تهرانی‌ها دو برابر دیگران آب شرب مصرف می‌کنند
این درحالی است که تنها شش درصد از آن به مصرف شرب انسانی می رسد و مابقی صرف مصارف بهداشتی (شست و شو)، آبیاری فضای سبز خانگی و استحمام می شود و بخش اعظمی از هزینه های تولید آب شرب در پروسه مصرف، به هدر می‌رود.
چند درصد جمعیت شهری تحت پوشش آب شرب هستند؟
رضا اردکانیان، وزیر نیرو پیش از این در حاشیه مراسم افتتاح نیروگاه سیکل ترکیبی تابان یزد گفته بود: در موضوع پوشش جمعیت شهری برای استفاده از آب شرب سالم و مطمئن در ابتدای انقلاب جمعیتی حدود ۷۴ درصد تحت پوشش بودند و امروز با جمعیت ۸۰ میلیونی، بیش از ۹۲ درصد جمعیت شهری تحت پوشش آب شرب و سالم هستند.
نیاز آب شرب پایتخت چقدر است؟
در این میان در شهر تهران حدود دو برابر متوسط سرانه کشور، مصرف آب شرب صورت می‌گیرد. این در شرایطی است که هرسال بیش از سال گذشته در پایتخت با چالش کم آبی مواجه هستیم.
هم اکنون باوجود بارندگی‌ها در پایتخت، نسبت به درازمدت ۱۵ درصد کاهش بارندگی داریم که این کاهش نسبت به سال قبل ۳۴ درصد است. در مجموع در حال حاضر متوسط نیاز آب شرب شهر تهران یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون متر مکعب برنامه ریزی می‌شود که با توجه به وضعیت آب و هوا، بارش، ذخیره برفی و منابع آب زیرزمینی بخشی از این نیاز از منابع آبی سطحی (سدهای پنجگانه تهران) و بخشی دیگر از منابع آب زیرزمینی تامین می‌شود.
علاوه بر این هم اکنون ۲۲ درصد از آب مصرفی استان تهران از سدها، ۲۰ درصد از روان‌آب‌ها و ۵۸ درصد از آب‌های زیرزمینی تامین می‌شود و بر اساس آمار سالانه با ۱۵۰ میلیون متر مکعب کسری مخازن زیرزمینی مواجه هستیم و طی ۱۱ سال سطح آب آبخوان تهران با افت ۱.۹ متری روبرو بوده است.
از سوی دیگر باید به این مساله نیز توجه کرد که از ۴۰۰ میلیارد متر مکعب منابع آبی در سال ۳۰۰ میلیارد متر مکعب تبخیر و از ۱۰۰ میلیارد متر مکعب باقیمانده، ۹۰ میلیارد در حوزه کشاورزی و ۱۰ میلیارد متر مکعب در حوزه آب شرب مصرف می‌شود.
این در شرایطی است که در روزهای گرم سال و در اوج مصرف، چهار و نیم میلیون مترمکعب آب در استان تهران مصرف می‌شود که این رقم معادل ۵۲ هزار لیتر بر ثانیه یعنی معادل ۵۲ هزار بطری یک لیتری در هر ثانیه است که از این رقم مصرف شهر تهران سه میلیون و ۳۰۰ هزار مترمکعب بر ثانیه تخمین زده شده، به عبارتی معادل ۳۸ هزار بطری یک لیتری در ثانیه در شهر تهران آب مصرف می شود.
آیا آب شرب از شیرهای مردم جدا می‌شود؟
ایده طرح تفکیک «آب شرب» و «آب بهداشتی» در ایران، سابقه‌ای بیش از یک دهه دارد که البته این بحث در سال ۱۳۹۵ به طور جدی تری مورد ارزیابی قرار گرفت و برخلاف نظر نمایندگان مجلس این طرح هنوز وارد مرحله اجرایی نشده است. این در حالی است که هم اکنون چنین طرحی در بسیاری از کشورهای دنیا اجرایی شده و نتایج خوبی را نیز دربر داشته است.
طبق وعده های مسوولان وزات نیرو قرار شده که این طرح در دولت دوازدهم با نگاه ویژه‌تری مورد ارزیابی قرار بگیرد. البته برخی از مسوولان وزارت نیرو بر این باورند که اجرای این طرح نمی‌تواند راه چاره ای برای حل مشکل‌ها باشد اما برای این کار قراردادی را با دانشگاه شهید بهشتی به ارزش ۲۵۰ میلیون تومان منعقد کردند تا تحقیقات لازم روی این طرح صورت گیرد.
عباس سروش، معاون آب و آبفای وزیر نیرو در این خصوص گفته است: این طرح در دو شهر آغاز شده اما سیاست وزارت نیرو این است که با احتیاط بیشتری برای این مهم گام بردارد چرا که باید استانداردهای محکمی برای آب بهداشتی و غیرشرب در نظر گرفته شود، بنابراین ابتدا باید استاندارد تعریف شود و اگر این مساله را بخواهیم به تمام استان‌ها تعمیم دهیم، باید به این مساله توجه کنیم که آب کیفیت حداقلی را برخوردار باشد.
وی ادامه داده است: البته جدا کردن آب شرب از آب بهداشتی هزینه‌هایی را در بر دارد که باید به این موضوع توجه شود. به طور کلی باید گفت که این مساله شدنی است، به شرط این‌که ابتدا استاندارد تعیین شود، بعد از آن محاسبات مالی برای هر استان صورت گیرد و نهایتاً این موضوع در استان‌ها اجرایی شود. ولی ذکر این نکته نیز ضروری است که این طرح را نمی‌توان به عنوان یک قاعده کلی برای استان‌ها اجرایی کرد و ممکن است در شهرهای کوچک انجام چنین کاری به‌صرفه نباشد.
گزارش: فرزانه صدقی
No tags for this post.
با توجه به شرایط کنونی دیگر وقتش است که اب شرب را از اب بهداشتی جدا کنیم.