آینده زمین در سال 1 تریلیون چگونه خواهد بود

در دهه 90 میلادی بود که دانشمندان به‌صورت قطعی دریافتند که ستاره‌ها و سیاره‌ها و به‌صورت دقیق‌تر کل جهان در حال انبساط و دور شدن از هم هستند. بر اساس این موضوع مشخص شد که انرژی مرموزی به نام انرژی تاریک وجود دارد که خلاف انرژی جاذبه عمل کرده و می‌تواند کهکشان‌ها را از هم دور کند.

به‌این‌ترتیب وقتی‌که جهان هستی عمر خود را 10 بار بیشتر از زمان فعلی می‌بینید، دیگر در آسمان شاهد حضور ستاره‌ای نخواهیم بود زیرا ستاره‌های دیگر با سرعتی فراتر از سرعت نور در حال دور شدن از ما هستند. با این تفاسیر منابع انرژی محدود و نیازهای نامحدود تمدن‌های هوشمند چگونه خواهد شد؟ این سوال موردی است که در مقاله علمی در دانشگاه هاروارد به آن رسیدگی شده است.

بر اساس این مقاله وقتی‌که به عمر ده برابر امروز کهکشان برسیم، باید توشه خود را اندوخته باشیم. در حقیقت روش پیشنهادی از سوی این مقاله این است که انسان‌ها باید داستان ملخ و مورچه را الگوی خود قرار بدهند. در این داستان ملخ تمام تابستان را به تفریح گذارند ولی مورچه در تمامی این مدت تمامی غذا جمع کرده است و به همین دلیل نیز مشکلی برای سپری کردن زمستان نداشت.

در این مقاله پیشنهادشده است که انسان‌ها یا هر موجودیت هوشمند دیگری باید به‌سوی خوشه‌های غنی کهکشانی مهاجرت کند. به‌این‌ترتیب وقتی‌که یک تریلیون سال از عمر کائنات گذشته باشد می‌توان با مهاجرت به مناطقی که منابعی غنی‌تر دارند، از کمبود و فقر منابع در زمان دوری از سایر کهکشان‌ها نیز دوام آورد.

نویسنده این مقاله معتقد است که باید به خوشه‌هایی رفت که هزاران برابر کهکشان راه شیری منابع در اختیار دارند. نزدیک‌ترین خوشه کهکشانی نسبت به کهکشان راه شیری Virgo یا خوشه دوشیزه نام دارد و دومین خوشه نزدیک به زمین نیز خوشه کهکشانی Coma است که در آن یک هزار کهکشان در فاصله 336 میلیون سال نوری نسبت به زمین قرارگرفته‌اند.

دانشمند مسئول این پروژه، لیب (leob) نام دارد و معتقد است که با ارسال سیگنال‌های رادیویی بسیار قوی می‌توان انتظار داشت که نشانه‌هایی از مهاجرت سایر ماهیت‌های هوشمند به خوشه‌های کهکشانی را مشاهده کرد و به همین دلیل نیز باید گفت که این مقاله، موضوعی بسیار مهم و آینده محور را نشان می‌دهد.        

منبع: Science Alert

ترجمه: احمد محمدحسینی

No tags for this post.