در حوزه سرطان کار بالینی بدون پژوهش کافی نیست

پروفسور آندره د چنسی (Andrea De Censi)، انکولوژیست و عضو انجمن تحقیقات سرطان ایتالیا (AIRC)، استاد دانشگاه کوئین مری لندن (انگلیس) است. مدیر بخش ژنتیک و پیشگیری از سرطان در موسسه اروپایی انکولوژی در میلان، مدیر واحد انکولوژی پزشکی Ospedali Galliera در جنوا، عضو کمیسیون اروپایی ژنومیک بهداشت عمومی در سرطان، جمله فعالیت های سابق وی محسوب می شود.

در پژوهش اخیر پروفسور د چنسی که در مجله Gynecological Oncology منتشر شد، نقش هورمون درمانی (hormone therapy) در درمان سرطان تخمدان مورد بررسی قرار گرفت.

وی در گفتگو با researchitaly درباره نقش هورمون های جنسی و عوارض جانبی آنها می گوید:

چه زمانی تصمیم گرفتید وارد تحقیقات در حوزه سرطان شوید؟

در دهه 1980 میلادی، زمانی که در بخش انکولوژی پزشکی کار می کردم، دریافتم که کار بالینی بدون انجام پژوهش، کافی نیست. پیشرفت هایی حاصل شده طی 30 سال گذشته، به لطف انجام تحقیقات گسترده با هدف کاهش نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان، بسیار چشمگیر بوده اند. 

یک روز کاری شما به عنوان پژوهشگر در حوزه انکولوژی چگونه سپری می شود؟

نبرد مداوم با زمان، زیرا تحقیق و پژوهش به صرف زمان زیادی نیاز دارد که گاهی اوقات باعث می شود زمان کمتری را برای خود و خانواده تان اختصاص دهید. اغلب بخشی از تعطیلات پایان هفته ام نیز به انجام مطالعه اختصاص پیدا می کند.  

پزشکانی که درگیر انجام تحقیق و پژوهش هستند،  خود را موظف می دانند که همواره اطلاعات به روزی داشته باشند.  

پژوهش، موتور محرکی است که اشتیاق به فعالیت روزانه را افزایش و خطر فرسودگی – که برای انکولوژیست (سرطان شناس) موضوع بسیار مهمی است – کاهش می دهد.

به موضوع پژوهش اخیرتان بپردازیم؛ هورمون های جنسی چه نقشی در سرطان دارند؟

هورمون های زنانه (استروژن و پروژسترون) در بروز سرطان پستان دخیل هستند. اندروژن ها (تستوسترون و مشتقات) دارای تأثیرات مشابه بر سرطان پروستات هستند. نقش استروژن ها در توسعه سرطان تخمدان و روده کمتر مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما به همان اندازه از اهمیت برخوردار هستند. بنابراین می توان گفت، هورمون های جنسی در عین ضروری بودن، می توانند عوارض جانبی نیز داشته باشند.

چه روش های هورمون درمانی درحال حاضر وجود دارند و تا چه میزان موثر هستند؟

 در انکولوژی، هورمون درمانی به مهار تأثیرات استروژن ها یا آندروژن ها در سرطان پستان و سرطان پروستات اشاره دارد. در مطالعه اخیر، نشان دادیم که در سرطان تخمدان قادر به مهار موثر تأثیر استروژن ها با استفاده از تاموکسیفین (Tamoxifen) یا مهارکننده های آروماتاز هستیم.

برای چه نوع تومورهایی و چه زمانی از هورمون درمانی استفاده می شود؟

در سرطان پستان، زمانی از هورمون درمانی استفاده می کنیم که گیرنده هورمون در بافت تومور بیان شده باشد. در سرطان پروستات در همه موارد از این روش استفاده می شود. در سرطان تخمدان، در نیمی از موارد گیرنده های هورمون بیان شده اند که آنها را مستعد پاسخ به استروژن ها می کند.

آیا امکان استفاده از هورمون درمانی به عنوان یک روش پیشگیرانه وجود دارد؟

هورمون درمانی پس از یائسگی (بر پایه استروژن ها)، برای پیشگیری از بیماری های مرتبط با یائسگی مورد استفاده قرار می گیرد. در این شرایط، خطر سرطان پستان ممکن است تاحدودی افزایش پیدا کند.

درمقابل، با ضد استروژن ها (تاموکسیفین، رالوکسیفین، مهارکننده های آروماتاز)، کاهش 40 تا 50 درصدی خطر بروز سرطان پستان در زنان در معرض خطر دیده می شود.

آیا هورمون درمانی می تواند با عوارض جانبی همراه باشد؟

مانند هر داروی دیگری که با عوارض جانبی همراه است، تاموکسیفین خطر ترومبوفلبیت (تورم عروق) و تومورهای رحم را افزایش می دهد، درحالیکه مهارکننده های آروماتاز با افزایش خطر پوکی استخوان و درد مفاصل همراه است.

 

مترجم: معصومه سوهانی

No tags for this post.