعت و 27 دقیقه و 52 ثانیه طول کشید.

او دو بار ازدواج کرده و همسر فعلی وی کارن نایبرگ(Karen Nyberg) هم فضانورد ناسا است.