فضاپیمای معدنچی ناسا فردا پرتاب می‌شود

اسیریس-رکس از یک تکنیک جدید و بلندپروازانه برای جمع‌آوری نمونه استفاده می‌کند. این فضاپیما به یک بازوی رباتیک با دستگاه مکنده مجهز است. اسیریس در آگوست ۲۰۱۸ به بنو می‌رسد و وارد مدار پیچیده‌ای به دور این سیارک می‌شود. این فضاپیما نقشه‌ای از سطح سیارک تهیه می‌کند، گرانشش را اندازه‌گیری می‌کند و نشان می‌دهد که جرم درون بنو چگونه پراکنده شده است.

مشاهدات رادار نشان داده‌اند که طول بنو در عریض‌ترین قسمت ۵۱۰ متر است و به جای اینکه سنگ سخت باشد از خرده سنگ‌هایی تشکیل شده است. این یعنی جاذبه آن کم است، به همین دلیل فرود آمدن بر آن سخت می‌شود. اما از طرف دیگر، نمونه‌برداری از آن برای فضاپیما راحت‌تر می‌شود.

اسیریس-رکس پس از یک سال مطالعه سطح بنو و انتخاب بهترین نقطه برای نمونه‌برداری به فاصله چند متری از این جرم نزدیک می‌شود. سپس بازوی رباتیکش را باز می‌کند و با سطح آن به مدت ۵ ثانیه تماس برقرار می‌کند.

طول بازوی رباتیک ۳٫۴ متر است و به یک سر گرد ختم می‌شود که می‌تواند جریانی از گاز نیتروژن را آزاد کند. از آنجا که سطح بنو از تکه‌های کوچک سنگ و خاک تشکیل شده، وزش این گاز ذرات کوچک‌تر از ۲ سانتی‌متر را بیرون می‌کشد و آنها را به درون محفظه‌ی نمونه‌برداری در سر بازو هدایت می‌کند. این فضاپیما بین ۶۰ گرم تا ۲ کیلوگرم سنگ و خاک جمع‌آوری خواهد کرد.

به گزارش مجله دیجی کالا،بنو از زمانی به جا مانده که سیارات از قطعات کوچکتر سنگ تشکیل می‌شدند، بنابراین ساختار شیمیایی آن می‌تواند اطلاعاتی درباره این فرایند به ما بدهد. وقتی این نمونه جمع‌آوری شد، فضاپیمای اسیریس-رکس همچنان تا سال ۲۰۲۱ به مشاهداتش ادامه می‌دهد. پس از آن، وقتی سیاره ما و بنو نسبت به هم در موقعیت مناسبی برای بازگشت قرار گرفتند، اسیریس در سپتامبر ۲۰۲۳ به زمین بازمی‌گردد. کپسول حاوی نمونه در یوتا خواهد نشست.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا