تشخیص سرطان، سالها قبل از غارت سلول‌ها

این کشف به تلومرازها مرتبط است که کلاهک‌های زیستی در انتهای کروموزوم‌ها هستند و از دی‌ان‌ای درون کروموزوم‌ها در برابر آسیب‌دیدگی محافظت می‌کنند.

با بالاتر رفتن سن انسان، تلومرازها کوتاهتر شده و در نهایت منجر به آسیب‌دیدن دی‌ان‌ای و افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های مرتبط با پیری مانند آلزایمر، دیابت و بیماری قلبی می‌شوند. تلومرازهای کوتاهتر از حد میانگین، به عنوان نشانه‌ای از بیماری و مرگ زودرس محسوب می‌شوند.

به گفته محققان دانشگاه‌های نورث‌وسترن و هاروارد، یک الگوی متمایز در طول متغیر تلومرازها می‌تواند چندین سال پیش از تشخیص واقعی، سرطان را پیش‌بینی کند. این نشانگر حیاتی شامل کوتاه شدن سریع تلومرازها و سپس یک دوره ثبات در سه یا چهار سال پیش از تشخیص سرطان است.

الگوی مذکور نشان می‌دهد که سرطان دقیقا چه زمانی به غارت فرآیند پیری سلول‌ها پرداخته و این که تلومرازها در افراد در آستانه ابتلا به سرطان می‌توانند 15 سال پیرتر به نظر برسند.

به گفته محققان، این الگو همچنین می‌تواند در نهایت به یک نمایشگر زیستی و شاید یک آزمایش خون برای بررسی سرطان منجر شود.

تاکنون، تلاش برای درک چگونگی تاثیرپذیری تلومرازها در افراد در آستانه ابتلا به سرطان بسیار مشکل بود. این امر به دلیل متناقض بودن نتایج بود که در برخی به کوچکتر بودن و در برخی به بلندتر بودن تلومرازها و در برخی دیگر به عدم وجود هیچ‌گونه ارتباطی در این میان اشاره داشت.

محققان در این تحقیق به بررسی چندین سنجش تلومراز در یک دوره 13 ساله بر روی 800 نفر پرداختند. از این میان، 135 نفر در نهایت با انواع گوناگون سرطان مانند پروستات، پوست، ریه، خون و سرطان‌های دیگر تشخیص داده شدند.

دانشمندان در ابتدا دریافتند که در افراد در آستانه ابتلا به سرطان که هنوز وجود بیماری در آن‌ها تشخیص داده نشده بود، تلومرازها سریعتر پیر می‌شوند. تلومرازها در این افراد به لحاظ زمانی 15 سال پیرتر از افرادی است که به سرطان مبتلا نبودند.

دانشمندان سپس دریافتند، فرآیند تسریع‌شده پیری، سه تا چهار سال پیش از تشخیص سرطان متوقف می‌شود.

تلومرازها پس از هر تقسیم سلولی، کوتاهتر می‌شوند. هر چه سن انسان بالاتر می‌رود، هر سلول در بدن به میزان بیشتری تکثیر شده و تلومرازها کوتاهتر می‌شوند. از آن‌جایی که سلول‌های سرطانی با سرعت بیشتری تکثیر شده و رشد می‌کنند، احتمالا سلول بسیار کوچک شده و در نهایت خود را از بین می‌برد.

به گزارش ایسنا، اگر بتوان چگونگی غارت سلول توسط سرطان را شناسایی کرد، ممکن است بتوان درمان‌هایی را برای وادار کردن سلول‌های سرطانی به خودکشی بدون آسیب رساندن به سلول‌های سالم توسعه داد.

نتایج این تحقیق در مجله EBioMedicine منتشر شده است.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا