مناطق داغ انتشار گازهای دی اکسید کربن و متان شناسایی شد

 پژوهشگران گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس با انجام طرح کاربردی «پایش توزیع مکانی و زمانی گازهای گلخانه‌ای CO۲ و CH۴ در ارتباط با پوشش اراضی با استفاده از داده‌های GOSAT» مناطق داغ انتشار گازهای دی اکسید کربن و متان در سراسر کشور و در فصول مختلف را مشخص کردند.

تغییر اقلیم و به ویژه گرمایش جهانی به دلیل افزایش میزان گازهای گلخانه ای در اتمسفر، سبب جلب توجه به این موضوع شده و نگرانی های گسترده‌ای را در جوامع بین المللی به وجود آورده است. سوختن سوخت های فسیلی و تغییر کاربری اراضی از مهم ترین منابع افزایش غلظت دی اکسیدکربن اتمسفر و تالاب ها، کشاورزی و سوخت های فسیلی از مهمترین منابع انتشار متان در صد سال گذشته است.

روش های متفاوتی برای اندازه گیری گازهای گلخانه ای وجود دارد که می توان به استفاده از پایگاه های زمینی، برج های بلند، کشتی ها، هواپیماها، بالن و ماهواره اشاره کرد.

ماهواره مشاهده کننده گازهای گلخانه ای GOSAT که در زبان ژاپنی IBUKI به معنای نفس نام دارد در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد. GOSA پروژه مشترک آژانس اکتشافات فضایی ژاپن (JAXA)، وزارت محیط زیست (MOE) و انجمن ملی مطالعات محیط زیست (NIES) ژاپن است. هدف اولیه پروژه GOSAT بررسی منابع انتشار و جذب گازهای گلخانه ای در مقیاس زیر قاره ای است.

سامره فلاحتکار عضو هیات علمی گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس پژوهشی با عنوان «پایش توزیع مکانی و زمانی گازهای گلخانه ایی CO۲ و CH۴ در ارتباط با پوشش اراضی با استفاده از داده های GOSAT » را با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور انجام داد.

در این طرح کاربردی از داده های ماهواره GOSAT با هدف تهیه نقشه توزیع مکانی و زمانی گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و متان برای سال ۲۰۱۴ با استفاده از روش کریجینگ استفاده کردند.

در نهایت نیز ارتباط توزیع مکانی و زمانی گازهای مذکور برای فصول مختلف با پوشش اراضی سراسر ایران به کمک محصولات ماهواره مودیس مانند NDVI، LST و Land cover سنجیده شد.

بر مبنای نتایج تحقیق، نقاط داغ انتشار گازهای دی اکسید کربن و متان در سراسر کشور و در فصول مختلف مشخص شد که می توان از آن برای مدیریت و برنامه ریزی پایدار کشور برای کاهش تغییرات اقلیمی استفاده کرد.

در ضرورت انجام این طرح کاربردی باید گفت مرور مطالعات نشان می دهد که باتوجه به جایگاه استراتژیک ایران در منطقه خاورمیانه و جهان از جنبه تولید نفت و گاز، دارا بودن اکوسیستم های طبیعی متنوع جنگل، مرتع و بیابان و به علت عدم دسترسی به داده های کافی غلظت گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و متان در مقیاس های ملی، مطالعه ایی در خصوص سنجش ارتباط بین انواع مختلف پوشش اراضی و پراکنش مکانی گازهای گلخانه ای در مقیاس وسیع صورت نگرفته است.

همچنین باتوجه به نگرانی های گسترده در جوامع بین المللی در خصوص تغییر اقلیم و گرمایش جهانی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای و بر طبق گزارش های اعلام شده انستیتو منابع طبیعی جهانی WRI، ۲۰۱۵، مبنی بر قرار گرفتن ایران در بین ۱۰ کشور پیشرو در انتشار گازهای گلخانه ای در سال ۲۰۱۵ و همچنین اجرای آئین نامه شورای محیط زیست، برنامه ششم توسعه مبنی بر طراحی و استقرار نظام اقتصاد کم کربن، ضرورت نیاز به نقشه توزیع مکانی غلظت گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و متان در ایران به منظور پی بردن به منابع احتمالی انتشار و جذب کربن، برنامه ریزی در سیاست های کلان اقلیمی و اقدامات محیط زیستی در ارزیابی تعادل چرخه کربن در اکوسیستم های خشکی احساس می شود.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا