کشف شواهد جدید از وجود آب منجمد بر سطح ماه

رصدهای صورت گرفته توسط مدارگرد Lunar Prospector  در اواخر دهه 1990، مناطق غنی از هیدروژن را نزدیک به قطب های ماه شناسایی کرد. درک طبیعت این رسوبات، یکی از اهداف اصلی مأموریت مدارگرد شناسایی ماه (LRO) است که از سال 2009 در حال مدارگردی اطراف ماه است.

الیزابت فیشر، سرپرست تیم تحقیقاتی مدارگرد شناسایی ماه (LRO) گفت: در تحقیقات خود دریافتیم که سردترین مکان نزدیک قطب جنوب ماه، در عین حال درخشان ترین مکان نیز هست – درخشان تر از چیزی که از خاک به تنهایی انتظار داشتیم –  و این مسأله می تواند نشان دهنده وجود رسوبات یخی در این مناطق باشد.

این رسوبات یخی، تکه تکه و نازک به نظر می رسند و احتمال دارد که با لایه سطحی خاک، پرد و غبار و سنگ های کوچک موسوم بهregolith  مخلوط شده باشند.

به گفته محققان، وسعت این منطقه به اندازه یک برکه یخ زده نیست. این رسوبات یخی در شکاف های سرد (cold traps) در نزدیکی قطب جنوب ماه شناسایی شد.

این شکاف های سرد، مناطق تاریکی هستند که یا در کف یک دهانه برخوردی عمیق یا در امتداد یک بخش از دیواره دهانه برخوردی قرار دارند که نور خورشید را به صورت مستقیم دریافت نمی کنند؛ دمای هوا در این نقاط کمتر از 163- درجه سانتیگراد است.

در این شرایط رسوبات یخ می توانند برای میلیون ها یا میلیاردها سال باقی بمانند.

فیشر و سایر محققان، درجه حرارت اندازه گیری شده توسط ابزار Diviner را با ابزار سنجش روشنایی در ارتفاع سنج لیزری (LOLA) در مدارگرد شناسایی ماه (LRO) مقایسه کرده و  شواهدی از رسوبات یخی سطحی را شناسایی کردند.

در این مقایسه ها، سردترین مناطق نزدیک قطب جنوب، در عین حال بسیار درخشان بودند که نشان دهنده حضور یخ یا دیگر مواد بسیار بازتابنده روی سطح است.

این نتایج نشان می دهند که احتمالا رسوبات یخی در نزدیکی قطب جنوب ماه قرار دارند، اما شواهدی مشابهی نزدیک قطب شمال ماه هنوز شناسایی نشده است.

نتایج این مطالعه در مجله Icarus منتشر شد.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: sci-news

No tags for this post.