کاربرد کودهای آلی درکشت مخلوط گیاهان دارویی

گیاهان مختلف اعم از زراعی، باغی و یا دارویی برای رشد و نمو بهینه و تولید محصول مناسبی که از کمیت و کیفیت خوبی برخوردار باشد، نیاز به خاک حاصلخیز و غنی از مواد مغذی دارند. استفاده از کودهای شیمیایی، سریع ترین راه برای تامین عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان می باشد، اما هزینه های اکولوژیک این گونه کودها اغلب بالا بوده و با ایجاد آلودگی و تخریب خاک ها در درازمدت مشکلات متعددی را ایجاد می نمایند. از این رو امروزه توجه به روش های دیگر باروری خاک توسط متخصصین مورد تاکید قرار گرفته است.

یکی از راهبردهای اساسی در این زمینه کاهش کودهای شیمیایی و یا تلفیق کاربرد آن ها با کودهای آلی نظیر انواع کودهای دامی است. تامین تلفیقی عناصر غذایی با استفاده از ترکیب کودهای شیمیایی و منابعی نظیر کودهای گاوی و مرغی، می تواند ضمن کاستن از میزان کودهای شیمیایی در خاک، کمبود مواد غذایی را جبران نموده، حاصلخیزی خاک را حفظ نموده و تولیدی پایدار در کشاورزی را به دنبال داشته باشد.

یکی دیگر از راهبردهای موثر برای رسیدن به کشاورزی پایدار و سازگار با محیط زیست، استفاده از نوعی کشت و کار تحت عنوان «کشت مخلوط» است. در این شیوه کشاورزی که از طریق آن دو یا چند محصول کشاورزی به طور همزمان و مخلوط با هم در یک قطعه زمین کشت می گردند، ضمن افزایش تنوع اکولوژیکی و اقتصادی، عملکرد تولیدی در واحد سطح افزایش یافته و از منابعی نظیر زمین، نیروی کار، آب و عناصر غذایی استفاده کارآمدتری می گردد و ضمنا مشکلات مربوط به آفات و بیماری ها نیز کاهش می یابند.

در همین خصوص، پژوهشگرانی از دانشگاه شهرکرد مطالعه ای را در خصوص کاربرد کودهای آلی برای تامین عناصر غذایی دو گیاه دارویی شنبلیله و سیاهدانه که به صورت مخلوط  مورد کشت و کار قرار گرفته بودند به انجام رسانیده اند.

در این پژوهش که در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام گردیده، با استفاده از روش های علمی، کاربرد تلفیق کود شیمیایی با کود دامی از نوع مرغی با کاربرد کود شیمیایی و کود مرغی به تنهایی مورد مقایسه و بررسی قرار گرفته است. همچنین در این تحقیق بین کشت مخلوط شنبلیله با سیاهدانه و کشت هر یک به صورت مجزا مقایساتی صورت گرفته است.

نتایج نشان می دهد که با کاربرد کود مرغی به تنهایی یا به صورت تلفیق با کود شیمیایی، عملکرد و میزان تولید دانه در کشتی که در آن شنبلیله و سیاه دانه به صورت مخلوط و با نسبت 1 به 2 مورد کشت و کار قرار گرفته اند، برتری معنی دار و قابل توجهی را نسبت به سایر کشت ها نشان می دهد.

همچنین با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش که گزارش آن در فصل نامه علمی پژوهشی «تولید گیاهان زراعی» جلد هفتم شماره 4 به چاپ رسیده است، شاخصی تحت عنوان «شاخص برابری زمین» که میزان سودمندی کشت مخلوط را نسبت به حالت تک کشتی نشان می دهد، در زمینی که در آن شنبلیله و سیاهدانه با نسبت 2 به 1 و با کاربرد کود مرغی تغذیه و کشت گردیده بودند برتری بهتری را نشان می دهد.

بنا بر توصیه محققین این پروژه، برای تولیدکنندگان محصولات گیاهی دارویی که به منظور نزدیک تر بودن به اهداف کشاورزی ارگانیک، بیشتر از کودهای آلی استفاده می نمایند کشت مخلوط شنبلیله و سیاهدانه به نسبت 2 به 1 تحت تغذیه کود مرغی باعث افزایش تولید می گردد.

شنبلیله گیاهی دارویی از خانواده بقولات است که ضمن استفاده به عنوان سبزی، به عنوان یک گیاه دارویی مهم در درمان طیف وسیعی از بیماری ها از جمله دیابت، سوء هاضمه، کلسترول بالا، پرفشاری خون و موارد دیگر کاربرد دارد. همچنین سیاهدانه که گیاهی دارویی از خانواده آلاله است، در درمان بیماری هایی نظیر آسم، فشارخون، دیابت، التهاب، سرفه، برونشیت، تب، اگزما و آنفولانزا موثر است.

منبع

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا