مشکل تبخیر آب دریاچه ارومیه در فصل های گرم کنترل می شود

وی با اشاره به اینکه تاکنون 240 میلیارد ریال برای اجرای این طرح هزینه شده است، بیان کرد: طول این خط انتقال 11 کیلومتر بوده و 110 میلیارد ریال دیگر برای اتمام آن اعتبار نیاز است.
وی ادامه داد: طرح خط انتقال آب از تصفیه خانه فاضلاب به دریاچه ارومیه مشکل تامین اعتبار ندارد و همزمان با فاز سوم این تصفیه خانه در 22 بهمن سال جاری به بهره برداری می رسد.
وی با اعلام اینکه بر اساس مجوز سازمان حفاظت محیط زیست میزان BOD خروجی تصفیه خانه فاضلاب باید بیشتر از 30 میلی گرم در لیتر نباشد، افزود: میزان BOD تصفیه خانه فاضلاب ارومیه 10 میلی گرم در لیتر است که نشان از استانداردهای بالای به کار رفته در این طرح دارد.
رییس دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی با تاکید بر اینکه این ستاد نقش هماهنگی در اجرای طرح های احیای نگین آبی آذربایجان را دارد، اضافه کرد: اعتبار اختصاص یافته به این ستاد برای اتمام طرح های احیای دریاچه در اختیار دستگاه های اجرایی دخیل از جمله شرکت آب منطقه ای، سازمان جهاد کشاورزی، اداره کل حفاظت محیط زیست و اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری قرار می گیرد.
سرخوش افزود: ستاد احیای دریاچه ارومیه طرح های متعددی نظیر لایروبی رودخانه ها، انتقال پساب تصفیه شده فاضلاب به دریاچه، ساماندهی سردهنه های رودخانه ها، انسداد یکهزار و 200 چاه غیرمجاز و اصلاح آبیاری در 6 هزار و 200 هکتار از اراضی کشاورزی را در دستور کار قرار داده و برخی از این طرح ها در ورود آب به دریاچه مفید بوده است.
وی با اعلام اینکه حوضه آبریز دریاچه ارومیه توسط 21 رودخانه دائمی و 39 رودخانه دوره ای سیراب می شود، گفت: دریاچه ارومیه یک حوضه آبی بسته است که آب آن از محل بارش مستقیم و روان آب ورودی از آب راهه ها و رودخانه ها تامین می شود.
به گفته وی ستاد احیای دریاچه ارومیه در گام نخست مطالعاتی برای احیای این دریاچه آغاز کرد و در سریع ترین زمان ممکن طرح های 44 گانه نهایی برای احیای این دریاچه در دستور کار قرار گرفت.
به گزارش ایرنا دریاچه ارومیه در قالب طرح احیای دریاچه ارومیه قرار است ظرف مدت 10 سال به تراز اکولوژیک خود برسد و یکی از مهمترین مصوبه های این ستاد کاهش 40 درصدی مصرف آب کشاورزی در حوضه آبریز این دریاچه به واسطه انتقال آب با لوله های پلی اتیلنی از منبع تا سر مزرعه است.
دریاچه ارومیه بزرگترین آبگیر دائمی در شمال غرب فلات ایران ‌است؛ این دریاچه از اواسط دهه 1380 شمسی شروع به خشک شدن کرد و بنا بر آمار بین المللی تا سال 2015 میلادی در حدود 80 درصد از مساحت آن خشک شد.