زمان سنجی مغز با استفاده از رنگ بندی محیط

در مطالعه ای که به وسیله دانشمندان دانشگاه منچستر انجام شد مشخص شد که رنگ پرتوها ارتباط زیادی با چگونگی اندازه گیری زمان توسط ساعت ذهن انسان و چگونگی تعدیل فیزیولوژیکی و رفتاری در حیوانات دارد. برای اولین بار این مطالعه مکانیزم عصبی را کشف کرد که به واسطه آن ساعت داخلی  ذهن ما می تواند تغییرات رنگی که در سپیده دم و هنگام غروب ایجاد می شود را اندازه گیری کند. 

دانشمندان در تحقیق های ویژه ای که نتایج آن در شماره ماه آوریل در مجله علمی پلاس به چاپ رسید برای بررسی کردن رنگ هوا که می تواند برای تخمین ساعت استفاده شود تغییراتی که در رنگ ها در طول مدت طلوع و غروب اتفاق می افتد را بررسی کردند. دانشمندان دریافتند که علاوه بر تغییرات شناخته شده ای که در طلوع و غروب خورشید رخ می دهد، پرتو های سپیده دم به مقدار زیادی آبی تر از نوری است پرتوهایی است طول روز وجود دارد.

دانشمندان برای این کار به موش ها محرک های بصری متفاوتی را نشان دادند ودر آن مدت فعالیت های الکتریکی مغز آنها را اندازه گرفتند. این دانشمندان در ادامه فهمیدند که وقتی که رنگ ها در حال تغییر از آبی به زرد هستند بسیاری از نورون ها بسیار حساس تر از زمانی هستند که رنگ ها در روشنایی روز از خود تغییر نشان می دهند.

دانشمندان سپس یک آسمان مصنوعی را شبیه سازی کردند که تغییرات روزانه رنگ ها و میزان روشنایی را شبیه سازی می کرد همان گونه که از حیوانات شبزی انتظار می رود، زمانی که موش ها برای مدت چند روز در زیر این آسمان مصنوعی قرار می گرفتند بیشترین میزان دمای بدن آنها دقیقا بعد از غروب خورشید یعنی زمانی که آسمان تبدیل به آبی تیره می شود نمایان می شد و همین امر به معنای این است که ساعت بدن آنها به خوبی کار می کند. سپس دانشمندان بدون این که تغییری در رنگ ها حاصل کنند روشنایی آسمان را تغییر دادند و تنها در این حالت بود موش ها قبل از غروب فعال تر می شدند و این نشان دهنده این نکته بود که ساعت بدن آنها با چرخه روز و شب هم تراز نیست.

دکتر تیموتی براون (Timothy Brown)  به عنوان راهبر این تحقیق، در این باره گفت: «ما برای اولین بار توانستیم این تئوری را مورد آزمایش قرار دهیم. همیشه جدا کردن تغییر رنگ ها از تغییرروشنایی کار بسیار سختی بوده است اما با استفاده از ابزارهای تجربی و دیدگاه های فیزیک روانشناختی  جدید موفق به انجام این کار شدیم. چیزی که جالب است این است که ما می توانیم این یافته ها را به انسان هم تعمیم دهیم. بنابراین در تئوری، ما می توانیم با استفاده از رنگ ها ساعت بدن را دستکاری کنیم که این امر برای کارگران شیفتی و مسافرانی که می خواهند حالت پرواز زدگی را کاهش دهند مفید خواهد بود.»

منیع

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا