دانشگاه های آینده باید مرزهای بین رشته ها را بشکنند

شرلی آن جکسون، فیزیکدان نظری و نخستین زن آفریقایی – آمریکایی است که موفق به کسب مدرک دکتری از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) شده است. تحقیقات دکتر جکسون به درک بهتر خواص نیمه هادی ها و سیستم های نوری (اپتوالکتریک) کمک شایانی کرده است. این دانشمند زن برجسته، ماه مه 2016 موفق به دریافت مدال ملی علم، بالاترین جایزه برای دستاوردهای علمی در آمریکا شد.

 weforum با رئیس موسسه پلی تکنیک رنسلار (Rensselar)، درخصوص نقش دانشگاه ها در چهارمین انقلاب صنعتی گفتگو کرده است.

درحال حاضر چه سمتی دارید؟

از سال 1999 میلادی، ریاست موسسه پلی تکنیک رنسلار، قدیمی ترین دانشگاه فنی خصوصی در ایالات متحده را برعهده دارم. فیزیکدان نظری هستم و در بخش دولتی نیز به عنوان مشاور دولت فعالیت می کنم. پیش از این نیز عضو شورای مشاوران علم و فناوری ریاست جمهوری بودم.

در بخش خصوصی، عضور هیئت مدیره IBM، FedEx و Medtronic plc هستم. یکی زندگی حرفه ای پیچیده دارم، اما تمامی این نقش های مختلف با ارزش هستند.

آیا معتقد هستید که پیشرفت از طریق همکاری سازمان های مختلف حاصل می شود؟

بله؛ پیشرفت مبتنی بر سیستمی متشکل از سه رکن است: دانشگاه، دولت، کسب و کار. پس از جنگ جهانی دوم، بزرگترین مراکز تحقیقاتی و دانشگاه های آمریکا با حمایت دولت توسعه پیدا کردند. اولویت های پژوهشی بنیادی دانشگاه ها با مشکلاتی مواجه هستند که حل این مشکلات نیازمند کمک دولت و صنعت هستند.

از زمانی که شما فعالیت حرفه ای خود را در دهه 1970 آغاز کردید، تحقیقات چقدر دستخوش تغییر شده است؟

در اوایل کارم از رایانه استفاده می کردم، ولی امروز قدرت محاسباتی بسیار بیشتر شده است که امکان انجام طیف وسیع تری از پژوهش ها – از آنالیز داده های علمی تا سیستم های شناختی، هوش مصنوعی و ژنتیک را امکان پذیر می کند. 

چالش های بزرگ پژوهش، لزوم همکاری بین رشته ای را نشان می دهند. این چالش ها نیازمند تجزیه و تحلیل و بررسی در سطوح مختلف هستند؛ بطورمثال، برای مدلسازی تغییرات آب و هوایی می بایست طیف وسیعی از چالش ها شامل زیرساخت ها، امنیت غذایی، تغییر در الگوهای بیماری و جابجایی جمعیت را مدنظر قرار دهیم.  بنابراین، هر محقق باید قادر باشد تا با سایر محققان در حوزه های مختلف همکاری و تعامل داشته باشد.

دانشگاه های آینده چگونه باید باشند؟

در رنسلر، یک ساختار فکری توسعه داده ایم که آن را "پلی تکنیک جدید" می نامیم. پلی تکنیک مفهومی است که باور دارد، چالش های کنونی جهان به تنهایی توسط یک فرد، یک رشته یا یک ملت قابل حل نیستند. در انقلاب صنعتی چهارم، پیشرفت از طریق تعامل بین رشته های مختلف حاصل خواهد شد.  

پنج محور تحقیقاتی اصلی که می تواند محققان رشته های مختلف را کنار هم قرار داده و به شناسایی چالش هایی مختلف کمک کند، شامل: نانوفناوری و مواد پیشرفته؛ انرژی، محیط زیست و سیستم های هوشمند؛ علوم محاسباتی و مهندسی؛ بیوتکنولوژی و علوم زیستی؛ رسانه، هنر، علم و فناوری هستند.

در هر زمینه، نیازمند استفاده از فناوری و ابزارهای پیشرفته هستیم؛ بطورمثال، برای انجام تحقیقات بر روی ویروس زیکا باید داده های علمی مورد تجزیه و تحلیل دقیق قرار بگیرند تا فاز کلیدی در توسعه مغز جنین که ویروس بیشترین اثر را روی آن گذاشته و منجر به میکروسفالی (microcephaly) می شود، مشخص گردد.  

در کنار از بین بردن مرزهای بین رشته ای، باید به رشد شخصی دانشجویان نیز توجه کنیم؛ اگر بدنبال نوآوری هستیم، باید زمینه رشد و پرورش کاشفان و نوآوران را نیز فراهم کنیم.

دانشگاه ها از چه طریقی می توانند دانشجویان را به رشد بیشتر تشویق کنند؟

در رنسلر، تغییراتی در تقویم آموزشی دانشگاه ایجاد کرده ایم؛ در این برنامه (Summer Arch) دانشجویان سال سوم را زودتر از سال تحصیلی عادی و در قالب یک ترم تابستانی آزاد آغاز می کنند. در این دوره امکان انجام پژوهش های مختلف، اجرای طرح های تحقیقاتی در خارج از کشور، در اقتصادهای توسعه یافته یا درحال ظهور فراهم می شود.

باید چالش های ژئوپلتیکی جهان را بشناسیم و درک کنیم که کدام چالش ها از طریق علم و فناوری قابل حل هستند.

باید چالش های ژئوپلتیکی جهان را بشناسیم و درک کنیم که کدام چالش ها از طریق علم و فناوری قابل حل هستند. به یک محیط فکری گسترده نیاز داریم.

دیدگاه شما برای تشویق زنان و دختران به حضور در رشته های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) چیست؟

محرکی قوی تر از دیدن مسیرهای موجود نیست؛ مسئولان وظیفه دارند مسیرهای عادلانه – نه فقط برای زنان، بلکه برای تمامی گروه های جامعه ایجاد کنند. ما هم از طریق افزایش درصد دانشجویان و اساتید زن در دانشگاه، بدنبال تحقق این امر هستیم.  

برای دختران مهم است که از همان ابتدا برای کشف جهان، مطالعه علم و ریاضیات تشویق شوند تا در ادامه مسیر، بتوانند راه درست را انتخاب کرده و مراحل پیشرفت علمی خود را با موفقیت سپری کنند.

در نهایت، مقابله با چالش های مختلف دنیا نیازمند استفاده از همه ظرفیت های ذهنی جهان است و نادیده گرفتن نیمی از این استعدادها، حماقت است.  

 

منبع: weforum

ترجمه: معصومه سوهانی

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا