تا کی شاهد حیوان‌آزاری خواهیم بود؟
حیوان‌آزاری و نامهربانی با حیوانات اتفاق جدید و نادری نیست اما کشتار خرس قهوه‌ای مادر به‌همراه دو توله‌اش در سال 1390 در اصفهان به‌حدی منزجرکننده و دردآور بود که موج عظیمی از احساسات عمومی را برانگیخت و منجر به یک تلاش همگانی در عرصه حقوق حیوانات و محیط‌زیست شد.
فعالان حقوق حیوانات و گروه‌های زیست‌محیطی خواستار ثبت این فاجعه در تاریخ شدند و روز 20 شهریورماه را به‌عنوان «روز ملی مبارزه با خشونت علیه حیوانات» انتخاب کردند تا شاید آغازی باشد بر پایان کشتار و آزار حیوانات.
متأسفانه هنوز در کشور ما برای مقابله با حیوان‌آزاری هیچ قانون مدونی وجود ندارد. لایحه مبارزه با خشونت علیه حیوانات در دولت گذشته تدوین شد اما تکلیف آن در مجلس شورای اسلامی مشخص نشده است.
دوسال پیش معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست دولت یازدهم، با تأکید بر این مسأله که ساماندهی و حفاظت از حیوانات ولگرد در محیط‌های شهری و روستایی جزو وظایف وزارت کشور و شهرداری‌ها است وسازمان حفاظت محیط‌زیست تنها بر این موضوع نظارت دارد، از ارائه لایحه مقابله با حیوان‌آزاری به هیأت دولت خبر داد. اما هنوز با گذشت نزدیک به یک سال از ارائه این لایحه به مجلس، خبری مبنی بر تصویب و یا حتی بررسی آن شنیده نشده است.
این در حالی است که در سال‌های اخیر با وجود خلاء قانون مقابله با متخلفان در زمینه حیوان‌آزاری، برخی از قضات دادگاه‌های کشور علیه این اقدام حکم صادر کرده‌اند.
یکی از معروفترین این موارد، بازداشت عامل حیوان‌آزاری در شهر کلاله استان گلستان است که پس از انتشار فیلمی در شبکه‌های اجتماعی از سگی که به طرز بی‌رحمانه‌ای مورد آزار و آسیب قرار می‌گرفت، به دستور فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست اجرا شد. به درخواست سازمان حفاظت محیط زیست، عامل آزاردهندۀ سگ به جرم ایجاد تشویش در اذهان و جریحه‌دار کردن احساسات عمومی به اشد مجازات محکوم شد و سگ نیز تحت درمان و مراقبت قرار گرفت تا به زندگی برگردد.
این نکته قابل ذکر است که با وجود آن‌که سازمان حفاظت محیط‌زیست مسئول حفاظت از حیات وحش کشور است و هیچ وظیفه قانونی در قبال مقابله با حیوان‌آزاری و ساماندهی حیوانات خانگی و شهری و روستایی ندارد، اما نسبت به این‌گونه اتفاقات دردناک واکنش نشان داده و لایحه مقابله با حیوان‌آزاری را به هیأت دولت ارائه کرده است. اما همانطور که گفته شد هنوز هیچ تکلیفی برای این لایحه توسط مجلس مشخص نشده است.
درواقع مسئولیت اصلی این موضوع با شهرداری‌ها و وزارت کشور است که باید گفت در دستورالعملی که در سال 78 توسط وزارت کشور برای ساماندهی حیوانات شهری ارائه شده است، هرگونه کشتار حیوانات غیرقانونی و ممنوع عنوان شده و تنها راه کنترل جمعیت حیوانات، زنده‌گیری آن‌ها با امکانات و تجهیزات لازم مشخص شده است. اما متأسفانه با وجود این دستورالعمل در تمام این سال‌ها شاهد کشتار و آزار بی‌رحمانه حیوانات بوده‌ایم در حالی‌که هیچ قانون مدونی هم مبنی بر مجازات متخلفان در اختیار دستگاه قضایی کشور نیست.
قتل ماده خرس قهوه‌ای و دو توله‌اش شاید بی‌سابقه‌ترین و خشن‌ترین برخورد غیرانسانی با حیوانات نباشد اما دلیلی قاطع بر آغاز یک مبارزه جدی و همگانی با این پدیده تلخ و شوم است.
بیستم شهریورماه حقیقتاً باید روز ملی مبارزه با حیوان‌آزاری باشد. مسئولیت اجتماعی و فرهنگی کشتار این سه حیوان نه تنها بر عهده قاتل آن‌ها که بیشتر از آن بر عهده فعالان حقوق حیوانات و دولت است.
امیدواریم که این روز، سرآغازی باشد بر پایان خشونت و آزار حیوانات.
No tags for this post.
