کشف سرنخ هایی تازه درباره چگونه جوان نگاه داشتن بافتهای بدن

اینگونه تصور می شود که ناتوانی بدن در ترمیم خود همزمان با افزایش سن ارتباط مستقیمی با کاهش سلولهای بنیادین دارد. از این رو محققان به باور رسیده اند که اگر بتوان سطح عملکرد سلولهای بنیادین را فراتر از میزان عادی نگاه داشت، آن وقت است که شاهد اثرات مثبت و چشمگیر آن بر فرآیند پیری و معکوس شدن اثرات انحطاط بافتها نظیر ابتلا به سرطان خواهیم بود.

دانشمندانی از دانشگاه تورنتو با دنبال کردن این خط فکری تحقیقاتی را بر روی غدد پستان موشهای آزمایشگاهی اصلاح شده ژنتیکی انجام داده و به نتایج جالب توجهی نیز دست یافته اند.

آنها متوجه شده اند فرآیند رشد بافتها را می توان به گونه ای دستکاری کرد تا مانعی جدی بر سر راه گسترش اثرات پیری ایجاد شود.

در این بررسی دانشمندان ارتباط میان آنزیم هایی را مورد مطالعه قرار داده اند که به طور طبیعی بافت های بدن را تجزیه کرده و بازتولید می کند. هدف اصلی آنها در این مطالعه شناسایی عواملی بوده است که در این فرآیند مهم نقش دارند.

چگونگی تعامل این عوامل با یکدیگر می تواند نقش اساسی را در وضعیت سلامت بافتها ایفا کنند به طوریکه دانشمندان دریافته اند اگر نتیجه این فرآیند مخرب و تحلیل کننده باشد می تواند به بروز احتمالی سرطان منجر شود.

در خلال این بررسی ها دانشمندان دانشگاه تورنتو متوجه شدند با حذف دو مورد از این عوامل از کل چهار عامل شناخته شده در موش های آزمایشگاهی، شمار سلولهای بنیادین مؤثر در بازتولید بافت های غدد پستان افزایش قابل توجهی پیدا می کند که نتیجه آن جوان ماندن بافت مورد نظر است.

No tags for this post.