آموزش سواد به کودکان بدون حضور معلم
کلر در مصاحبه با مجله نیوساینتیست به تشریح جزئیات این رقابت و دلیل اهمیت این نرم افزارهای آموزشی می پردازد.
بیسوادی یکی از معضلات بسیار بزرگ جهانی است که در کشورهای فقیر و توسعه نیافته بیشتر به چشم می خورد. در این میان، قرار است یک رقابت بین المللی با جایزه ای 15 میلیون دلاری اجرا شود که هدفش، طراحی نرم افزارهایی سودمند برای آموزش سواد خواندن و نوشتن به کودکان در این کشورهای محروم است. این نرم افزارها باید طوری طراحی شوند که نیاز به حضور کودک در مدرسه از بین برود. آقای مت کلر (Matt Keller) مدیریت رقابت جهانی ایکس آموزش پرایز را بر عهده دارد. وی در مصاحبه ای به تشریح جزئیات این رقابت بین المللی و نیز دلیل اهمیت این نرم افزارهای آموزشی می پردازد.
جایزه جهانی ایکس آموزش پرایز چیست؟
این جایزه 15 میلیون دلاری برای طراحی نرم افزارهایی که می توانند سواد خواندن و نوشتن را در طی 18 ماه به کودکان آموزش دهند اختصاص دارد. در سال 2016 پنج تیم فینالیست هر کدام برنده یک میلیون دلار می شوند و می توانند نرم افزارهای طراحی شده خود را بر روی تبلت هایی قرار دهند. این تبلت ها در میان کشورهای آفریقای شرقی توزیع شده و نتیجه آن مورد ارزیابی قرار می گیرد. به احتمال زیادی این تبلت ها در کشور تانزانیا توزیع می شود. به همین دلیل تیم های طراحی کننده نرم افزار باید دو زبان سواحیلی و انگلیسی را در آن بگنجانند. به این ترتیب کودکان می توانند سواد خواندن و نوشتن با زبان مادریشان را بیاموزند. پس از انجام ارزیابی های اولیه، برنده نهایی در سال 2019 اعلام می شود و جایزه ده میلیون دلاری به آن تعلق می گیرد.
چه چیزی شما را به سمت طراحی این رقابت سوق داد؟
حدود 300 میلیون کودک در دنیا وجود دارند که از نعمت سواد محرومند و نمی توانند به مدرسه بروند. وضعیت موجود به گونه ای است که نمی توان مدرسه کافی در این مناطق ساخت و حتی آموزگاران این مدارس را تامین کرد. اما آینده آموزش در اختیار نرم افزارهاست. نرم افزارها این امکان را به کودکان می دهند تا بدون حضور بزرگترها، خودشان سواد را بیاموزند. تیم های شرکت کننده در این رقابت ایکس پرایز باید نرم افزارشان را به گونه ای طراحی کنند که نه تنها نیازمند مدرسه نباشد، بلکه حتی نیازی به حضور بزرگترها هم نداشته باشد.
آیا کودمان واقعاً می توانند بدون حضور معلم چیزی بیاموزند؟
من آدم خیالپردازی نیستم، اما واقعیت این است که تبلت ها می توانند بسیار اثربخش باشند. وقتی تبلتی را به یک کودک می دهیم، او در طی چند دقیقه می تواند آن را روشن کرده و از نرم افزارهای آن استفاده کند، حتی اگر پیش از آن با چنین وسیله ای روبرو نشده باشد. می توانیم روزی را تصور کنیم که تبلت به معلم کودک تبدیل شود و در این میان، حضور یا عدم حضور در مدرسه چندان هم مهم نباشد. این نتیجه ای است که از تحقیقات مان به دست آورده ایم. در آینده با یک سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی روبرو هستیم که به کودکان این امکان را می دهد تا بتوانند به این نرم افزارها آموزش دهند، زیرا آموزش دادن راهی بسیار خوب برای یادگیری است.
آیا در پروژه «هر کودک یک لپ تاپ» هم به مساله آموزش دقت شده است؟
ما با موفقیت ها و ناکامی های زیادی روبرو بودیم. با این حال بزرگترین اشتباهی که مرتکب شدیم این بود که هیچ زمانی را به صحبت با معلمان اختصاص ندادیم، معلمان از فناوری هایی این چنینی می ترسند و به همین دلیل اجازه استفاده از لپ تاپ را به کودکان نمی دهند. در واقع معلمان نمی خواهند که بچه ها چیزی بیشتر از آنها بیاموزند. اما در مواردی که معلمان از این فناوری استقبال کردند، میزان یادگیری کودکان به شدت افزایش یافت. این بار می خواهیم با وزارت خانه های آموزش کشورهای مختلف همکاری کرده و به جای دادن لپ تاپ به کودکان مدارس شهری، مدارس روستایی را هدف قرار دهیم. ما این بار همچنین با تک تک والدین کودکان هم صحبت می کنیم. فکر می کنم در گام نخست 4000 کودک تحت پوشش این برنامه قرار خواهند گرفت.
چه برنامه ای برای پس از پایان این رقابت دارید؟
فکر می کنم در این صورت، نرم افزارهای دیگری برای همه گروه های سنی تا 11 یا 12 سالگی نوشته شود. ما سخت افزار لازم و نیز ایستگاه های شارژ خورشیدی را تهیه خواهیم کرد. خوشبختانه در طی چهار سال، قیمت تبلت تقریباً به صفر می رسد.
این پروژه در نهایت چه تاثیری خواهد داشت؟
اگر 170 میلیون کودک بتوانند سواد خواندن و نوشتن بیامزوند، بی سوادی در مقیاس جهانی تا 15 درصد کاهش می یابد. وقتی کودکان و به ویژه دختران بتوانند خواندن و نوشتن بیاموزند، وضعیت اقتصادی این کشورهای محروم رشد می یابد. در هر صورت، سواد اولیه می تواند بسیار سودمند باشد.
مترجم: صالح سپهری فر
No tags for this post.
