تاثیر نوع گل در «خواص آنتی‌بیوتیکی عسل»

انجام مطالعات گسترده به منظور معرفی مواد آنتی بیوتیک و ضد میکروب جدید که دارای منشاء طبیعی باشند، از ضرورت های غیر قابل چشم پوشی جهان امروز علم است. اهمیت این موضوع از آنجا نشات می گیرد که مضرات مختلف داروهای شیمیایی و همچنین مقاوم شدن میکروب ها به آن ها، روز به روز مشخص تر می شود.

عسل، یک ماده غذایی طبیعی با پتانسیل بالای فعالیت ضدمیکروبی و همچنین آنتی اکسیدانی است که از قدیم توسط ملل و تمدن های مختلف مورد استفاده قرار می گرفته است.

انجام مطالعات گسترده به منظور معرفی مواد آنتی بیوتیک و ضد میکروب جدید که دارای منشاء طبیعی باشند، از ضرورت های غیر قابل چشم پوشی جهان امروز علم است.

منشاء گل عسل یا به عبارت بهتر، گل هایی که زنبور با تغذیه از شهد آن ها، عسل تولید می نماید، می تواند در ویژگی های زیستی این ماده غذایی ارزشمند،  نقش مهمی را بازی نماید.

با توجه به این موضوع، محققینی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر واقع در استان گلستان، مطالعه ای را انجام داده اند که در آن میزان فعالیت ضد باکتریایی چهار نوع عسل تک گل با منشاء گیاهی مختلف و همچنین یک نوع عسل چند گل جمع آوری شده از کندوهای زنبور عسل در این استان مورد مقایسه و ارزیابی های علمی قرار گرفته است.

نتایج این پژوهش نشان می دهد که کلیه نمونه های عسل مورد آزمایش، دارای اثرات ضد باکتریایی بر علیه باکتری های مهمی نظیر «شیگلا دیسانتری«، «استافیلوکوکوس اورئوس»، «باسیلوس سرئوس» و «اشریشیا کلی» بوده اند.

بر این اساس، بیشترین فعالیت ضد باکتریایی به «عسل چندگل» و در غلظت 50 درصد آن تعلق داشته است. همچنین در این آزمایش، «عسل مرکبات» کمترین فعالیت ضدباکتریایی را نشان داده است.

به طور کلی، طبق نتایجی که از این پژوهش به دست آمده، می توان گفت فعالیت ضد باکتریایی نمونه های عسل با منشاء گیاهی مختلف، متغیر می باشد و این موضوع بایستی هنگام استفاده از عسل برای مقاصد خاصی نظیر اثر آنتی بیوتیکی مورد توجه قرار گیرد.

گفتنی است یافته های این پژوهش، در قالب مقاله ای علمی پژوهشی در فصل نامه «علوم و صنایع غذایی ایران» وابسته به دانشگاه تربیت مدرس به چاپ رسیده است.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

با اقتباس از: کوهساری، ه. و همکاران. 1396. بررسی فعالیت ضدباکتریایی عسل های تک گل و چند گل با منشاء گیاهی مختلف از استان گلستان. علوم و صنایع غذایی ایران، 14(62): 289-283.

No tags for this post.