شبیه سازی عددی دریچه آئورت قلب توسط دانشجوی دانشگاه امیرکبیر

 حامد علیزاده  درباره پروژه تحقیقاتی خود با عنوان 'شبیه سازی عددی دریچه آئورت قلب و تحلیل نیروهای همو دینامیک وارد بر آن' به ایرنا گفت: هندسه دریچه آئورت به گونه ای است که عملکرد آن با تصویربرداری به دست نمی آید و برای مطالعه رفتار این عضو باید از تحلیل عددی استفاده کرد.

در طرح تحقیقاتی خود سعی کردیم یک مدل از دریچه آئورت بسازیم که رفتار دریچه طبیعی را نمایش دهد و در آن بتوان رفتار سیال (خون داخل قلب) را در فاصله بطن چپ و آئورت مشاهده کنیم.

ابتدا یک مدل ساده تر از دریچه آئورت ساختیم و سپس مدل هایمان را به دریچه طبیعی نزدیک تر کردیم به طوریکه ضخامت لت های دریچه را همانند حالت طبیعی به صورت متغیر طراحی کردیم و حتی فیبرهای کلاژن – الاستینی که در دریچه بود را در رفتار مکانیکی لت ها موثر دانستیم.

در این طرح، زمان باز و بسته شدن دریچه آئورت و مقدار خونی که از قلب پمپاژ می شود را در دو مدل ابتدایی و پیشرفته محاسبه و با یکدیگر مقایسه کردیم که هر دو به مقادیر واقعی نزدیک بودند اما مدل پیشرفته، پاسخ های دقیق تری داشت.

وی با بیان اینکه در دنیا کارهای تحقیقاتی زیادی در زمینه دریچه آئورت قلب صورت گرفته است اما در ایران، مدل های موجود بسیار ساده و پیش پا افتاده بودند، ادامه داد: ما در مدل خود از یک نرم افزار پیشرفته استفاده کردیم که با توجه به تحریم بودن کشور، برای تهیه آن سختی های زیادی تحمل کردیم اما بالاخره موفق به شبیه سازی دریچه آئورت شدیم.

علیزاده بیان داشت: درحالت کلی، ساخت دریچه مصنوعی و تشخیص اکثر بیماری های دریچه آئورت می تواند به کمک کارهای عددی صورت پذیرد و با چند تغییر کوچک در مدلی که ساخته ایم می توانیم روش های ترمیم دریچه آئورت را مدل سازی کنیم و درصورت همکاری پزشکان، می توان روش های جدیدی برای ترمیم دریچه آسیب دیده ایجاد کرد.

وی خاطرنشان کرد: در طرح تحقیقاتی خود ، یک مدل جامع و نزدیک به دریچه طبیعی طراحی کردیم که بتواند رفتار دریچه آئورت را به خوبی تقلید کند و برای تشخیص بیماری ها، درمان و ترمیم و یا حتی ساخت دریچه های مصنوعی از آن استفاده کرد.

این محقق جوان، کاهش هزینه در ساخت دریچه های مصنوعی و کاهش ریسک برای بیماران را از جمله مزایای شبیه سازی دریچه آئورت قلب در این طرح پژوهشی ذکر کرد و گفت: مدل ساخته شده در این طرح پژوهشی، قابلیت ارتقا دارد و می توان در مراحل بعد برای شبیه سازی روش های ترمیمی روی دریچه آسیب دیده نیز از آن بهره گرفت. این طرح تحقیقاتی در آزمایشگاه سیالات بیولوژیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر و طی 18 ماه با راهنمایی دکتر ناصر فتورائی انجام شده است.

No tags for this post.