این سوسک زامبی می شود

تیمی متشکل از پژوهشگران متخصص در رشته های مختلف از دانشگاه های آرکانزاس و کرنل موفق به کشف نوعی قارچ شده اند که به طور آگاهانه سوسک های ماده گلدنرود goldenrod را به روشی منحصر به فرد کشته و به نوعی زامبی تبدیل می کند. این سوسک های ماده کاملا تحت کنترل قارچ های فوق قرار گرفته و به سوسک های نر حمله و آن ها را از بین می برند. این عمل با هدف پخش شدن و گسترش هاگ های قارچ فوق الذکر صورت می گیرد.

نوعی قارچ به طور آگاهانه سوسک های ماده گلدنرود goldenrod را به روشی منحصر به فرد کشته و به نوعی زامبی تبدیل می کند. این سوسک های ماده کاملا تحت کنترل قارچ های فوق قرار گرفته و به سوسک های نر حمله و آن ها را از بین می برند. این عمل با هدف پخش شدن و گسترش هاگ های قارچ فوق الذکر صورت می گیرد.

تیم عملیاتی فوق الذکر در آزمایش های خود دریافتند که امکان تکرار این شرایط در آزمایشگاه و تحت کنترل درآوردن سوسک های ماده وجود داشته و به این ترتیب هاگ های این نوع قارچ با روشی عجیب خود را در بدن میزبان جای داده و به مناطق دیگر برده می شوند.

سوسک های گلدنرود بومی مناطقی از آمریکایی شمالی بوده و از گیاهان و گل ها تغذیه می کنند. پژوهشگران همچنین دریافتند نوع جفت گیری این جانور در بالای گلبرگ ها انجام شده و همراه با خطر سقوط و مرگ است.

قارچ عامل زامبی شدن این سوسک ها با عنوان علمی Eryniopsis lampyridarum شناخته شده و در همان گل هایی که برای جفت گیری سوسک های گلدنرود استفاده می شود، زندگی می کنند. زمانی که سوسک ماده توسط قارچ آلوده می شود، آرواره های خود را در برگ گیاه فرو کرده و آن قدر به این حالت باقی می ماند تا بمیرد. یک روز پس از مرگ سوسک ها، وی دوباره شروع به تکان خوردن کرده و بال های خود را باز کرده و به گونه ای قرار می گیرد که گویا آماده پرواز است. البته برای سوسک های نر این اتفاق نیفتاده و با مرگ آن ها داستان پایان پیدا می کند اما در سوسک های ماده، شرایط متفاوت و بسیار عجیبی رخ داده و آن ها تبدیل به حشرات زامبی می شوند. نوع حرکت کردن بال های این سوسک در بالای گل ها شبیه به حالت اعلام آمادگی جهت جفتگیری است و این تله مرگ سبب جذب سوسک های نری می شود که به نزدیک این ماده رفته و توسط وی کشته می شوند و بدن آن ها به هاگ قارچ انگل آلوده شده و به زمین می افتند.

پژوهشگران نمونه های فوق را در آزمایشگاه نیز مورد مطالعه قرار داده و دریافتند این رویدادها در مجموع سبب کمک به گسترش بهتر هاگ قارچ های فوق می شود.

در این آزمایش ها، 446 سوسک شامل 281 سوسک ماده و 165 سوسک نر مورد مطالعه قرار گرفته و در این فرایند؛ 90 سوسک توسط قارچ ها آلوده شدند. پژوهشگران همچنین دریافتند از زمان مرگ سوسک های ماده تا زمان خروج و منبسط شدن بال های آن ها بین 15 تا 22 ساعت طول کشیده و هاگ قارچ های مهاجم سبب بزرگ شدن شکم قربانیان می شود.

محققان اعتقاد دارند هاگ قارچ های فوق سبب می شود تا جسد سوسک ماده تحت کنترل قرار گرفته و با بیرون آوردن بال ها و برجسته شدن شکم، بزرگتر به نظر رسیده و به این ترتیب شانس جذب سوسک های نر بیشتر شود. مطالعات در این زمینه همچنان ادامه داشته و پژوهشگران قصد دارند اطلاعات بیشتری از فرایند فوق را به دست آورند.

شرح کامل این پژوهش و نتایج به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Journal of Invertebrate Pathology منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

منبع: phys.org

ترجمه: فاطمه کردی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا