دستکش روباتیکی فضانوردان سر از کارخانجات درمی آورد

این دستکش با مشارکت شرکت جنرال موتورز (GM) آمریکا و آژانس فضانوردی این کشور طراحی و تولید شده و عنوان RoboGlove برای آن انتخاب شده است.

مهمترین ویژگی دستکش روباتیکی ناسا در این است که کاربر توان بیشتری در حین انجام کارهای مختلف پیدا می کند.

در ساختار این دستکش از حسگرها، تاندوم و فعال کننده های متعددی استفاده شده که تقلیدی هنرمندانه از ماهیچه ها، اعصاب و تاندومهای دست انسان می کند. نکته جالب توجه درخصوص این فناوری جدید به مدت زمان قابل توجهی مربوط می شود که برای طراحی و ساخت آن صرف شده است: 9 سال.

همچنین ناسا و شرکت جنرال موتورز روبات انسان نمای Robonaut 2 (R2) را در سال 2011 به فضا فرستادند. در ساخت این روبات از فناوریهای پیشرفته ای استفاده شده بود که نسخه مدرنی از آن حالا در ساخت این دستکش روباتیکی دیده می شود.

در ساختار این دستکش و در بخش انگشتان آن از حسگرهای فشار استفاده شده است.

نکته جالب توجه درخصوص این فناوری جدید این است که 9 سال زمان صرف طراحی و ساخت آن صرف شده است

ناسا در سال 2012 که کار تولید این محصول را در دستور کار خود قرار داده بود، امکان استفاده از آن در کارخانجات را هم مورد بررسی قرار داده بود.

محاسبات ناسا نشان می دهد یک کارگر بر روی زمین یا فضانوردی در فضا برای انجام کارهای روزمره باید نیرویی 7 تا 9 کیلوگرم را تحمل کنند حال آنکه با استفاده از این فناوری جدید این رقم به 2.3 تا 4.5 کیلوگرم کاهش می یابد.

حالا جنرال موتورز در استفاده از این دستکش جدید پیشگام شده و برای بهره گیری از آن در کارخانجات خود برنامه های خاصی را دنبال می کند.

 

مترجم: مهدی پیرگزی

منبع: gizmag

No tags for this post.