بزرگترین بانک مغز انسان در جهان

قفسه های بی شماری دیوارهای زیرزمین دانشگاه اودنسه دانمارک را پوشانده اند که تصور می شود بزرگترین مجموعه مغز انسان در جهان باشد.

به گزارش سیناپرس، تعداد ۹۴۷۹ مغز وجود دارد که همگی در طول چهار دهه تا سال ۱۹۸۰ از اجساد بیماران روانی خارج شده اند. این مجموعه که در فرمالین و سطل های سفید بزرگ نگهداری می شود، اثر زندگی روانپزشک برجسته دانمارکی اریک استرومگرن (Erik Stromgren) است.

جسپر واچی کراگ (Jesper Vaczy Kragh) کارشناس تاریخ روانپزشکی توضیح داد:این فعالیت ها در سال ۱۹۴۵ و به عنوان نوعی از تحقیقات تجربی آغاز شد. استرومگرن و همکارانش بر این باور بودند که شاید می‌ توانستند چیزی در مورد بیماری‌های روانی پیدا کنند یا فکر می ‌کردند که ممکن است پاسخ‌ ها را در مغزها بیابند. پس از کالبد شکافی اجساد افرادی که به موسسات روانپزشکی در سراسر دانمارک مراجعه کرده بودند، مغزها جمع آوری می شد. جالب اینجاست که برای انجام این کار هرگز نه از متوفی و نه خانواده آنها اجازه گرفته نمی شد.

واچی کراگ در ادامه گفت: اینها بیمارستان های روانی دولتی بودند و هیچ فردی از بیرون وجود نداشت که درباره آنچه در این موسسات دولتی می گذرد سؤال بپرسد.

به گفته کارشناسان، دانمارک بیماران روانی را باری بر دوش جامعه می دانسته و مردم آن دوران معتقد بودند اگر به آنها اجازه بچه دار شدن بدهیم یا اگر آنها را رها کنیم باعت ایجاد دردسر می شوند.

مارتین ویرنفلد نیلسن (Martin Wirenfeldt Nielsen) مدیر این مجموعه گفت که در آن زمان، هر دانمارکی که می میرد کالبد شکافی می شد. نیلسن افزود: این ماجرا فقط بخشی از فرهنگ درمانی آن زمان بوده است.

تکامل روش‌های پس از مرگ و آگاهی روزافزون از حقوق بیماران، پایان افزوده‌های جدید به مجموعه را در سال ۱۹۸۲ اعلام کرد. پس از آن بحثی طولانی و داغ در مورد اینکه باید با آن چه کرد، آغاز شد. شورای اخلاق دولتی دانمارک در نهایت حکم داد که این میراث باید حفظ شود و برای تحقیقات علمی مورد استفاده قرار گیرد.

این مجموعه که مدت ها در آرهوس در غرب دانمارک نگهداری می شد، در سال ۲۰۱۸ به اودنسه منتقل شد. تحقیقات روی این مجموعه طی سال‌ها طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله زوال عقل، اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و افسردگی را پوشش داده است.

به گزارش سیناپرس، مدیر این مجموعه در خاتمه گفت: برخی از مغزها متعلق به افرادی بوده که هم از مشکلات سلامت روان و هم از بیماری های مغزی رنج می بردند. وی افزود: از آنجایی که بسیاری از این بیماران شاید نیمی از عمر یا حتی کل زندگی خود را بستری بودند، ممکن است بیماری های مغزی دیگری مانند سکته مغزی، صرع یا تومورهای مغزی نیز داشته باشند.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

منبع: sciencealert

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا