چرا باید در جنبش ساعت زمین شرکت کنیم؟

 در یادداشت محمد درویش مدیرکل آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست آمده است: امروز شنبه (هشتم فروردین ) ساعت 20 و 30 دقیقه، بسیاری از ایرانیان می کوشند تا با خاموش کردن وسایل برقی و روشنایی های غیرضروری نشان دهند که نه تنها عضوی مسئولیت پذیر از جامعه جهانی هستند؛ بلکه نسبت به روندی که سبب شده تا ایران به یکی از اصلی ترین قربانیان روند شتابناک جهان گرمایی بدل شود؛ اعتراض کنند.نگارنده هرگز فراموش نمی کند که وقتی نخستین یادداشت را در این خصوص، 10 فروردین 1387 منتشر کرد، فکر نمی کرد هموطنان اینگونه پیش برنده و گسترده از این پویش جهانی استقبال کنند؛ به طوری که اینک، نه تنها در اغلب کلان شهرهای ایران که در بسیاری از سکونت گاه های کوچک ، ایرانیان از ماکو گرفته تا کاشان و از کاشان تا پارسیان به این رسم سبز می پیوندند.

در بخشی دیگر از این یادداشت آمده است :در این میان، گروهی چالش برانگیزانه می پرسند: در کشوری که بسیاری از رفتارهای مردم و دولتمردان با آموزه های محیط زیستی فاصله ای ژرف دارد؛ در سرزمینی که بحران های مرگ آوری چون ازدحام زباله های سرگردان، ورود شیرابه های خطرناک به آب های آزاد و سفره های زیرزمینی، نرخ فزاینده فرسایش خاک، شکار بی رویه اندک زیست باقیمانده در وطن، آلودگی هوا، ریزگردها، خشکی تالاب ها، نابودی زاگرس و نفس را بند آورده، چگونه می خواهیم به چنین حرکت های نمایش گونه و بی اثری دلخوش کنیم؟!

آیا با خاموش کردن چند لامپ یا تاریکی نسبی برج میلاد و گنبد سلطانیه و … ایران از خطر تغییر اقلیم درامان خواهد ماند؟ اصلاً مگر آنهایی که رسانه های قوی تر، پول بیشتر و مردم آگاه تری دارند، توانسته اند روند جهان گرمایی را مختل کنند که ما بتوانیم؟

پاسخ به همه این پرسش های پرسوز و گداز، فقط یک جمله است! اینکه قرار نیست ما سرنوشت جهان را تغییر دهیم؛ قرار نیست ما ردپایی ژرف بر گیتی برجای نهیم و قرار نیست ما اهالی زمین را متأثر سازیم! بلکه فقط می خواهیم نشان دهیم، در ایران شمار آنهایی که فقط یک لامپ را برای یک ساعت کمتر روشن می کنند، در حال افزایش است؛ هم آنهایی که بی شک بیشتر می کوشند تا هوای زمین و ساحل و آسمان و حیات وحش و گیاهان این سرزمین را داشته باشند.

خلاصه اینکه جنبش ساعت زمین را در ساعت 20:30 امشب – هشتم فروردین 1394 – پرشورتر از سال های گذشته برگزار خواهیم کرد؛ زیرا:ما می خواهیم پیش از آنکه

پرها فرو ریزد

پرواز کنیم

و پیش از آنکه به پایان رسیم، آغاز …

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا