مدیرعامل پپیام رسان سروش از دست دولت گله دارد
به گزارش سیناپرس به نقل از دیجیاتو،«سیدمیثم سیدصالحی» باور دارد که به آنها کم‌لطفی شده و اگر توجه بیشتری به سروش صورت گیرد و خدمات بهتری برای آنان مهیا گردد، آنها گنجایش داشتن 20 میلیون کاربر را هم دارند.
سیدصالحی در توییت‌های خود می‌گوید که سروش از نظر پهنای باند مشکلی ندارند و نقص‌های فعلی را در موارد دیگر جستجو می‌کند و آنها را از دولت مطالبه می‌کند:
«اختصاص فضا در LCT و مرکز امام، اختصاص نود CDN در اپراتورها، حذف ترجیح ترافیک بین‌الملل، سرویس رایانش و ذخیره ابری و نیز اختصاص کانال مستقیم پیامک، موارد زیرساختی حیاتی است که در اختیار سروش نیست.»
سیدصالحی ادعا دارد که تمام وام 5 میلیارد تومانی را یکجا به اپراتورها پرداخت کرده تا آنها پهنای باند رایگان به مشترکینشان اعطا کنند، موضوعی که صحت آن هنوز توسط اپراتورها تایید نشده و همچنین در صورت درست بودن آن با واکنش برخی کارشناسان صورت گرفته است. به عنوان مثال «علیرضا شیرازی» موسس بلاگفا در توییتی خطاب به سیدصالحی اینچنین نوشته است:
«شما ۵ میلیارد وام را به جای صرف برای آماده سازی زیرساخت یک ضرب دادید به اپراتورها که پهنای باند مجانی به کاربرها برای سروش بدهند؟ در واقع وقتی زیرساخت اولیه را نداشتید هزینه تبلیغات کردید؟ یعنی ما بغیر از دیتاسنتر دولتی، دیتاسنتر خصوصی نداریم؟»
این گلایه‌ها البته بی‌جواب نمانده و «مجتبی جوانبخت» دستیار وزیر ارتباطات در پاسخ به آنها گفته که مؤظف به تأمین زیرساخت‌های مورد تأیید در مصوبه شورای عالی فضای مجازی هستیم نه هر آنچه نیاز دارید. او تاکید کرده که هیچ کسب‌وکاری نباید منتظر تحویل هر آنچه خواسته است از سمت دولت باشد.
«مجتبی حسینی» کارشناس برنامه‌نویسی و فناوری اطلاعات تاحد زیادی هم‌نظر با علیرضا شیرازی است و در گفتگو با دیجیاتو معتقد می‌گوید که سروش با بی‌برنامگی و عدم تهیه زیرساخت‌های لازم و اولیه کارش را شروع کرده است:
«برای هرکاری متناسب با برنامه و نقشه کاری باید موارد مورد نیاز و زیرساخت مناسب را پیش‌بینی کرد و تیم مناسب آن را یافت. مدیران این مجموعه پیش‌تر در گفتگوهای خود با رسانه‌ها اذعان داشتند که برای راه‌اندازی کار تیمی مناسب در کشور پیدا نکرده‌اند و حاضرند هزینه کنند ولی تیم حاذقی را در ایران نمی‌یابند. مهندسی نرم‌افزار اصولا برای حل چنین معضلی پدید آمده و در سروش از آن به درستی استفاده نشده است و تقصیرها دائم به گردن دیگر ارگان‌ها انداخته می‌شود.»
حسینی باور دارد که وقتی صحبت از رقابت است باید تمام جوانب یک کار فنی در این ابعاد بزرگ در نظر گرفته شده باشد و تکیه بر کمک‌های دولتی تنها راه‌حل نیست:
«وقتی قصد دارید تا سهم بزرگی از بازار بگیرید، باید به نیاز کاربر توجه کنید. اگر قرار است یک پیام‌رسان آماده کنید، باید به ثبات ارتباط فکر شود چرا که نفس این ابزار برای چنین چیزی است! بعد از فیلتر شدن تلگرام بسیاری از شرکت‌ها دچار اختلال شدند چرا که یک ابزار خوب و همه گیر دچار اختلال شد، از مشتری و اپراتورها تا حسابداری و بقیه اعضای یک سازمان با مشکل مواجه شدند. آیا در حال حاضر ابزاری هست که بتواند از نظر فنی و چه از نظر زیرساختی و از همه مهم‌تر بدست آوردن اقبال کاربر جایگزین تلگرام شود؟ اگر سروش چنین ادعایی دارد چرا در هیچ کدام از این موارد به درستی عمل نمی‌کند؟»
به گفته این کارشناس نوع رفتار پیام‌رسان‌هایی همانند سروش باعث شده که کار مهندسین نرم افزار ایرانی زیر سوال برود چون ابزار ساخته شده به کمک موقعیت‌هایی خاص به مخاطب تحمیل می‌شود. او تاکید می‌کند که این کار علاوه بر اینکه موقعیت‌ها را از مهندسین خارج از بدونه دولت می‌گیرد بلکه مردم را به این باور می‌رساند که کارشناسان ایرانی در حوزه‌های فنی و آی‌تی توانایی و مهارت لازم را ندارند:
«تلگرام وقتی دچار اختلال جهانی می‌شد مردم را نگران می‌کرد، این به معنای طرفدار واقعی بودن و بخشی از زندگی مردم شدن یک نرم‌افزار است. آیا این اتفاق برای سروش افتاده؟ در حالی که توقع می‌رفت تا زیرساخت سروش بین سایر پیام‌رسان‌های بومی قوی‌ترین باشد چرا که وابسته به سازمان عریض و طویل صدا و سیماست که قطعا بهترین تجهیزات ارتباطی و مخابراتی را دارد. داشتن بزرگترین رسانه کشور نیز در این بین در شکل‌گیری این توقع بی‌تاثیر نیست.»
حسینی پیشنهاد می‌دهد که مجموعه سروش و هر گروه پیام‌رسان بومی دیگری به پیش‌بینی زیرساخت‌ها، هزینه‌ها، جامعه کاربری، بازار و مارکتینگ و… فکر کنند و توقع نداشته باشند تا بیت‌المال هزینه‌های آنها را جبران سازد: «باید به توانایی تیم تکیه کرد و نه جیب دیگران. از توان صدا و سیما استفاده نمی‌شود و اشکالات به ارگان‌های دیگر می‌رسد. نمی‌شود فقط بخواهیم با انحصار بزرگ شویم.»
«حمید دادجو» کازشناس امنیت اطلاعات نیز در گفتگو با دیجیاتو مشکل سروش را در این می‌داند که جای تمرکز روی ارایه خدمات مناسب در موارد دیگری سرمایه‌گذاری شده است:
«به نظرم مشکل سروش و طرح های دیگر اینچنینی بیشتر به دنبال رسیدن اسم بومی و مورد مقبولیت واقع شدن توسط دولت هستند و حتی اگر همین الان این مجموعه‌ها به دست افراد کارکشته‌تر داده شود، به سختی می‌توان آنها را سروسامان داد.»
دادجو می‌گوید که اگر مدیرعامل سروش ادعا می‌کند 10 میلیون کاربر دارند، چرا در توییتر گلایه‌های خود را مطرح می‌سازد و نه در کانال خود در پیام‌رسان سروش. او باور دارد که اعتراضات سروش چندان وجهه درستی ندارد و دولت تا امروز هم اگر کمکی به پیام‌رسان‌ها کرده از سر وظیفه نبوده است:
No tags for this post.«شاید بهتر باشد به جای اشباع تبلیغات و مارکتینگ بیش از حد روی مسائل فنی کار شود و درخواست‌های منطقی‌تری از دولت مطرح شود. خواسته‌‌هایی که مدیر این پیام‌رسان در توییتر آنها را مطرح نموده در حیطه وظایف دولت نیستند و نهایتا برخی مجوزها در اختیار آنهاست که به آنها مجوزهای مربوطه از مدت‌ها پیش داده شده است.
عدم همکاری اپراتورها با این پیام‌رسان هم موضوع عجیب و قابل بحثیست که مطرح شده و باید به آن رسیدگی شود. شاید اپراتورها وقتی 70 درصد ترافیک تلگرام را از دست داده‌اند کمی غرض‌ورزانه نسبت به سروش و دیگر مدل‌های بومی برخورد می‌کنند که از دید انصاف درست نیست، البته اصلا این صحبت‌ها را نمی‌توانم صد در صد تایید کنم و خود اپراتورها بهتر است در این باره پاسخگو باشند.»
