بهبود خفیف افکار عمومی جهان عرب نسبت به ایران

این مرکز به‌صورت مستمر انتشاراتی شامل 5 نشریه تخصصی، انتشار کتاب‌های تخصصی و اوراق سیاستی را در دستور کار دارد و هر ساله دست‌کم پنج همایش سالانه و ده‌ها نشست تخصصی را برگزار می‌کند.

یک بخش قابل توجه از گزارش شاخص­‌های عربی، شامل مجموعه­‌ای از پرسش‌­های کلی و تفصیلی است که نشان­گر ارزیابی افکار عمومی جهان عرب از سیاست­‌های برخی قدرت­‌های بزرگ جهانی و منطقه­‌ای در این منطقه­‌ است.

ارزیابی افکار عمومی از سیاست­‌های چهار کشور آمریکا، روسیه و ایران بیشتر منفی منعکس شد‌ه‌­است و در مقابل وضعیت ترکیه و چین مثبت‌تر بوده­‌است؛ 64 درصد نمونه­‌ها سیاست­‌ خارجی ایران در جهان عرب را منفی یا تاحدی منفی ارزیابی کرده‌‌اند (۴۹درصد آن منفی) و در مقابل ۲۱درصد آن را مثبت یا تاحدی مثبت یافته­‌اند (۷درصد مثبت).

در بررسی چهار گزارش درباره ایران، ارزیابی منفی موجود نسبت به سال ۲۰۱۶(گزارش قبلی) بهبود خفیفی یافته اما همچنان از ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ بیشتر است؛ مجموع نظر منفی نسبت به ایران، در ۲۰۱۸ حدود ۶۴درصد است اما در ۲۰۱۶ حدود ۷۱ درصد بود. این نسبت در ۲۰۱۵، ۶۲ درصد بود و در ۲۰۱۴ معادل ۵۲درصد بوده­‌است. میزان ارزیابی مثبت از سیاست خارجی ایران نیز نسبت به گزارش قبلی بهبود یافته­‌ است( از ۱۸درصد در ۲۰۱۶ به ۲۱درصد در ۲۰۱۸ رسیده­‌است) اما همچنان از میزان آن در سال­‌های قبل­‌تر کم­تر است. (در ۲۰۱۵، ۲۸درصد ارزیابی­‌ها مثبت بوده و در ۲۰۱۴ حدود ۲۷درصد بوده­‌است.)

بررسی تفصیلی ارزیابی افکار عمومی جهان عرب از سیاست­‌خارجی ایران

توجه به توزیع نظرات منفی به تفکیک کشورها حاوی اطلاعات قابل توجهی است. «ترتیب درصدی نظرات منفی درباره سیاست ایران در منطقه» و درصد آنها به ترتیب است:

اردن ۹۱درصد، مصر ۸۳ درصد، کویت۷۴درصد، مغرب ۷۰درصد، سودان ۶۲درصد، عراق ۶۱درصد، عربستان ۵۹ درصد، موریتانی ۵۳درصد، تونس ۵۱درصد، لبنان ۴۸درصد و فلسطین ۴۷درصد

ترتیب درصدی نظرات مثبت درباره سیاست ایران در منطقه و درصد آنها نیز به ترتیب زیر است:

لبنان ۵۱ درصد، عراق ۳۴ درصد، فلسطین ۳۳ درصد، کویت ۲۵درصد، موریتانی ۲۱درصد، تونس ۲۱درصد، سودان ۲۰درصد، مغرب ۱۱درصد، اردن ۵درصد، عربستان ۴درصد و مصر ۳درصد

ارزیابی افکار عمومی جهان عرب از سیاست خارجی ایران

ارزیابی افکار عمومی جهان عرب از سیاست خارجی ایران براساس موضوع آن نشان­ دهنده تفاوت در نگاه به مسایل اختلافی مطرح است.

در موضوع مساله فلسطین، ارزیابی منفی از این سیاست ۵۶درصد و ارزیابی مثبت ۲۹درصد برآورد شده­‌است. این درصدها نسبت به گزارش قبلی در ۲۰۱۶، بهبود یافته­‌اند. در آن زمان ارزیابی منفی ۶۰درصد و ارزیابی مثبت ۲۳درصد بود.

در مورد مساله سوریه، ارزیابی منفی ۶۰درصد است که نشان از بهبود ۳ درصدی نسبت به ۲۰۱۶ دارد. در مورد مساله عراق، ارزیابی منفی ۶۲درصد است که نشان از بهبود ۶ درصدی نسبت به ۲۰۱۶ دارد. در مورد بحران یمن، ارزیابی منفی ۶۰درصد است که نشان از بهبودی ۲ درصدی نسبت به ۲۰۱۶ دارد. البته ارزیابی مثبت درباره بحران یمن هم از ۱۷درصد در سال ۲۰۱۶ به ۲۷درصد در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته­‌است.

منابع تهدید امنیتی از نظر آرای عمومی جهان عرب

یکی از محورهای نظر سنجی افکار عمومی جهان عرب درباره تاثیر سیاست قدرت های جهانی و منطقه ای بر امنیت و استقرار منطقه بود. نتایج این نظر سنجی داده های قابل تاملی را در برابر ما قرار می دهد.

بر اساس این داده ها، اسرائیل بزرگترین منبع تهدید امنیت و استقرار منطقه با بیش از 92 درصد موافق و تنها 3 درصد مخالب ست.  در مقام دوم منابع تهدید امنیت منطقه، ایالت متحده آمریکا با 87 درصد موافق و تنها 7 درصد مخالف است.

در خصوص ایران 67 درصد پاسخ دهندگان آن را به عنوان تهدیدی برای امنیت و استقرار منطقه تلقی کرده اند و 22 درصد آن را تهدید نمی دانند. این آماآمار به رغم نامطلوب بودن، بیانگر بهبودی اندک نسبت به وضعیت در سال 2016 دارد که در آن هنگام، نسبت آرا موافق تهدید بودن ایران 73 درصد و مخالفان آن 17 درصد بود.

درباره سوریه نیز شاهد بهبود اندک وضعیت در افکار عمومی جهان عرب هستیم و نسبت کسانی که سیاست های روسیه را تهدید کننده استقرار منطقه ای می دانند از 69 درصد در سال 2016 به 59 درصد کاهش یافته است و مخالفان این رای از 20 درصد در 2016 به 28 درصد در 2018 افزایش یافته است.

تنها 39 درصد افکار عمومی فرانسه را تهدیدی برای امنیت جهان عرب دانسته اند و در مقابل 47 درصد آن را تهدید نمی دانند که نشانگر بهبود وضعیت فرانسه نسبت به 2016 است( 59 درصد آن را تهدید تلقی می کردند و 30 درصد مخالف بودند).

29 درصد پاسخ دهندگان سیاست چین را تهدید برانگیز یافته اند و 53 درصد با این نظر مخالفت کرده اند( در مقابل 39 درصد موافق تهدید و 47 درصد مخالف این تعبیر در سال 2016)

در خصوص سیاست ترکیه 34 درصد افکار عمومی از آن تلقی تهدید برای استقرار منطقه ای داشته اند و 55 درصد مخالف این ایده بودند که نشانگر بهبود وضعیت نسبت به 2016 است که آن زمان 38 درصد تلقی تهدید داشتند و 52 درصد مخالف این نظر بودند.

گفتنی است، انعکاس نتایج این گزارش، صرف نظر از صحت و سقم گزارش، به جهت اعتبار آن، تازگی نتایج و ارایه تصویری از سیمای کشور در نگاه مردم منطقه، شایسته اطلاع و بررسی است و از این رو بدون مداخله یا نقد محتوا، بر اساس متن اصلی تلخیص و ارایه می شود.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا