کشف شهر باستانی سرخپوستان در اعماق آمازون

محققان باستان‌شناس با استفاده از فن‌آوری پیشرفته نقشه‌برداری هوایی، ۱۰‌ها ۱۰۰۰ خانه، ساختمان، سازه‌های دفاعی و اهرام متعلق به ۱ شهر باستانی مایاها که تاکنون کشف نشده و در جنگل‌های متراکم گواتمالا پنهان‌شده بودند را پیدا کردند. از بخش‌های کشف‌شده در این سرزمین می‌توان به کشاورزی صنعتی و کانال‌های آبیاری اشاره کرد که نشان از ۱ سیستم پیشرفته دارد.

محققان برای شناسایی شهر جدید مایاها از یک روش نقشه‌برداری به نام LiDAR استفاده کرده اند که برای شناسایی و ردیابی نور مورد استفاده قرار می گیرد. نور لیزی در این روش، در زمین نفوذ کرده و خطوط پنهان شده توسط شاخه های متراکم را نشان می دهد. علاوه بر آن، تصاویر نشان می دهند که سرزمین و ناحیه مایاها بسیار وسیع تر از آنچه در گذشته تصور می شد، است. در برخی مناطق، ۹۵ درصد از زمین های موجود این سرزمین، زیر کشت رفته اند.

به نظر می‌رسد که ‌میلیون‌ها نفر بیشتر ازآنچه پیش‌ازاین تصور می‌شد، در سرزمین پتن (Peten) زندگی می‌کردند. اتحادیه باستان شناسان ایالات‌متحده، اروپا و گواتمالا به همراه بنیاد میراث و طبیعت مایا در بررسی‌های خود این موضوع را کشف کرده و جزئیات آن را منتشر کردند.  

بر اساس مطالعات انجام‌شده پژوهشگران، حدود ده میلیون نفر در سرزمین‌های پائین‌دست امپراتوری مایا (Maya Lowlands) زندگی می‌کردند، یافته فوق به این معنی است که این جمعیت حتماً نیازمند نوعی سیستم تولید مواد غذایی کلان بوده است.

پروفسور مارچلو آ. کانوتو (Marcello A. Canuto)، استاد انسان‌شناسی دانشگاه تولین (Tulane) در این رابطه گفت: «این جمعیت بسیار زیاد از مایاها که بر اساس یافته‌های جدید تخمین زده می‌شود که در این سرزمین زندگی می‌کرده‌اند، ۲ تا ۳ برابر بیشتر از جمعیتی است که پیش‌ازاین تصور می‌شد.»

محققان برای شناسایی شهر جدید مایاها از ۱ روش نقشه‌برداری به نام LiDAR استفاده کرده‌اند که برای شناسایی و ردیابی نور مورداستفاده قرار می‌گیرد. نور لیزی در این روش، در زمین نفوذ کرده و خطوط پنهان‌شده توسط شاخه‌های متراکم را نشان می‌دهد. علاوه بر آن، تصاویر دریافتی نشان می‌دهند که سرزمین و ناحیه مایاها بسیار وسیع‌تر ازآنچه درگذشته تصور می‌شد، است. در برخی مناطق، ۹۵ درصد از زمین‌های موجود این سرزمین، زیر کشت رفته‌اند.

فرانسیسکو استرادا بلی (Francisco Estrada-Belli)، استادیار دانشگاه تولین  نیز در رابطه با کشاورزی مایاها گفت: «کشاورزی این مردم بسیار متمرکزتر ازآنچه تصور می‌شده، بوده بنابراین پایدارتر نیز هست. جالب است که بدانیم آن‌ها در هر اینچ این سرزمین کشت و زرع انجام داده‌اند. مایاها در دوره باستان بخش‌هایی از باتلاق‌های این سرزمین را خشک و تخریب کردند که از آن به بعد دیگر برای کشاورزی مناسب نبوده است.»

به‌طورکلی می‌توان گفت که سازه‌های دفاعی، استحکامات و سیستم کانال‌های آبیاری این سرزمین باستانی، از ۱ سیستم و نیروی کار بسیار سازمان‌یافته خبر می‌دهد.

نقشه‌برداری از ۲۱۰۰ کیلومترمربع  این سرزمین، نشان می‌دهد که این منطقه به‌طور گسترده  توسط مایاها، تقریباً بین هزار سال پیش از میلاد تا سال ۹۰۰ میلادی، مورداستفاده قرارگرفته بود. قابل‌ذکر است که فرزندان  اقوام باستانی مایا هنوز در این منطقه زندگی می‌کنند.

در این نقشه‌برداری پیشرفته حدود شصت هزار سازه منحصربه‌فرد شامل ۴ مرکز برگزاری مراسم بزرگداشت به همراه چندین میدان و اهرام متعدد در معرض دید باستان شناسان قرار گرفت.

 

ترجمه: فاطمه کردی

منبع:  sbs

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا