یادآوری اشعار عمیق مولانا نباید فقط مناسبتی باشد

امینی در گفت و گو با سیناپرس، ضمن گرامیداشت روز مولانا افزود: یادآوری برخی رویدادها و مطالعه آثار عمیق ادبی را نباید محدود به مناسبت های خاصی کرد.  مثلا مطالعه اشعار و متون ادبی زبان فارسی، مثل اشعار حافظ، شاهنامه و مولانا از این قبیل هستند.

این طنزنویس ادبی خاطرنشان کرد: مولانا و دیگر شعرای بزرگ زبان فارسی جزو سرمایه های فرهنگی و معنوی ما هستند بنابراین نباید تنها یکی دو روز در سال را به آنها اختصاص داد، بلکه باید همیشه با آنها زندگی کرد.

این مدرس دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه آثار اشخاصی مثل مولانا متناسب با مفاهیم فرهنگی ما هستند، تاکید کرد: اگر جامعه مفاهیم فرهنگی و معنوی خود را از این آثار اخذ نکند، جای آن را چیزهایی می گیرد که هیچ نسبتی با اعتقادات و فرهنگ ما ندارد.

امینی در خصوص مقایسه گستردگی غزلیات حافظ نسبت به کتاب مثنوی مولانا بیان کرد: کتاب مثنوی معنوی مولانا یک کتاب تعلیمی است و مباحثی که در آن بیان شده، احتیاج به دانش مقدماتی دارد. بنابراین طبیعی است که همچون اشعار حافظ، در سطح جامعه گستردگی نداشته باشد.

این شاعر و طنزنویس ادبی اظهار داشت: برای اینکه بتوان حضور مثنوی در بین آحاد جامعه را پررنگ تر کرد می توان گزیده هایی از مثنوی را انتخاب و منتشر کرد که برای مخاطب عام، قابل فهم باشد. یعنی افرادی که سواد کافی برای درک اشعار مولانا را ندارند نیز بتوانند بهره ای از این کتاب ببرند.

این استاد دانشگاه یادآور شد: البته همین تهیه «مثنوی گزیده ها» خالی از اشکال نیست، زیرا پیوستگی و ابیات میانی مهمی که در نسخ اصلی مثنوی وجود دارد، در این گزیده ها حذف می شود. این در حالی است که در برخی مواقع، قسمت حذف شده برای پیوند ابیات پس و پیش خود بسیار مهم است.

وی ادامه داد: در مثنوی گاهی ممکن است سه حکایت در بیان یک اصل تعلیمی آمده باشد و حتی گاهی یک موضوعی به چند قسمت تقسیم می شود و در آخر به موضوع اصلی می رسد که در همه اینها، ابیات میانی نقش بسیار مهمی ایفا می کنند.

امینی برای حل این مساله پیشنهاد کرد: نظام آموزشی باید به مثنوی بیشتر اهمیت دهد. متاسفانه امروزه بیشتر گرایش به سمت امتحان و تست است تا آموزش مفاهیم. این در حالی است که دانشجو و دانش آموز باید برای تقویت قدرت تفکر و مهارت های خود درس بخواند، نه برای نمره و امتحان، اما از آنجایی که در دوره دبیرستان، گویی به ساختن پیاده نظام هایی برای کنکور می پردازند، نمی توان این مساله را حل کرد.

به گفته این شاعر و طنزنویس ادبی، تشکیل جلسات مثنوی خوانی در سطح جامعه نیز خالی از لطف نیست. مثلا در قونیه رسم جالب مثنوی خوانی رواج دارد، اما وقتی با آنها در این خصوص صحبت می کنیم، آنها از کمبود استاد برای درک اشعار مولانا، شکوه می کنند. در حالی که در ایران، هم استاد کافی برای این کار داریم و هم زبان مولانا را بهتر درک می کنیم، اما با این وجود در انجام این کار کوتاهی می شود.

 

گفتگو: مریم طالبی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا