استفان هاوکینگ و استفاده از فناوری نانو برای کشف کُرات دیگر
استفان هاوکینگ، فیزیک‌دان بریتانیایی معتقد است که تا چند سال آتی انسان خواهد توانست با استفاده از فضاپیماهای مبتنی بر فناوری‌نانو با یک پنجم نور حرکت کند. با این سرعت انسان می‌تواند نانوفضاپیماهای مورد نظر خود را در مدت 20 سال به نزدیک‌ترین ستاره برساند و تصاویری از سیاره‌ای شبیه به زمین را در مدت 5 سال به زمین مخابره کند. این اعداد بدان معناست که اگر چنین فضاپیمایی امروز راه‌اندازی شود، ما 25 سال بعد می‌توانیم سیاره‌ای شبیه به زمین را مشاهده کنیم.
هاوکینگ معتقد است که با فرگشت زندگی هوشمند، این تمدن درگیر جنگ، بیماری و سلاح‌های کشتارجمعی خواهد شد و خود را با این کار از بین خواهد برد. به همین دلیل است که تمدن‌های پیشرفته از دیگر گوشه این کیهان با ما انسان‌ها تماس نمی‌گیرند و ما نیز باید زمین را ترک کنیم و به زمین دیگری پناه ببریم.
از سال 1984 سیگنال‌های رادیویی منتسب به زندگی هوشمند در کرات دیگر کشف شده‌است اما تاکنون دانشمندان نتوانسته‌اند با ارسال‌کنندگان احتمالی این سیگنال‌ها تماس بگیرند. ما در حال حاضر تنها به بخش کوچکی از این کیهان گوش می‌دهیم و پیدا کردن زندگی دیگر در این کیهان با این وضعیت همانند یافتن یک سوزن در انباری از کاه است. پیش از این نظرسنجی در دانشگاه آکسفورد انجام شده که نتیجه آن نشان داد که 19 درصد احتمال انقراض انسان تا پایان قرن حاضر وجود دارد که عوامل اصلی آن به قرار ذیل است:
1-نانوسلاح‌های مولکولی: احتمال 5 درصد؛
2-هوش مصنوعی پیشرفته: احتمال 5 درصد؛
3- جنگ: احتمال 4 درصد؛
4-بیماری‌های همه‌گیر مهندسی شده: احتمال 4 درصد.
نانوفضاپیمایی که هاوکینگ از آن صحبت می‌کند در واقع یک پیمایشگر کوچک است با تابش لیزر از روی زمین حرکت می‌کند. به محض رسیدن به نقطه مورد نظر، این نانوفضاپیما می‌تواند از سیاره‌های مختلف تصویر گرفته، میدان مغناطیسی آنها را ارزیابی کرده و مولکول‌های آلی روی آنها را بررسی کند و این اطلاعات با استفاده از پرتو لیزر به زمین مخابره می‌شود.
البته ساخت چنین فضاپیمایی نیازمند تحقیقات متعددی بوده و باید بودجه قابل توجهی صرف آن شود اما تولید آن امکان‌پذیر است. نظریه استفاده از نانوفضاپیما می‌تواند اولین گام برای رسیدن بشر به سیاره‌ای قابل سکونت باشد و این نظریه باید جدی گرفته شود.
