رشد یخ های گرینلد هزاران سال پیش متوقف شده بود

به گزارش سیناپرس، پژوهش های جدید محققان نشان می دهد، جریان‌ های یخی سریع‌ السیر که به سمت صفحه یخی شمال شرقی گرینلند امتداد یافته بود، هزاران سال پیش متوقف و به طور ناگهانی پیکربندی شدند. این یافته ها ممکن است به درک ما از پایداری ورقه های یخی قطب شمال تحت سناریوهای آب و هوایی آینده کمک کند.

بررسی ها دانشمندان نشان می دهد، یخ انباشته شده از بارش برف در داخل گرینلند عموماً به سمت ساحل حرکت می کند. این فرایند، تا حدی از طریق مجاری سریع در حال حرکت به نام جریان های یخ شکل گرفته و معمولا همراه با ذوب مستقیم سطح، یکی از راه های اصلی از بین رفتن جرم یخچال ها و نازک شدن ورقه های یخی است.

جریان یخ شمال شرقی گرینلند نمونه برجسته ای است که بخش بزرگی از لایه یخی فعلی گرینلند را تخلیه می کند. علی ‌رغم اهمیت جریان‌ های یخی در درک رفتار کلی این لایه‌ های منجمد و دیگر صفحات یخی، دقیقاً مشخص نیست که چرا این پدیده در طبیعت رخ داده و این یخ ها در طول زمان چقدر پایدار هستند.

به منظور بررسی دقیق این موضوع، استیون فرانکه و همکارانش داده‌ های راداری را برای ردیابی لایه‌ های مدفون در اعماق صفحه یخی شمال شرقی گرینلند تجزیه و تحلیل کردند. این اطلاعات در ادامه  برای بازسازی رژیم ‌های جریان یخ گذشته در منطقه مورد استفاده قرار گرفتند.

محققان همچنین یک سری چین های برجسته را پیدا کردند که نشان دهنده جریان سریع حرکت یخ به سمت شمال و شمال شرقی گرینلند است. جهت چین ها و همچنین نحوه تغییر شکل آنها نشان دهنده وجود حداقل دو جریان یخی است که دیگر فعال نیستند.به گزارش سیناپرس، اگرچه تعیین سن دقیق برای این چین خوردگی های یخزده دشوار است، اما نویسندگان پیشنهاد می ‌کنند که آنها حداقل در اوایل دوره هولوسن (حدود ۱۱هزار و ۵۰۰ سال پیش) فعال بوده‌ و مناطقی را که در بخش شمالی‌ تر از جریان یخ مدرن قرار دارند، تخلیه کرده ‌اند.

به گزارش سیناپرس، باید توجه داشت علت دقیق تغییر مکان ‌های جریان یخ ناشناخته است و به همین دلیل نویسندگان نتیجه می ‌گیرند که جریان‌ های یخی گرینلند می ‌توانند به سرعت با شرایط در حال تغییر یخبندان سازگار شده و گرم شدن مداوم زمین ممکن است منجر به پیکربندی مجدد مشابه این ساختارهای یخی در آینده شود که پیامدهایی برای افزایش سطح دریا خواهد داشت.

شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی  Nature Geoscience منتشر شده است.

مترجم: سید یوسف دراوی زاده

No tags for this post.