غلبه بر جاذبه

جاذبه موضوعی ضروری برای حیات روی زمین و زحتی زندگی روزمره ما است. بدون جاذبه آب و هوا از زمین می‌گریزند و امکان حیات روی زمین از دست می‌رود. اما جاذبه در بسیاری از موارد برای ما دردسر زا است و برای خلاصی از آن به دنبال راه‌حل‌های می‌گردیم. مثلا بلند کردن اشیاء، فرار کردن از دام جاذبه زمین برای رسیدن به فضا و حتی وقتی که هوای شهرها آلوده می‌شوند، مواردی هستند که جاذبه در آن‌ها مزاحم است. رویای غلبه بر جاذبه از قدیم برای انسان وجود داشته داشته است. حالا  اما محققان توانسته‌اند به تکنیک خاصی بر جاذبه غلبه و اشیا را در هوا معلق کنند.

به گزارش سیناپرس و به نقل از خبرگزاری مهر؛ معلق ماندن در فضا بیشتر شبیه یک جادو است. اما با چند روش علمی از جمله استفاده از ایجاد حوزه های مغناطیسی می توان  حباب های چراغ نور و بلندگو را در هوا معلق کرد.

 

در همین راستا دانشمندان در این اواخر از حسابرسی کوانتومی برای معلق کردن ذرات کوچک استفاده کردند تا داروهای بهتری تولید کنند. البته هرکدام از این تکنیک ها برای طیف خاصی از اشیا و مصارف مختلف به کار می رود و نمی توان آنها را برای تمام اشیا به کار برد.  اما محققان دانشگاه شیکاگو با استفاده از اختلاف دما روشی برای معلق کردن اشیای مختلف ایجاد کرده اند.

 

چنگ چین یکی از محققان این پروژه می گوید: «روش ما برای نخستین بار ابداع شده و می توان به وسیله آن هر شی را بین زمین و آسمان معلق کرد. توپ های سرامیکی، پلاستیکی یا شیشه ای، ذرات یخ، دانه گیاهان و حتی پرزهای پارچه و مواد با کمک اختلاف دما در هوا معلق می شوند». همچنین دانشمندان متوجه شده اند در این روش ذرات معلق را به جای چند دقیقه می توان تا یک ساعت در هوا حفظ کرد.

 

 محققان در این روش از ترموفورسیس استفاده کردند. ترموفورسیس درحقیقت دستکاری در وضعیت ذرات مختلف به وسیله قراردادن آنها میان منابع دمایی مختلف است. در این پروژه  اشیا در خلاء بین دو سطح قرار داده شدند. سطح زیرین از جنس مس با دمای اتاق و سطح بالایی حاوی نیتروژن مایع  با دمای ۱۸۴- درجه سانتیگراد بود. هنگامیکه گرمای سطح زیرین  به سمت بالا حرکت می کرد و ذرات نیز همراه آن به سمت بالا می رفتند ، به این ترتیب ذرات در هوا معلق می ماندند.

 

فرانکی فانگ محقق ارشد این پروژه می گوید: «اختلاف دما به ایجاد نوعی نیرو منجر می شود که با جاذبه زمین متوازن است. درنتیجه ذرات معلق شده در هوا ثابت می مانند».  دانشمندان به این وسیله می توانند تاثیر میکروجاذبه بر اشیا، مواد شیمیایی و ارگانیسم ها را بدون انتقال به فضا بررسی کنند.  همچنین به ایجاد راه هایی برای حرکت دادن اشیا بدون لمس آنها کمک می کند.  همچنین یکی از مهمترین کاربردهای احتمالی این روش استفاده از آن در اماکنی با آلودگی بالاست که حضور در آنها برای انسان خطرناک است.

No tags for this post.