اماواگرهای خاک‌بازی کودکان
امروزه بسیاری از خانواده‌های آمریکایی نگران هستند که بچه‌هایشان از موبایل‌های هوشمند استفاده می‌کنند و چرا در فضاهای باز بازی نمی‌کنند. اما اخیراً مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز به چاپ رسیده است که موجب نگرانی بیشتر والدین آمریکایی شده است. در این مقاله آمده است که توکسوکارا (Toxocara) گونه‌ای از انگل‌های روده است که در سگ‌ها و گربه‌های ولگرد پیدا می‌شود. قابل‌توجه است که این نوع کرم انگلی در اسباب‌بازی‌های شن‌بازی کودکان نیز مشاهده‌شده است. البته می‌توان گفت این مسئله بیشتر در خانواده‌های کم‌بضاعت و کم‌درآمد، دیده می‌شود که کودکان آن‌ها ساعت‌ها در خیابان با خاک‌بازی می‌کنند.
در بررسی‌های محققان مشخص شد که سگ‌ها و گربه‌های خانگی به‌طورمعمول مورد درمان قرار می‌گیرند بنابراین سگ‌های ولگرد و یا سگ‌ها و گربه‌هایی که به‌طور مرتب داروی انگل مصرف نمی‌کنند، منبع بزرگی از تخم‌های این انگل به شمار می‌روند. تخم‌ها به لارو یا حشره بسیار ریز تبدیل‌شده و وارد گردش خون فرد شده و به همه‌جای بدن وارد می‌شود.
این پژوهش‌ها نشان می‌دهد که به‌طور تخمینی پنج درصد از جمعیت آمریکا، در حدود 16 میلیون نفر، پادتن توکسو کارا را در خون خوددارند که نشانه‌ای از مصرف تخم‌های این انگل توسط این افراد است. اگر کودکان به این انگل آلوده شوند، ممکن است به‌طور بالقوه از ناتوانی‌های یادگیری و سایر بیماری‌های عفونی رنج ببرند.
انگل توکسوکارا با خوردن مواد غذایی آلوده، در برخی مواقع خوردن گوشت‌های کم پخته‌شده و یا لمس اشیاء آلوده به تخم‌های این انگل، وارد بدن یک فرد، به‌طورمعمول یک کودک می‌شود و فرد را بیمار می‌کند. قابل‌ذکر است که این انگل با مدفوع سگ و گربه ولگرد در محیط پخش می‌شود و افراد با تماس با آن آلوده می‌شوند. البته یک مورد جالب و مهم در استرالیا وجود داشته که نشان می‌دهد، زنی استرالیایی علاقه خاصی به خوردن خاک داشت . ظاهراً بدن این زن در این فرآیند خاک‌خوری، میزبان و انگل دار کرم‌ها مختلف و تخم سوسک‌ها بوده است.
در بررسی‌های محققان مشخص می‌شود که سگ‌ها و گربه‌های خانگی به‌طورمعمول مورد درمان قرار می‌گیرند بنابراین سگ‌های ولگرد و یا سگ‌ها و گربه‌هایی که به‌طور مرتب داروی انگل مصرف نمی‌کنند، منبع بزرگی از تخم‌های این انگل به شمار می‌روند. تخم‌ها به لارو یا حشره بسیار ریز تبدیل‌شده و وارد گردش خون فرد شده و به همه بدن وارد می‌شود.
به‌ندرت پیش می‌آید که یک کرم همه چرخه کامل زندگی‌اش را در بدن انسان بگذراند. درواقع می‌توان گفت به‌ندرت انسان با یک کرم انگلی دچار عفوت می‌شود. معمولاً کرم‌های انگلی باعث عفونت‌های خفیفی می‌شوند اما گاهی اوقات وجود این کرم‌ها در بدن باعث عفونت شدید نیز خواهند شد. به‌طورمعمول نشانه خاصی از آلودگی یا بیماری به کرم انگلی در کودکان آلوده به عفونت توکسوکارا دیده نمی‌شود و درواقع این کودکان ازنظر ظاهری بیمار نیستند.
نکته بسیار مهم این تحقیقات این است که وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده‌ها تأثیر زیادی بر ریسک ابتلا به این بیماری دارد. یکی از مطالعات انجام‌شده توسط محققان نشان می‌دهد که 65 درصد از کودکانی که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری عفونت توکسوکارا قرار دارند، بیش از 5 سال سن دارند.
قابل‌توجه است که کرم‌های انگلی در همه‌جا وجود دارند، اما ابتلا به این کرم‌ها به بهداشت عمومی، وضعیت اجتماعی و اقتصادی بستگی دارد. تحقیقاتی انجام‌شده پژوهشگران شمال اسپانیا نشان می‌دهد که کودکان سطح متوسط جامعه تا پیش از 5 سالگی هیچ ارتباطی با توکسوکارا نداشتند. از سوی دیگر، 37 درصد از کودکان پیش از 5 سالگی خانواده‌های محروم دارای آنتی‌بادی توکسوکارا بودند که نشان‌دهنده تماس آن‌ها با این کرم‌های بوده است. کودکانی که در معرض خطر بالاتری نسبت به این بیماری قرار دارند، کودکانی هستند که بیش از 5 سال سن دارند. دلایل این اختلاف عظیم مشخص نیست، اما یک احتمال این است که کودکان محروم، بیشتر در معرض حیوانات خانگی بدون درمان قرار می‌گیرند و دسترسی به امکانات بهداشتی در این قشر از خانواده‌ها پایین است.
پژوهش‌های انجام‌شده در چنگدو (Chengdu) شهری در استان مرکزی جنوب سیچوان (Sichuan) کشور چین نشان می‌دهد که میزان آلودگی به توکسوکارا در مناطق روستایی به میزان قابل‌توجهی بیشتر از مناطق شهری است. به نظر می‌رسد دلیل اصلی این موضوع وجود سگ‌های خانگی است که در مناطق روستایی بسیار بیشتر وجود دارند و احتمال آلوده بودن این نوع سگ‌ها به کرم‌های انگلی توکسوکارا بسیار بالاست.
تحقیقات اخیر همچنین نشان می‌دهد که این انگل می‌تواند به مغز انسان رسیده و اثرات ناشناخته نامطلوب درازمدت ایجاد کند. لازم به توضیح است که بیشتر خانواده‌هایی که در محیط‌های بهداشتی زندگی می‌کنند، واقعاً نباید نگران بیماری توکسوکاریوز باشند. اما متأسفانه توکسوکارا می‌تواند همچون یک مانع دیگر در مقابل کودکان محروم قرار گیرد و به آن‌ها صدمه وارد کند.
شرح کامل این پژوهش و نتایج به‌دست‌آمده از آن در آخرین شماره مجله (Clinical Infectious Diseases) به چاپ رسیده و در دسترس پژوهشگران قرار دارد.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: daily.jstor
No tags for this post.
